6/12/16

Ο άνθρωπος που ξέχασε τη γυναίκα του, του κ. John O' Farrell


Είχα καιρό να γελάσω με ένα βιβλίο. Για την ακρίβεια συμβαίνει τόσο σπάνια που δεν το περιμένω ότι θα γελάσω και έτσι διαβάζω όπου να' ναι με αποτέλεσμα μερικές φορές να γίνομαι η τρελή του χώρου που βρίσκομαι (στην προκειμένη περίπτωση η τρελή του υπεραστικού λεωφορείου).
Είμαι λοιπόν μέσα σε ένα λεωφορείο, ξεκινάει αυτό, βγάζω το βιβλίο και ταυτόχρονα παίρνω το ειδικό (στραβωμένο) ύφος που έχω για ανάγνωση σε εξωτερικούς χώρους το οποίο και φωνάζει από μακριά "Είμαι εξαιρετικά απασχολημένη με σοβαρά πράγματα άνθρωπέ μου, απομάκρυνε σε παρακαλώ την άθλια ύπαρξή σου από κοντά μου και μη με ενοχλείς". Και πριν φτάσω στη δέκατη σελίδα αρχίζω να κακαρίζω σα χαζό. Σοβαρεύομαι με χίλια ζόρια μόνο και μόνο για να ξαναγελάσω λίγο μετά. Ε, τι να κάνω, άλλαξα ύφος και πήρα αυτό της χαζούλας που χασκογελάει με ότι βρει, σάμπως θα με ξαναδούν ποτέ, λεωφορείο είναι....Σε κάποιο σημείο μάλιστα από το ζόρι να μην αρχίσω και σπρώχνω με το χέρι τη γιαγιά που καθόταν δίπλα μου (βλ. Μενεγάκη όταν γελάει) ουρλιάζοντας από τα γέλια και φωνάζοντας "Αχαχαχα, δες τι γράφει εδώ...." δάκρυσα. Αλλά αυτά συμβαίνουν όταν το χιούμορ του συγγραφέα ταιριάζει με το χιούμορ του μεταφραστή, το κείμενο βγάζει γέλιο και εμείς ρεζιλευόμαστε. 
Όμως μη γελιέστε, έχει και τη σοβαρή του πλευρά το βιβλίο, δεν είναι όλο κακαρίσματα. Στην ουσία και μέσα από τις αναμνήσεις του βασικού πρωταγωνιστή περνάει με όμορφο τρόπο η πορεία της σχέσης ενός συνηθισμένου ζευγαριού: πώς γνωρίστηκαν, ερωτεύτηκαν, παντρεύτηκαν και κάνανε παιδιά...και μετά το πώς βυθιζόμαστε μετά στη ρουτίνα και ξεχνάμε το λόγο που αγαπήσαμε τον/ τη σύζυγό μας... Είδες; Και όπως λίγο πριν άλλαξα πρόσωπο στη δική μου αφήγηση, έτσι και στο βιβλίο ξαφνικά κατάλαβα ότι όλα αυτά που γράφει αφορούν και εμένα. Και εγώ κάνω τα ίδια λάθη, και οι φίλοι μου, είμαι λίγο από τον κάθε πρωταγωνιστή του βιβλίου!!! Και εκστασιάστηκα γιατί το είχα για πιο ανάλαφρο, αλλά δεν ήταν τελικά...Απλά η γραφή του (και η μετάφραση) ήταν ανάλαφρα, το νόημα ήταν πολύ σημαντικό. 

Βαθμολογία: 9/10

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου