(Να σημειώσω ότι εγώ διάβασα την παλιότερη δερματόδετη έκδοση των εκδόσεων Δαμιανός)
Με κούρασε περίπου στις τελευταίες 150 σελίδες του. Τις πρώτες περίπου 500 τις χάρηκα, βυθίστηκα στην ακατάσχετη φλυαρία και πολυλογία που χαρακτηρίζει πολλά βιβλία της εποχής εκείνης και απόλαυσα κάθε λέξη. Σκεφτόμουν ότι έχω μπροστά μου ένα δείγμα που αντιπροσωπεύει τον ορισμό της λέξης λογοτεχνία: να μπορείς να γράφεις τόσο όμορφα ώστε να ευχαριστιέται ο αναγνώστης διαβάζοντας περιγραφές και ανούσιες φλυαρίες που δεν προσθέτουν τίποτα στην υπόθεση, με τρόπο τέτοιο που κάτι που θα μπορούσε να γραφτεί σε περίπου 10 σελίδες να σου χρειάζονται 500. Το ευχαριστήθηκα πραγματικά.
Προς το τέλος όμως κουράστηκα, όταν πια άρχισε να γίνεται η πλοκή λίγο πιο έντονη και ο ρυθμός γραψίματος ήταν αργός, με κούρασε. Δεν πειράζει όμως...Άξιζε το βιβλίο και χαίρομαι που το διάβασα
Βαθμολογία: 7/10
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Το πρώτο μυθιστόρημα της αισθηματικής λογοτεχνίας μυστηρίου (sensation novel), ένα έργο που συνδυάζει τις συγκινήσεις της μεσαιωνικής λογοτεχνίας με τον ψυχολογικό ρεαλισμό μιας σύγχρονης θεματογραφίας και μεταφέρει τον έρωτα αλλά και τη φρίκη του μεσαιωνικού μυθιστορήματος στα σαλόνια μιας μεσοαστικής βικτοριανής Αγγλίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου