`
Ο Αμίρ, γιος ενός πλούσιου Αφγανού, μεγαλώνει στο προπολεμικό Αφγανιστάν. Υπηρέτης του αλλά και βοηθός του στα παιχνίδια και στις σκανταλιές ο Χασάν, γιος του παιδικού φίλου και υπηρέτη του πατέρα του. Τα συναισθήματα του ενός προς τον άλλον περιγράφονται τόσο όμορφα, η αγάπη, η αφοσίωση και το απόλυτο δόσιμο μιας παιδικής ψυχής από τη μία και τα συγκαλυμμένα αισθήματα κυριαρχίας αλλά και αγάπης από την άλλη μεριά. Μέχρι τη στιγμή που όλα αλλάζουν, και ένα γεγονός από χαρμόσυνο καταλήγει με κάποιο τρόπο σε τραγικό και συντελεί στην καταστροφή της σχέσης των εφήβων πια πρωταγωνιστών.
Και μετά έρχεται η εισβολή των Ρώσων στο Αφγανιστάν και η ζωή τους αλλάζει. Ο Αμίρ βρίσκεται πια μετανάστης στην Αμερική και στήνει εκεί μια καινούρια ζωή, προσπαθώντας όμως να διατηρήσει τα έθιμα του τόπου του μέσα σε μια κοινότητα μεταναστών Αφγανών. Μέχρι που έρχεται η στιγμή να επιστρέψει στη διοικούμενη από τους Ταλιμπάν τώρα πια πατρίδα του, όπου όλα πλέον είναι διαφορετικά, άγρια και βίαια.
Επιστρέφει και βρίσκει τα γνωστά του μέρη ρημαγμένα από τον μακρόχρονο πόλεμο και έναν κόσμο διαφορετικό, όπου κυριαρχεί η βία. Τα αισθήματά του στα καινούρια βιώματα περιγράφονται εξαιρετικά, η μοναξιά και η ορφάνια που φέρνει μαζί του ο πόλεμος, ο φόβος και η φτώχεια σχεδόν έχουν μυρωδιά μέσα από τις περιγραφές του συγγραφέα. Όλη η βία των Ταλιμπάν είναι δοσμένη με απλές προτάσεις, με λίγες λέξεις και θα μπορούσα να πω με αρκετά υπονοούμενα.
Είναι στενάχωρο το βιβλίο, όμως δεν είναι τόσο βίαιο όσο θα μπορούσε. Αφήνει πολλά στη φαντασία αλλά καταφέρνει και σε βάζει μέσα στο κλίμα της καταστροφής που προκαλείται σε μια χώρα από τον πόλεμο. Εκτός όμως από αυτά είναι και ένας ύμνος στην αγάπη και στις τύψεις που προκαλεί ο εγωισμός, ο φόβος και η πάλη για την αποδοχή από τον πατέρα.
Βαθμολογία: 10/10 αναμφίβολα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου