6/12/16

Σφαγείο Σαλονίκης, του κ. Θάνου Δραγούμη


Κάθομαι και κοιτάω την οθόνη λίγη ώρα τώρα... Δεν είμαι σίγουρη ότι μπορώ να χαρακτηρίσω το βιβλίο αυτό. Εγώ για αστυνομικό το πήρα, άλλο πράγμα μου βγήκε. 
Σίγουρα είναι αστυνομικό μυθιστόρημα αφού υπάρχουν πτώματα και αστυνομικός που ψάχνει να βρει το δολοφόνο και γενικά την άκρη του μπερδεμένου κουβαριού που αποτελεί συνήθως μια τέτοια ιστορία. Και μάλιστα είναι εξαιρετικά όμορφα δομημένο σαν αστυνομικό μυθιστόρημα. 
Επίσης είναι ιστορικό μυθιστόρημα, έχει μέσα πάρα πολλά στοιχεία από την ιστορία της Θεσσαλονίκης κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής κυρίως όσον αφορά την ιστορία των Εβραίων της πόλης, κάποια εκ των οποίων ήξερα, τα περισσότερα όμως όχι. Γίνεται αναφορά σε υπαρκτά πρόσωπα και αυτά δένονται τόσο όμορφα με πρόσωπα της φαντασίας του συγγραφέα, που έψαχνα στο ίντερνετ να βρω ποια από αυτά υπήρξαν αληθινά και ποια όχι. Επίσης τα ιστορικά γεγονότα δένονται αξιοσημείωτα όμορφα και ομαλά στην πλοκή.
Μπορώ να πω ότι είχε και πολλά στοιχεία κοινωνικού μυθιστορήματος: μιλάμε για την περίοδο της κατοχής, είναι παντού διάχυτη η σκοτεινιά, η μαυρίλα και ο πόνος που έχουμε στο μυαλό μας για τα χρόνια εκείνα. Ο φόβος, η πείνα αλλά και η αγάπη περιγράφονται πολύ όμορφα, νότες της καθημερινότητας ενός ανθρώπου που παρά τις δύσκολες συνθήκες επιβίωσης αγαπά και δεν φοβάται να το δείξει ή ακόμη και να ρισκάρει τη ζωή του για τη γυναίκα που αγαπά (χωρίς όμως να γίνεται δακρύβρεχτο μελό, σε καμία περίπτωση). 
Και όλως παραδόξως, έρχονται κάποιες στιγμές που σκάω στα γέλια από αυτά που διαβάζω!!!! Πανέξυπνα δοσμένο χιούμορ, απολύτως ταιριαστό με το κείμενο, δεν χαλά σε τίποτα τη ροή της ιστορίας ή τη γενικότερη ατμόσφαιρα. 
Πανέμορφα γραμμένο, στρωτή ροή, ωραία ιστορία... Ψάχνω να βρω κάποιο αρνητικό και δεν βρίσκω. 

Βαθμολογία: 10/10

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου