"Ο Ποιητής" είναι το πρώτο βιβλίο του Connelly που διαβάζω, ή τουλάχιστον έτσι νομίζω. Κάνοντας μια γρήγορη περίληψη: ο Τζακ (δημοσιογράφος που ασχολείται με το αστυνομικό ρεπορτάζ και συγκεκριμένα με τις ανθρωποκτονίες και τους θανάτους πολιτών) ενημερώνεται ότι ο δίδυμος αδερφός του (Σον, αστυνομικός του τμήματος ανθρωποκτονιών στο επάγγελμα) βρέθηκε νεκρός μέσα στο αυτοκίνητό του και η αστυνομία πιστεύει ότι αυτοκτόνησε. Ο Τζακ αδυνατεί να κατανοήσει τους λόγους για τους οποίους ο αδερφός του θα αυτοκτονούσε, οπότε ερευνά την υπόθεση και καταλήγει ότι τελικά τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Με κάποιο τρόπο καταλήγει να συνεργάζεται με το FBI ψάχνοντας να βρουν ποιός είναι "Ο Ποιητής" όπως κωδικοποιημένα ονομάζουν τον ύποπτο για τη δολοφονία του Σον και βρίσκονται τελικά μπροστά σε κάτι μεγαλύτερο και σκληρότερο από ότι αρχικά φανταζόταν. Ε, άλλα να μην πω, να τα διαβάσετε μόνοι σας.
Να διευκρινίσω αρχικά ότι εγώ διάβασα την παλιά έκδοση του βιβλίου (που κυκλοφόρησε το έτος 2000, με το πανέμορφο μαύρο εξώφυλλο με τον κόκκινο κύκλο), αλλά δεδομένου ότι επανακυκλοφορεί από τον ίδιο εκδοτικό και δεν έχει ιδιαίτερη διαφορά στον αριθμό των σελίδων θεωρώ ότι δεν υπάρχουν αλλαγές στο κείμενο.
Ο τρόπος γραφής του Connelly είναι απλός, γρήγορος και ωραίος. Περιγράφει όσα χρειάζεται να ξέρεις, δεν αναλώνεται σε ανούσιες λεπτομέρειες που μπορεί να κουράσουν, αναλύει πιο λεπτομερώς ότι είναι απαραίτητο ώστε να μην μείνουν απορίες και ασάφειες. Παρά τις σχεδόν 680 σελίδες του σε γενικές γραμμές το διάβασα εύκολα και γρήγορα. Μόνο κάποια στιγμή περίπου στις 400- 500 σελίδες έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται ότι αρχίζω να βαριέμαι, με κούρασε λίγο η συνεχής αναφορά στις έρευνες που γινόταν από το FBI (πράκτορες ανακάλυπταν αυτό και εκείνο, μιλούσαν στα τηλέφωνα, συνεδρίαζαν, κάνανε υποθέσεις κτλ), μου φάνηκε σαν να είχε κολλήσει η δράση αν και δεν μπορώ να πω ότι δεν υπήρχαν εξελίξεις. Τέλος πάντων, αυτό δεν κράτησε για πολύ, οπότε δεν πειράζει.
Με μεγάλη χαρά θα πω ότι πρόκειται για καθαρόαιμο αστυνομικό, με όλο το βάρος να βρίσκεται στην επίλυση της υπόθεσης και στις κινήσεις που γίνονται προς αυτή την κατεύθυνση. Τον τελευταίο καιρό παρατηρώ ότι εκδίδονται βιβλία που χαρακτηρίζονται μεν ως Αστυνομικά, αλλά το κύριο βάρος πέφτει στο κοινωνικό τους μήνυμα ή στο πώς θα μας γυρίσουν το στομάχι ανάποδα με τις ανατριχιαστικές και λεπτομερέστατες περιγραφές της σκηνής του φόνου. Το βιβλίο "Ο Ποιητής" δεν χρειάζεται τίποτα από αυτά. Υπάρχει κοινωνικό μήνυμα σαφώς, και μάλιστα πολύ έντονο, αλλά ο τρόπος που δίνεται είναι διακριτικός. Υπάρχουν και οι περιγραφές των πτωμάτων και του χώρου που αυτά εντοπίστηκαν, αλλά οι περιγραφές είναι επίσης διακριτικές. Και για όσους αναρωτιέστε: ναι, καλό είναι αυτό, αν θέλω έντονο κοινωνικό μήνυμα θα διαβάσω βιβλίο κοινωνικού περιεχομένου και αν θέλω ανατριχιαστικές σκηνές θα διαβάσω βιβλίο κάποιου που ξέρω ότι γράφει σπλάτερ.
Εν ολίγης (και εν κατακλείδι) είναι ένα πολύ ωραίο αστυνομικό βιβλίο, το οποίο συστήνω σε όσους αρέσει η αστυνομική λογοτεχνία αλλά και σε όσους θέλουν να κάνουν μια αρχή στον ζοφερό κόσμο της.
Βαθμολογία: 8/10
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Ο θάνατος είναι η αποκλειστικότητα του ρεπόρτερ Τζακ Μακ Αβόι, το λειτούργημα και η εμμονή του. Όταν όμως ο δίδυμος αδερφός του, Σον, βρίσκεται νεκρός από το υπηρεσιακό του περίστροφο, ο Τζακ έρχεται αντιμέτωπος μ' ένα θάνατο που αδυνατεί να κατανοήσει, ένα ρεπορτάζ που ποτέ δε θέλησε να γράψει κι ένα μυστήριο που θα πούλαγε και την ψυχή του για να λύσει.
Είναι θέμα χρόνου πριν ο Ποιητής σκοτώσει και πάλι. Ο Τζακ και η ομάδα του FBI προσπαθούν να προηγούνται, ο δολοφόνος όμως τους πλησιάζει επικίνδυνα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου