29/1/19

Κωνσταντινούπολη Νουάρ, συλλογικό


Πρόκειται για μια συλλογή διηγημάτων, κατά κύριο λόγο αστυνομικών, που όλα τους διαδραματίζονται σε διάφορες περιοχές της Κωνσταντινούπολης. Σε πολλά από τα διηγήματα ήταν μάλιστα φανερή η στενή ιστορική σχέση της χώρας μας με τη Τουρκία, κάποιες φορές μάλιστα εξεπλάγην ευχάριστα με τον τρόπο που οι συγγραφείς περιγράφουν κάποια γεγονότα. 
Θα σχολιάσω κάποια από τα διηγήματα που μου έκαναν θετική ή αρνητική εντύπωση, αλλά σε γενικές γραμμές όλα ήταν αρκετά καλά, μάλιστα κάποια από αυτά ήταν τόσο καλογραμμένα και η ιστορία τους τόσο καλή που ήταν σαν να παρακολουθούσα ταινία. 

Ωτοστοπ στον Λοντος:  Αν και περιγράφει περιληπτικά μια βόλτα στην Κωνσταντινούπολη δεν μου άρεσε, το βρήκα λίγο ανήθικο, δεν ταίριαζε και με τα υπόλοιπα.

Ένα πτώμα παραπάνω:  Είναι ίσως το μόνο που προσπαθεί να περάσει ένα μήνυμα, μάλιστα το τέλος του με εξέπληξε ευχάριστα, δεν είχα μαντέψει την εξέλιξή του.

Η ψαριλα: Επίσης δεν μάντεψα την εξέλιξη, μου άρεσε και ο τρόπος που επέλεξε να το παρουσιάσει ο συγγραφέας.

Ησυχία παντού: Άγριο διήγημα, φοβάμαι όμως ότι περιγράφει μαι ιστορία που θα μπορούσε να είναι αληθινή. Προφανώς γράφτηκε πολλά χρόνια πριν γιατί τώρα πια οργανώσεις ακραίου θρησκευτικού περιεχομένου/ σκοπού είναι συνηθισμένες στις μουσουλμανικές χώρες.

Πνεύμα βιτριολιού: Όχι. Το βρήκα άσκοπα αηδιαστικό.  Η ιδέα ενός "τιμωρού"  είναι καλή, αλλά εκτός από το γεγονός ότι στο πρώτο μισό του διηγήματος προσπαθούσα να καταλάβω τι συμβαίνει και για ποιο λόγο μου τα λέει όλα αυτά, στο τέλος με αηδίασε κιόλας. 

Μαύρο παλάτι: Έχει μέσα επιγραμματικά στοιχεία της ιστορίας της Κωνσταντινούπολης που είναι πολύ γνωστά και σε εμάς, και επίσης με κάνουν να ανατρέξω στο ρητό "η ιστορία επαναλαμβάνεται ". Από τα πολύ ωραία διηγήματα του βιβλίου.

Μια γυναίκα, οποιαδήποτε γυναίκα: Ωραίο.  Στο μεγαλύτερο τμήμα του τουλάχιστον ήταν σαν κακό όνειρο που το αποδίδει πολύ παραστατικά ο συγγραφέας.


Το οπισθόφυλλο του βιβλίου: 

Το ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΝΟΥΑΡ παρουσιάζει διηγήματα από μια πόλη που είναι ταυτοχρόνως αρχαία και μοντέρνα, ασιατική και ευρωπαϊκή, γυαλιστερή σαν καρτ- ποστάλ, που βράζει από θυμό.

Καθώς έφταναν τα διηγήματα για το ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΝΟΥΑΡ, μας γινόταν όλο και πιο φανερό ότι αυτό που διαμορφωνόταν δεν ήταν απλώς μια συλλογή από σκοτεινές ιστορίες που λάμβαναν χώρα στην παλιά Σταμπούλ, αλλά ένα ολοζώντανο πορτραίτο της πόλης ή, τουλάχιστον, μια άκρως αποκαλυπτική σειρά από ενσταντανέ. Υπ΄ όψιν ότι είναι μια πόλη που πήρε μορφή κυρίως από τις συχνά ανελέητες διακυμάνσεις της πολιτικής σκηνής της χώρας. Παρ΄ όλο που η Άγκυρα είναι η πρωτεύουσα της Δημοκρατίας της Τουρκίας, στην πραγματικότητα, με πάνω από 12.000.000 κόσμο, άρα το ένα πέμπτο του πληθυσμού, η Κωνσταντινούπολη είναι η πάλλουσα και συχνά αιμορραγούσα καρδιά της πολιτικής της χώρας. Κι αυτό φαίνεται.

Τοποθετημένη στο σταυροδρόμι μεταξύ Ανατολής και Δύσης, η Κωνσταντινούπολη ανήκει και στις δύο αλλά και σε καμία, και ακριβώς σ΄ αυτή την άπιαστη ενδιάμεση κατάσταση η πόλη ακμάζει. Όσο αίμα κι αν χυθεί στην προσπάθεια για συμμόρφωση με τα δυτικά κριτήρια, αυτά δεν βρίσκουν έρεισμα στην άπιαστη πόλη. Εδώ δεν καταπατάς τους κανόνες, απλώς βρίσκεις ένα παραθυράκι. άντρο ακολασίας και πυλώνας της αρετής, η Κωνσταντινούπολη είναι μια ομιχλώδης παιδική χαρά της εξουσίας και της αντίστασης, της άρνησης και της καταπίεσης. Αν δεν ξέρεις τα κόλπα του παιχνιδιού, θα νιώσεις την ανάγκη να παρατήσεις τους βώλους σου και να σηκωθείς να φύγεις.

MUSTAFA ZILYALAN & AMY SPANGLER από την εισαγωγή του βιβλίου

Οι Εκδόσεις Φανταστικός Κόσμος παρουσιάζουν τη βραβευμένη σειρά πρωτότυπων ανθολογιών Νουάρ, ένα φόρο τιμής στις σκοτεινές γωνιές των γοητευτικότερων πόλεων του κόσμου. Κάθε τόμος περιέχει ανέκδοτα διηγήματα, που καθένα τους διαδραματίζεται σε μια συγκεκριμένη γειτονιά ή τοποθεσία στην πόλη του βιβλίου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου