24/1/18

Οι καλοί, της Hannah Kent


Βρισκόμαστε σε ένα μικρό χωριό στην Ιρλανδική ύπαιθρο το έτος 1825. Το βιβλίο ξεκινάει με το ξαφνικό θάνατο του συζύγου της Νόρας, η οποία πλέον πρέπει μόνη της να μεγαλώσει τον τετράχρονο εγγονό της Μίχολ που πάσχει από σοβαρότατη ασθένεια (δεν στέκεται στα πόδια του και δεν επικοινωνεί). Φέρνει στο σπίτι την δεκατετράχρονη (περίπου) Μαίρη για να τη βοηθά με τις δουλειές του σπιτιού και τη φροντίδα του Μίχολ. Σε μια καλύβα πάνω στην κορυφή του λόφου μένει η Νανς, η γριά μαμή του χωριού, η οποία έχει "τη γνώση και το χάρισμα να γιατρεύει". Αυτοί είναι οι βασικοί πρωταγωνιστές της ιστορίας.
Σε όλο το βιβλίο κυριαρχούν οι θρύλοι και οι δοξασίες της Ιρλανδίας εκείνης της εποχής, όταν οι άνθρωποι από τη μία πίστευαν στο Χριστιανισμό και από την άλλη δεν είχαν απομακρυνθεί ολότελα από τους πατροπαράδοτους θρύλους και τις δοξασίες. Έτσι, όταν κάποιος αρρώσταινε βαριά στην αρχή στρέφονταν στον γιατρό και τον παπά, και όταν αυτοί δήλωναν αδυναμία να βοηθήσουν τον λόγο είχε η Νανς, που χρησιμοποιώντας τις δυνάμεις της, βότανα και "λόγια" προσπαθούσε να γιατρέψει τον άρρωστο.
Είναι καταπληκτική η μεταφορά συναισθημάτων από τη συγγραφέα προς εμάς. Η απόγνωση της Νόρας, η στεναχώρια της, η αγάπη της προς τους οικείους της που έχασε, έχουν μεταφερθεί με εξαιρετικό τρόπο. Το ίδιο και τα αισθήματα της Μαίρης. Είδα την απόγνωση σε όλους τους ήρωες, ακόμη και σε αυτούς που έχουν δευτερεύοντες ρόλους, οπότε αυτό που μου έμεινε ως κυρίαρχο συναίσθημα είναι ένα σφίξιμο και μια στεναχώρια στην καρδιά.
Επίσης εξαιρετική είναι η μεταφορά εικόνων, διαβάζοντας ήταν σαν να έβλεπα μπροστά μου τους χώρους όπου διαδραματίζονταν τα γεγονότα, κάποιες στιγμές ακόμη και οι μυρωδιές ήταν σαφείς μέσα στο μυαλό μου.
Είναι φανερό ότι η συγγραφέας έκανε έρευνα πριν γράψει το βιβλίο. Οι δοξασίες και οι τελετουργίες που περιγράφει είναι πολλές και σαφείς, δεν αφήνουν κενά. Ίσως μάλιστα να είναι υπερβολικές σε αριθμό για τον όγκο του βιβλίου, πραγματικά έμεινα με την εντύπωση ότι εκείνη την εποχή στη συνείδηση των χωρικών της Ιρλανδίας κυριαρχούσαν οι θρύλοι και ζούσαν σύμφωνα με αυτούς, είχαν πολύ μεγάλη σημασία για την καθημερινότητά τους.
Οπωσδήποτε πρέπει να τονίσω ότι μου έκανε πολύ καλή εντύπωση η μετάφραση. Η κυρία που μετέφρασε το βιβλίο κάθισε και βρήκε πολύ ταιριαστές λέξεις για να περιγράψει τα πάντα, ίσως να έχει εφεύρει λέξεις και μέσα από το μυαλό της που όμως αποδίδουν πλήρως την εικόνα και το νόημα που πρέπει να δημιουργηθεί σε κάθε περίπτωση.

Βαθμολογία: 10/10

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου: 

Κομητεία του Κέρι. Ιρλανδία, 1825. Συντετριμμένη από τον θάνατο του συζύγου της, Μάρτιν, η Νόρα βρίσκεται ολομόναχη να φροντίζει τον εγγονό της, Μίχολ, ένα παιδί ανήμπορο να περπατήσει και να μιλήσει. Πού είναι ο υγιής, ευτυχισμένος εγγονός της που γνώρισε όταν η κόρη της ήταν ακόμη ζωντανή;
Η Μαίρη έρχεται να βοηθήσει τη Νόρα στο σπίτι, ενώ διαδίδονται σκοτεινές ιστορίες για ανεξήγητες ατυχίες, ασθένειες, αλλά και φήμες που θέλουν τον Μίχολ να σπέρνει την κακοτυχία στην κοιλάδα.
Αποφασισμένες να απαλλαγούν από το κακό και να βοηθήσουν τον Μίχολ, η Νόρα και η Μαίρη επιστρατεύουν τη βοήθεια της Νανς, μιας ηλικιωμένης περιπλανώμενης γυναίκας που κατέχει τη γνώση και τα μυστήρια της παλιάς μαγείας.
Καθώς οι τρεις γυναίκες ελπίζουν να επαναφέρουν τον Μίχολ, ο ιδιαίτερος κόσμος τους με τα έθιμα, τα πιστεύω και τις τελετουργίες δημιουργεί γύρω τους έναν ασφυκτικό κλοιό· θα οδηγηθούν σ’ένα επικίνδυνο μονοπάτι και θα αναγκαστούν να αμφισβητήσουν όλα όσα γνωρίζουν.
Τοποθετημένο σ’ έναν χαμένο κόσμο που υπακούει στους δικούς του κανόνες, oι Καλοί της Hannah Kent είναι ένα εντυπωσιακό μυθιστόρημα για την απόλυτη πίστη και τη γεμάτη αφοσίωση αγάπη.



"Η Νανς έκλεισε τα μάτια της, μισάνοιξε το στόμα της κι άρχισε ένα σιγανό θρήνο, που έπνιξε τη χαμηλόφωνη κουβέντα των αντρών, όπως ένα δωμάτιο χωρίς αέρα πνίγει τη φλόγα. Ζάρωσε κουκουβιστά κατάχαμα και άρχισε να ταλαντεύεται μπρος- πίσω, με τα μαλλιά της λυμένα, λίγες λιανές τούφες στους ώμους της. Έκλαιγε χωρίς σταματημό, χωρίς λέξεις. Το μοιρολόι της ήταν κούφιο, γεμάτο φόβο. Της Νόρας της θύμισε την μπαν σι, την Καλή Κυρά που κλαίει το θάνατο πριν από το θάνατο......"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου