Συνεχίζοντας με το τρίτο βιβλίο του συγγραφέα με βασική ηρωίδα την επιθεωρήτρια Έλεν Γκρέις, παρατηρώ ότι η γραφή του γίνεται όλο και πιο καλή. Η αγαπητή Έλεν συνεχίζει να έχει προβλήματα με τους ανωτέρους της στη δουλειά, παρόλα αυτά εξακολουθεί να βάζει τα δυνατά της για να λύσει κάθε υπόθεση που προκύπτει.
Και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα, αφού ξαφνικά σε μια παραλία ανακαλύπτουν το πτώμα μιας νεαρής γυναίκας η οποία όμως συνεχίζει να έχει μια βασική επικοινωνία με τους δικούς της με τη βοήθεια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Ταυτόχρονα, η Ρούμπι ξυπνά σε ένα υπόγειο και συνειδητοποιεί ότι έχει πέσει θύμα απαγωγής. Έτσι, εμείς από τη μια παρακολουθούμε τις κινήσεις της Έλεν και των συναδέλφων της να εντοπίσουν τον δολοφόνο πριν ξανασκοτώσει, και από την άλλη τις προσπάθειες της Ρούμπι να κρατηθεί ζωντανή, να μην τρελαθεί και να δραπετεύσει από το χώρο που την έχει κλειδωμένη ο απαγωγέας της.
Σαν υπόθεση μου άρεσε περισσότερο από τα πρώτα δύο βιβλία. Είχε ωραίες, ζωντανές περιγραφές του χώρου και της εμφάνισης των πρωταγωνιστών, ωραία πλοκή, σταθερή ροή και η αιτιολόγηση των πράξεων του δολοφόνου ήταν επαρκής.
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Κοντά της ανακαλύπτεται το πτώμα μιας άλλης νεαρής κοπέλας θαμμένο σε μια απόμερη παραλία. Όμως ποτέ δεν είχε δηλωθεί η εξαφάνιση της νεκρής κοπέλας - η αποξενωμένη οικογένειά της λάμβανε γραπτά μηνύματα από εκείνη τακτικά τα τελευταία χρόνια. Κάποιος την κρατούσε ζωντανή ακόμη και από τον τάφο.
Για την επιθεωρήτρια Έλεν Γκρέις, αυτό είναι μια ανατριχιαστική απόδειξη ότι δεν αναζητά μόνο ένα διεστραμμένο αλλά επίσης ένα πανέξυπνο και πολυμήχανο τέρας - ένα αρπακτικό που έχει σκοτώσει ξανά.
Και όσο η Έλεν πασχίζει να καταλάβει ποιο είναι το κίνητρο του δολοφόνου, αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι κάνει έναν απελπισμένο αγώνα δρόμου ενάντια στον χρόνο..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου