Μόλις έκλεισα το βιβλίο η πρώτη μου σκέψη ήταν: "Είναι ωραίο για Έλληνα". Και μετά αποφάσισα να μην το κρίνω ούτε ως "βιβλίο Έλληνα" (τι διαφορά έχουν σάμπως οι Έλληνες από τους υπόλοιπους, μια χαρά μπορούν να γράψουν), ούτε σαν πρώτο βιβλίο του συγγραφέα (επειδή ως αναγνώστρια δεν θα πρέπει να με ενδιαφέρει αν είναι το πρώτο ή το δέκατο πέμπτο βιβλίο του συγγραφέα, αλλά αποκλειστικά και μόνο το πόσο μου άρεσε ή τι δεν μου άρεσε).
Οπότε, έχουμε και λέμε.
Μου άρεσε η πλοκή. Δεν μάντεψα το δολοφόνο, συνήθως βέβαια δεν είναι για εμένα αυτό το ζητούμενο. Μου άρεσε και το ότι προσπαθεί να περάσει κάποια μηνύματα σχετικά με τον ρατσισμό σε διάφορες μορφές του, όλα δοσμένα με όμορφο τρόπο. Κατάφερε και χειρίστηκε τρεις διαφορετικές ιστορίες πολύ σωστά, δεν μου έμειναν απορίες για κάποια από αυτές και μου άρεσε και ο τρόπος που τις έδεσε μεταξύ τους. Επίσης το βρήκα εξαιρετικά καλογραμμένο, ευανάγνωστο και χωρίς να προσπαθεί να με μπερδέψει με άσκοπες περιγραφές ή εκτροπές της υπόθεσης.
Δεν κατάφερε όμως να με συναρπάσει. Εννοώ, είχα μια περιέργεια για το ποιος είναι ο δολοφόνος και πώς θα καταφέρουν να τον ανακαλύψουν, όμως μέχρι εκεί. Δεν συμπάθησα κανέναν, δεν λυπήθηκα κανέναν και τελικά οι πρωταγωνιστές με άφησαν παγερά αδιάφορη, αλλά και πάλι αυτό δεν έχει τόση σημασία, μιλάμε για αστυνομικό και όχι για κοινωνικό μυθιστόρημα.
Αυτά, ήταν αρκετά καλό, χαίρομαι που το διάβασα και σίγουρα έχει μέλλον μπροστά του ο συγγραφέας.
Βαθμολογία: 7/10
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου
To ποτάμι φουσκώνει. Τα βατράχια ετοιμάζονται για το τραγούδι τους. Μια δεκατετράχρονη μαθήτρια ανασύρεται νεκρή από τα παγωμένα νερά του Ευβοϊκού. Η υπόθεση επαναφέρει τον αστυνόμο Χρήστο Καπετάνο στη δράση, κάνοντας τη σύλληψη του δολοφόνου να φαντάζει ως η μόνη ευκαιρία για τη λύτρωση.
Χρόνια θαμμένα μυστικά και απόκρυφες ιστορίες μιας μικρής κοινωνίας παραμένουν υπομονετικά στο σκοτάδι την ώρα της αποκάλυψης.
Αλιβέρι 1984
Δημήτρης και Αμαρυλλίς. Δυο αδέρφια χωρίς δεσμό αίματος να τους συνδέει. Ένας κήπος γεμάτος λάσπη. Η μετάβαση μιας οικογένειας από την ευημερία στη φτώχια. Πώς ένα ένοχο μυστικό θα χωρίσει αλλά και θα ενώσει τις ψυχές τους;
Δύο σκοτεινές ιστορίες, ένα αναπάντεχο τέλος.
Το βραβευμένο μυθιστόρημα του Δημήτρη Σίμου Τα Βατράχια είναι το πρώτο βιβλίο της σειράς Σκοτεινά Νερά με ήρωα τον αστυνόμο Καπετάνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου