Όταν διάβασα το οπισθόφυλλο μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι πρόκειται για ένα βιβλίο θρίλερ ή γενικότερα μεταφυσικού περιεχομένου, από αυτά που η κεντρική ηρωίδα ακούει φωνές που την παροτρύνουν να κάνει διάφορα πράγματα. Ε, δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Δηλαδή, όντως ακούει φωνές αλλά το βιβλίο τεινει προς το αισθηματικό από κάποιο σημείο και μετά, χάνει τη μεταφυσική χρειά του.
Για αρχή, πρέπει οπωσδήποτε να τονίσω ότι οι πρώτες σελίδες του είναι καταπληκτικές. Η περιγραφή του ατυχήματος, των σκέψεων και των κινήσεων της πρωταγωνίστριας την ώρα που πνίγεται δημιουργούν εικόνες εξαιρετικά ζωντανές, η ένταση και η αγωνία είναι τεράστιες χωρίς όμως να δημιουργούν υπερβολικό αίσθημα κλειστοφοβίας. Σίγουρα πρέπει να δώσω τα συγχαρητήριά μου στη συγγραφέα για την περιγραφή. Εξαιρετική είναι επίσης η περιγραφή των συναισθημάτων της ηρωίδας, των σκέψεών της και η αιτιολόγηση των αποφάσεων που καλείται να πάρει σε όλη τη διάρκεια της πλοκής. Συμπάθησα και τους τρεις πρωταγωνιστές του βιβλίου, τον καθένα για άλλο λόγο.
Λίγο με ενόχλησε το ατακαδόρικο χιούμορ που χρησιμοποιεί. Αν και οι διάλογοι είναι ζωντανοί και έντονοι, μου φάνηκε ότι προσπάθησε να τους ντύσει με χιούμορ ενώ δεν χρειαζόταν πάντα. Τις περισσότερες φορές ένιωθα ότι κάνει προσπάθεια να με κάνει να χαμογελάσω χωρίς να υπάρχει λόγος, οι συνθήκες δεν το δικαιολογούσαν και δεν χρειαζόταν, αλλά οπωσδήποτε υπήρξαν και στιγμές που χασκογέλασα. Όμως εντάξει, εγώ γενικά έχω θέμα με το χιούμορ στα μυθιστορήματα, δεν μου βγαίνει εύκολα να γελάσω.
Επίσης να πω ότι όσο το διάβαζα προσπαθούσα να το κατατάξω σε κατηγορία στο μυαλό μου. Στην αρχή είπα ότι είναι θρίλερ (αν διαβάσεις τις πρώτες σελίδες θα καταλάβεις γιατί το λέω). Μετά μου φάνηκε σαν κοινωνικό/ αισθηματικό, από αυτά που περιγράφεται μια αγάπη και η ιστορία ενός ζευγαριού (άλλη μια ένσταση εδώ για την υπομονή του Όντιν- πρέπει να είναι ο μοναδικός στο είδος του και δεν θα γράψω λέξη παραπάνω για το θέμα, διαβάστε το βιβλίο να καταλάβετε τι εννοώ). Σε κάποιες στιγμές υπήρχε και το μεταφυσικό στοιχείο αλλά αυτές ήταν ελάχιστες και ίσως θα μπορούσα να τις χαρακτηρίσω υπερβολικές και μη αληθοφανείς ενίοτε. Επίσης από κάποιο σημείο και μετά θα μπορούσα άνετα να το κατατάξω στα αστυνομικά μυθιστορήματα. Αφού πλέον το έκλεισα κατάλαβα ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να το εντάξω σε κατηγορία, το βιβλίο είναι αυτό που είναι, λίγο από όλα και καλό σε όλα τα επιμέρους τμήματά του.
Η γραφή ρέει εύκολα, η πλοκή είναι ιδιαίτερη και δεν είναι εύκολα προβλέψιμη. Γενικά, είναι καλό σαν βιβλίο αλλά δεν είναι μεταφυσικού περιεχομένου όπως περίμενα από την περίληψη: απλά η μεταφυσική είναι η βάση που πάνω της στήθηκε μια ιστορία.
ΥΓ: Το εξώφυλλο ίσως και να είναι το καλύτερο που έχω δει, σίγουρα είναι από τα πολύ αγαπημένα μου.
Βαθμολογία: 6/10
Θεματοφύλακες λογοτεχνών
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Το αυτοκινητικό ατύχημα ενός κοριτσιού και το σύντομο ταξίδι της σε έναν άλλο κόσμο, θα επιτρέψουν σε γεγονότα τα οποία θα την κάνουν να ταλαντευτεί ανάμεσα στη λογική και τη τρέλα να εισχωρήσουν στη ζωή της. Θα την αναγκάσουν να πάρει αποφάσεις πέρα από τα συμβατικά όρια και να πολεμήσει για τη σωτηρία, τη δική της και όχι μόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου