Τι έγινε τώρα, μου άρεσε εμένα αυτό το βιβλίο; Έλα μου ντε...
Σίγουρα ήταν καλογραμμένο, με εξίσου καλή μετάφραση. Επίσης η ιδέα ήταν πολύ καλή. Το δέσιμο της υπόθεσης καλό, η ανάπτυξη χαρακτήρων εξίσου καλή, ανατροπές είχε, όλα του καλά λοιπόν. Ποιό είναι λοιπόν το πρόβλημά σου κοπελιά; θα μου πεις και θα έχεις και δίκιο. Θα σου πω. Το πρόβλημά μου είναι ότι νόμιζα ότι θα διαβάσω ένα καθαρόαιμο αστυνομικό και τελικά βρέθηκα με ένα βιβλίο που το κοινωνικό του μήνυμα ήταν πιο έντονο σε σχέση με το αστυνομικό.
Ο Πάτρικ έχει αυτισμό. Ή πιο σωστά, έχει σύνδρομο Άσπεργκερ, οπότε να ξέρεις ότι διαβάζοντας το βιβλίο θα σου έρθει πολλές φορές στο μυαλό ο Σέλντον Κούπερ από το Big Bang Theory. Το θέμα είναι ότι εξηγεί πολύ όμορφα τις σκέψεις και την ιδιοσυγκρασία ενός ατόμου που πάσχει από αυτό το σύνδρομο, σε βαθμό που προς το τέλος κατανοείς πλήρως τις αντιδράσεις του και δε σου φαίνονται πλέον περίεργες. Επίσης, αναλύεται εξαιρετικά η κόπωση του κηδεμόνα ενός ατόμου που πάσχει από Άσπεργκερ, και μάλιστα με τέτοιο τρόπο που συμπάσχεις μαζί του και μπαίνεις σε σκέψεις.
Δεύτερο κοινωνικό θέμα που αναλύει: οι ασθενείς σε κωματώδη κατάσταση στα νοσοκομεία. Εκτός του ότι περιγράφει πολύ παραστατικά τις συνθήκες εργασίας και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι νοσοκόμες σε αυτές τις πτέρυγες (που είναι από μόνο του ανατριχιαστικό), σε αναγκάζει να σκεφτείς και να μπεις στη θέση των ασθενών και των αγαπημένων τους προσώπων.
Οπότε θα πρέπει να πω ότι αν το αντιμετωπίσω ως κοινωνικό είναι ένα καταπληκτικό βιβλίο, και μπράβο της που κατάφερε και ασχολήθηκε με τόση ευγένεια και τόσο σωστό τρόπο με αυτά τα θέματα.
Όμως ως αστυνομικό δεν μου πολυάρεσε. Βρήκα ωραίες τις περιγραφές της ανατομίας, ήταν τόσο έντονες όσο πρέπει και χωρίς να υπάρχει επιμονή σε λεπτομέρειες. Μου άρεσε ο τρόπος που οδήγησε τα γεγονότα μέχρι την αποκάλυψη της αλήθειας και τη λύση του μυστηρίου, αλλά νομίζω ότι υπολειπόταν σε σχέση με το κοινωνικό μήνυμα του βιβλίου.
Βαθμολογία: 5/10
«Οι νεκροί δεν μπορούν να μας μιλήσουν», είχε πει ο καθηγητής Μάντοκ. Ωστόσο, το πτώμα που εξετάζει ο Πάτρικ Φορτ στο μάθημα ανατομίας προσπαθεί να του πει ένα σωρό πράγματα.
Ο Πάτρικ είναι ένας φοιτητής της ιατρικής με σύνδρομο 'Ασπεργκερ και είναι πεπεισμένος ότι ο νεκρός άντρας που βρίσκεται μπροστά του, πάνω στον πάγκο ανατομίας, υπήρξε θύμα δολοφονίας.
Μόνο που κανείς άλλος δεν πιστεύει ότι έχει διαπραχθεί κάποιο έγκλημα.
Σιγά σιγά το πτώμα φανερώνει τα μυστικά του. Ο Πάτρικ ακούει. Και σύντομα θα ανακαλύψει ότι η απειλή βρίσκεται πολύ πιο κοντά απΆ ό,τι αρχικά πίστευε.
Η Μπελίντα Μπάουερ, μια από τις πιο αυθεντικές φωνές της βρετανικής αστυνομικής λογοτεχνίας, επιστρέφει με ένα συναρπαστικό θρίλερ που τιμήθηκε με το Βραβείο Theakstons Old Peculier Καλύτερου Αστυνομικού Μυθιστορήματος της Χρονιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου