Ωραίες κοιμωμένες

(Για την ακρίβεια έχω διαβάσει την πολυτελή έκδοση που κυκλοφορεί σε συλλεκτική κασετίνα, αλλά δεν βρίσκω φωτογραφία).  

Το πρώτο μισό του βιβλίου είναι ωραίο, σε βάζει στην υπόθεση με στρωτό λόγο και όμορφες περιγραφές. 

Από κάποιο σημείο και μετά όμως βαρέθηκα πάρα πολύ. Αν δεν ήταν King δεν υπήρχε περίπτωση να το τελειώσω, ο μόνος λόγος που κάθισα και το διάβασα όλο είναι"τιμής ένεκεν" για τις ατέλειωτες ώρες που έχω περάσει στη ζωή μου διαβάζοντας τα.βιβλία του. Ξαφνικά, από ένα στρωτό μυθιστόρημα γίνεται ένα μπάχαλο από άντρες που μαζεύονται, κυκλοφορούν, βρίσκουν όπλα, σκοτώνουν και όλα αυτά προσπαθώντας να αποκτήσουν πρόσβαση στο "έπαθλο". Σαν να βλέπω πολεμική ταινία με άντρες να σχεδιάζουν επιθέσεις και να τις πραγματοποιούν. Κανένα ενδιαφέρον, έχασα και τη μπάλα με τα πολλά ονόματα, απλά περίμενα να δω ποια ομάδα θα νικήσει. Και δεν είναι και λίγες οι σελίδες που γίνεται αυτό, είναι καμιά 300 περίπου.

Επίσης: στην προσωπική μου ζωή βρίζω. Ξέρω και χρησιμοποιώ πολλές άσχημες λέξεις, όμως όταν τις διαβάζω με ενοχλεί. Ο γραπτός λόγος πιστεύω ότι πρέπει να διατηρεί κάποια επίπεδα ευπρέπειας. Κάποιες λέξεις είναι καλό να μην γράφονται, δεν είναι αισθητικά σωστό και δεν μπορώ να δεχτώ ως αιτιολογία ότι ταιριάζουν με το κλίμα του βιβλίου. Ειδικά σε αυτήν την περίπτωση μια (χυδαία) λέξη της καθομιλουμένης χρησιμοποιείται συχνότατα και μάλιστα με πολλά παράγωγά της. Το υβρεολόγιο των πρωταγωνιστών του βιβλίου με ενόχλησε αφάνταστα, και σε συνδυασμό με την πλοκή που σε μεγάλο μέρος της είναι ανιαρή, σίγουρα με ωθούν στο να μην προτείνω καθόλου το βιβλίο σε άτομα που όπως εγώ έχουν απαιτήσεις αναφορικά με τον "λόγο" που χρησιμοποιείται στο βιβλίο που διαβάζουν.  

Βαθμολογία: 4/10

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Τι θα συνέβαινε αν οι γυναίκες εξαφανίζονταν;
Σε ένα μέλλον τόσο αληθινό και κοντινό που θα μπορούσε να είναι το παρόν, αρχίζει να συμβαίνει το εξής παράδοξο: Όταν οι γυναίκες κοιμούνται, τυλίγονται σε κάτι που μοιάζει με κουκούλι και… δεν ξυπνούν ξανά. Αν κάποιος προσπαθήσει να σκίσει τον ιστό, αντιδρούν με αφάνταστη βιαιότητα.
Στη μικρή πόλη του Ντούλινγκ, ο ιός εξαπλώνεται σε μια γυναικεία φυλακή προσβάλλοντας όλες τις τροφίμους εκτός από μία, την Ιβ Μπλακ. Είναι, άραγε, η Ιβ μια ιατρική ανωμαλία που πρέπει να μελετηθεί ή ένας δαίμονας που πρέπει να θανατωθεί;
Έρμαια των αρχέγονων παρορμήσεών τους, οι άντρες χωρίζονται σε αντιμαχόμενες φατρίες. Κάποιοι θέλουν να σκοτώσουν την Ιβ, άλλοι να τη σώσουν.
Αυτό που δεν γνωρίζουν όμως είναι πως οι γυναίκες, αφού αποκοιμηθούν, ανοίγουν τα μάτια τους σ’ έναν ολότελα νέο κόσμο… Μην τις ξυπνήσεις!