6/12/16

Στο δρόμο των αρωμάτων, του κ. Μάνθου Σκαργιώτη



Δεν τον ξέρω τον κ. Σκαργιώτη, αυτό είναι το πρώτο του βιβλίο που διάβασα και το πήρα  επειδή μου αρέσουν τα ιστορικά μυθιστορήματα. Έλα όμως που δεν μπορώ να το βάλω "στο ίδιο σακί" με τα υπόλοιπα ιστορικά. Και εξηγούμαι τονίζοντας ότι λέω μόνο την άποψή μου: 
Ως μυθιστόρημα (ιστορία) δε με τράβηξε ιδιαίτερα. Η ιστορία διαδραματίζεται επί Τουρκοκρατίας (στις αρχές του 17ου αιώνα- περίπου στα 1600 δηλαδή) και ως ιστορία είναι απλή. Ο Κωνσταντής εκπληρώνοντας την τελευταία επιθυμία του πατέρα του πηγαίνει να πάρει λίγο χαλίκι (θυμητάρια) από τα γεφύρια στα οποία στοιχειώθηκαν οι αδερφές του, διασχίζοντας μεγάλο μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Και όλο το βιβλίο μας περιγράφει το ταξίδι του. Αυτά ως γενική πλοκή της ιστορίας.
ΟΜΩΣ.
Στο δρόμο του συναντά πολλά και διάφορα. Γίνεται μάρτυρας παιδομαζώματος (έκλαψα), παρακολουθεί την πορεία ετοιμοθάνατων από πανούκλα (ανατρίχιασα), γίνεται σκλάβος πειρατών και φυλακίζεται από τους Τούρκους. Γνωρίζει άτομα που τον βοηθούν, προδίδεται από παλιούς φίλους, χάνει και κερδίζει στην αγάπη. Μιλάει με απλό κόσμο, με ιερείς διαφόρων θρησκειών, με μάγους και με αστυνόμους. Και όλοι αυτοί έχουν κάτι να του πουν. Τα άτομα που συναντά (πάρα πολλά σε αριθμό) συνήθως τον καθοδηγούν μέσω δοξασιών ή θρύλων κάποιοι εκ τον οποίων μου ήταν γνωστοί και κάποιοι όχι. Άλλοι απλά του αναφέρουν ιστορικά στοιχεία για την περιοχή απ' όπου διέρχεται.
Οι περιγραφές για τις συνθήκες που επικρατούσαν εκείνη την εποχή είναι εξαιρετικά αναλυτικές, ο συγγραφέας δεν μας κρύβει τίποτα (σε μερικά σημεία θα μπορούσα να πω ότι δεν μας λυπάται καθόλου). Το ντύσιμο των ανθρώπων, το εσωτερικό των σπιτιών, τα μαγαζιά, οι ντοπιολαλιές (έχει αποδώσει πάρα πολύ όμορφα τον τρόπο ομιλίας της εποχής από άτομα διαφόρων φυλών και διαφορετικής καταγωγής), ακόμα και τα φαγητά που συνήθιζαν να τρώνε, όλα περιγράφονται όμορφα και θα μπορούσα να πω αναλυτικά. Το ίδιο αναλυτικά παρουσιάζεται όμως και η εμφάνιση των πασχόντων από πανούκλα, τα βασανιστήρια στα κρατητήρια των τουρκικών φυλακών, η ζωή των σκλάβων στα πειρατικά πλοία και άλλες ανατριχιαστικές (για εμάς) πράξεις της εποχής. 
Συμπεραίνοντας:
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για εξαιρετικό λογοτεχνικό έργο. Εξαιρετικό. Σίγουρα είναι έργο ζωής του συγγραφέα, πιστεύω ειλικρινά ότι πέρασε την περισσότερη ζωή του συλλέγοντας στοιχεία για την περίοδο της Τουρκοκρατίας τα οποία στο τέλος αποφάσισε να μας κάνει την τιμή να μοιραστεί μαζί μας. Αφού συγκέντρωσε τον τεράστιο αυτό όγκο πληροφοριών- θρύλων- δοξασιών- ιστορικών στοιχείων κάθισε και τα έδεσε όμορφα σε μια ιστορία βασισμένη στον θρύλο του "γιοφυριού της Άρτας" και πρόσθεσε και το "τραγούδι του νεκρού αδερφού". Το αποτέλεσμα ήταν να έχουμε εμείς στα χέρια μας ένα βιβλίο που μπορείς να το εκλάβεις και ως μυθιστόρημα, μπορείς όμως εξίσου εύκολα να το θεωρήσεις καταγραφή ιστορίας και θρύλων που αφορούν τη συγκεκριμένη περίοδο.
Ίσως κάποιοι βρουν το βιβλίο λίγο κουραστικό μόνο και μόνο λόγω του όγκου των πληροφοριών που μεταφέρει, όμως προσωπικά θεωρώ ότι είναι ένα λογοτεχνικό έργο που αξίζει να διαβαστεί από όσο το δυνατόν περισσότερους.

Βαθμολογία: 9/10 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου