5/2/25

Γουέιτζερ: Ναυάγιο, ανταρσία, φόνος - Ντέιβιντ Γκραν

Wager - David Grann

Η αληθινή ιστορία του ναυαγίου του Γουέιτζερ στις δυτικές, ακατοίκητες μέχρι σήμερα ακτές της Χιλής. Ένας μικρός στόλος από πολεμικά πλοία ξεκινά από την Αγγλία με σκοπό να κάνει (στο περίπου) τον περίπλου της γης και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού αυτού να εκτελέσει κάποιες αποστολές. Βρισκόμαστε στα μέσα του 18ου αιώνα και η διαδρομή που ακολουθούσαν τότε τα πλοία  ήταν μέσω του ακρωτηρίου Χορν, μια περιοχή εξαιρετικά επικίνδυνη που σήμερα ευτυχώς δεν χρησιμοποιείται- ή τουλάχιστον έτσι κατάλαβα. Σε αυτήν λοιπόν την περιοχή το Γουέιτζερ χάνει τα υπόλοιπα πλοία, συνεχίζει όμως την πορεία που ακολουθούσαν μέχρι τη στιγμή που ναυαγεί σε ένα βραχώδες έρημο νησί. Κάποιοι ναυτικοί καταφέρνουν να επιβιώσουν και να βρουν τρόπο να μετακινηθούν σε ασφαλή περιοχή μέχρι να γυρίσουν στην Αγγλία, όμως αυτό δεν συμβαίνει χωρίς να πληρώσουν τίμημα. 

Η ιστορία είναι σωστά κατανεμημένη όσον αφορά τις σελίδες που καταλαμβάνει κάθε τμήμα της. Όσο περιγράφει το ταξίδι στη θάλασσα είναι ένα εξαιρετικό ναυτικό εξιστόρημα. Δεν είναι κουραστικό, σε καμία περίπτωση δεν βαρέθηκα ούτε για μια σελίδα: παρότι δεν έχω ιδέα από ναυσιπλοΐα δεν δυσκολεύτηκα καθόλου να παρακολουθήσω όσα συνέβαιναν. Επικεντρώνεται στο ταξίδι και στις δυσκολίες και όχι σε τεχνικά στοιχεία που αφορούν τα πλοία, δίνει όμως κάποιες περιγραφές για τον εξοπλισμό και τον τρόπο που πολεμούσαν, την ιεραρχία και το εσωτερικό του πλοίου. 

Το ναυάγιο, η ζωή στο νησί και οι προσπάθειες να φύγουν είναι σαν μυθιστόρημα. Παρότι ο συγγραφέας έχει βασίσει όλα όσα γράφει σε ημερολόγια και άλλες  πηγές οπότε δεν υπάρχει ανάλυση συναισθημάτων και σκέψεων- ούτε ιδιαίτερες περιγραφές χαρακτήρων, μου ήταν δύσκολο να μην αναπτύξω συμπάθειες και αντιπάθειες ανάμεσα στους ναυαγούς. 

Στο τελευταίο μέρος μιλά για το πώς και ποιοι από τους ναυαγούς κατάφεραν να γυρίσουν στην Αγγλία όπως και για τη δίκη από την οποία πέρασαν. Αν και είναι υποτονικό συγκριτικά με την ένταση που υπάρχει στο υπόλοιπο βιβλίο, είναι το σωστό κλείσιμο, θα μου ήταν αδιανόητο να μην ξέρω πως τέλειωσε όλη αυτή η ιστορία. 

Μεγάλο κομμάτι του βιβλίου το διάβασα με ανοιχτό το Google earth όπου παρακολουθούσα τη διαδρομή του πλοίου και αυτό έκανε την ανάγνωση ακόμη πιο συναρπαστική. Ακόμη κι αν οι αληθινές ιστορίες δεν είναι ένα είδος που προτιμάτε, δώστε μια ευκαιρία στο βιβλίο γιατί είναι πραγματικά καλό. 

Βαθμολογία: 10/10

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου: 

Στις 28 Ιανουαρίου 1742 ένα μισοδιαλυμένο πλοιάριο, με τα πανιά κουρελιασμένα και το κατάρτι κομμάτια, ξεβράστηκε στις ακτές της Βραζιλίας. Επιβάτες του ήταν τριάντα άντρες, σχεδόν ολότελα αποστεω­μένοι. Τα όσα αφηγήθηκαν έμοιαζαν απίστευτα. 

Οι άντρες ανήκαν στο πλήρωμα του Πλοίου της Αυτού Μεγαλειότητος Γουέιτζερ. Το Γουέιτζερ, που είχε αποπλεύσει δύο χρόνια νωρίτερα από την Αγγλία για να εκτελέσει μια μυστική αποστολή, τσακίστηκε σ’ ένα ερημονήσι στ’ ανοιχτά της Παταγονίας. Μετά από μήνες στο αφιλό­ξενο νησί οι άντρες εκείνοι κατάφεραν να κατασκευάσουν ένα θλιβερό πλεούμενο και να διασχίσουν μ’ αυτό πάνω από 3.000 μίλια άγριας θάλασσας. Τους υποδέχτηκαν σαν ήρωες. 

Έξι μήνες αργότερα ένα άλλο, ακόμα πιο άθλιο πλοιάριο ξεβράστηκε στις ακτές της Χιλής. Σ’ αυτό επέβαιναν μονάχα τρεις άντρες, οι οποίοι αφηγήθηκαν μια πολύ διαφορετική ιστορία: οι τριάντα ναυτικοί που είχαν φτάσει στη Βραζιλία δεν ήταν ήρωες ― ήταν στασιαστές.

Η διαμάχη που ακολούθησε, με εκατέρωθεν κατηγορίες για ανταρσία, προδοσία και φόνο, υποχρέωσε το Ναυαρ­χείο να διατάξει δίκη ώστε να κριθεί ποιος έλεγε αλήθεια. Τον ένοχο τον περίμενε η κρεμάλα. 

Έργο πολυετούς έρευνας σε αδημοσίευτα αρχεία και πηγές αλλά και επιτόπιας εξακρίβωσης, το Γουέιτζερ μιλά για το τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος σε συνθήκες αληθινά ακραίες: το μεγαλειώδες και μαζί το ελεεινό. 

3/2/25

Ο πόλεμος που έσωσε τη ζωή μου - Kimberly Bradley Brubaker

Kimberly Bradley Brubaker

Νεανική λογοτεχνία απολύτως κατάλληλη και για ενηλίκους. Καθόλου βαρετή ιστορία, ίσα ίσα συγκινήθηκα κιόλας κάποιες στιγμές. 

Βρισκόμαστε στο Λονδίνο στις αρχές του δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου. Η Έιντα γεννήθηκε με μια αναπηρία και η μητέρα της τη θεωρεί "άχρηστη και ζαβή" και την κρατά φυλακισμένη στο σπίτι. Όταν τα υπόλοιπα παιδιά μετά από κυβερνητική εντολή απομακρύνονται υπό τον φόβο βομβαρδισμών, καταφέρνει και το σκάει και ακολουθεί τον αδερφό της σε μια μικρή πόλη στο Κεντ, στην εξοχή. Εκεί μαθαίνει έναν άλλο τρόπο ζωής, ζει ελεύθερη, έχει ίσα δικαιώματα με τα υπόλοιπα παιδιά. 

Έχει πολύ συγκινητικές σκηνές το βιβλίο. Είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, η ίδια η Έιντα διηγείται την ιστορία της. Η έλλειψη αποδοχής και αγάπης από τη μητέρα της την έχει κάνει να μην μπορεί να δεχτεί την αγάπη που κάποιοι προτίθενται να της προσφέρουν. Εμείς, σελίδα τη σελίδα βλέπουμε πώς αλλάζει η ψυχοσύνθεση της και πως αρχίζει να βασίζεται στις δυνάμεις της για να ζήσει μια φυσιολογική ζωή. 

Το μόνο που δεν μου άρεσε είναι ότι η συγγραφέας δεν αιτιολογεί πουθενά την συμπεριφορά της μητέρας, η οποία παρουσιάζεται αναίσθητη και σκληρή, αδιάφορη και για τα δύο της παιδιά, εξαιρετικά κακιά και καταστροφική για την Έιντα. Κατανοώ όμως ότι πρόκειται για νεανικό βιβλίο και σκοπεύει να μιλήσει για την διαφορετικότητα και την δύναμη της αγάπης. 

Είναι πολύ ωραίο, δεν έχει την αποδοχή που του αξίζει από το ελληνικό κοινό, δεν το ήξερα καθόλου, κατά λάθος βρέθηκε στα χέρια μου και πολύ κακώς. Χαίρομαι πολύ που το διάβασα,  πάρτε το άφοβα για εσάς η τα παιδιά σας. 

Βαθμολογία: 8/10

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου: 

Το βιβλίο αφηγείται τη συγκινητική ιστορία ενός γενναίου κοριτσιού την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η δεκάχρονη Έιντα, ξεπερνώντας τις κακουχίες της καθημερινής της ζωής, δραπετεύει με τον αδερφό της στη βρετανική επαρχία. Εκεί ξεκινάει μια νέα ζωή μαθαίνοντας το αυτονόητο: πως έχει ίσα δικαιώματα με τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας της. Παράλληλα, τα δύο αδέρφια αναπτύσσουν μια δυνατή σχέση με τη Σούζαν Σμιθ, τη γυναίκα που τα παίρνει υπό την προστασία της. Θα αποδειχτεί άραγε ο δεσμός τους αρκετά ισχυρός ώστε να τους κρατήσει ενωμένους, παρά τον πόλεμο και τις συνθήκες που απειλούν να τους χωρίσουν;


24/1/25

Με δανεικά τακούνια - Τζότζο Μόις

Jojo Moyes

Το συγκεκριμένο βιβλίο μου κράτησε πολύ καλή παρέα, το διάβασα πολύ γρήγορα και με ευχαρίστηση. 

Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από δύο γυναίκες, τη Σαμ και τη Νίσα. Η καθημερινότητά τους είναι τελείως διαφορετική και μέσα από την εξιστόρηση της ζωής τους η συγγραφέας θίγει με όμορφο τρόπο αρκετά κοινωνικά ζητήματα. 

Η Νίσα είναι παντρεμένη με έναν πολύ πλούσιο άντρα, ζει μια ζωή που φαίνεται αξιοζήλευτη με τα ακριβά ρούχα, τα παπούτσια και τα συνεχή ταξίδια στο εξωτερικό. Είναι όμως έτσι; Ο έφηβος γιος της είναι εσώκλειστος σε ιδιωτικό σχολείο και όταν χρειάζεται βοήθεια από τους φίλους της ανακαλύπτει ότι στην πραγματικότητα είναι ολομόναχη. Όσο τη γνωρίζουμε μαθαίνουμε περισσότερα για τη ζωή της και τις δυσκολίες της και τελικά, καταφέρνει να γίνει ένα συμπαθητικό πρόσωπο. 

Η ζωή της Σαμ μοιάζει πιο πολύ στις δικές μας. Επιβιώνει με το εισόδημα από τη δουλειά της, έχει έναν σύζυγο που πρόσφατα έμεινε άνεργος και μια κόρη στα πρώτα χρόνια της νεότητας της. Έχει επίσης ένα αφεντικό που την υποτιμά και γονείς που περιμένουν από αυτήν περισσότερα από όσα μπορεί να δώσει. Δεν μπορεί, κάτι από όλα αυτά θα σας ακούγεται οικείο...

Οι ζωές των δύο γυναικών έρχονται σε επαφή όταν μπερδεύονται οι σάκοι τους στο γυμναστήριο. Το αποτέλεσμα είναι να βρεθεί η μια με τα ρούχα της άλλης σε μια ήδη δύσκολη στιγμή στις ζωές τους. Το πώς θα χειριστεί η καθεμιά την κατάσταση θα το διαβάσετε, όπως και τη σημασία που θα έχουν τα δανεικά παπούτσια στην πλοκή. 

Μου άρεσε πολύ, τόσο η ιστορία όσο και οι χαρακτήρες, πρωτεύοντες και βοηθητικοί. Ειδικά οι αλλαγές στη Νίσα (την πλούσια) είναι εξαιρετικά δοσμένες. Ενώ στα περισσότερα βιβλία (ή ταινίες) εκνευρίζομαι όταν μια κακομαθημένη πλούσια μετατρέπεται στο τέλος σε ένα καλό αξιαγάπητο πλάσμα, εδώ πείστηκα. Και ναι, αυτό προφανώς αποδεικνύει το ταλέντο της συγγραφέως αλλά επίσης δείχνει μελέτη της πλοκής και του εν λόγω χαρακτήρα. Μιλά όμορφα για τις οικογενειακές σχέσεις, για την πίεση που ασκείται στις γυναίκες με τους πολλαπλούς ρόλους στην σημερινή εποχή, για την πίεση στους άντρες όταν δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο ρόλο του "κυρίαρχου, δυνατού αρσενικού". Μιλά όμως και για την αγάπη, την καλοσύνη και τη συνεργασία. 

Είναι ένα πολύ ωραίο βιβλίο που αξίζει τον χρόνο που θα διαθέσετε και τα λεφτά που θα δώσετε. 

Βαθμολογία: 9/10

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου: 

ΚΙ ΑΝ ΦΟΡΕΣΕΙΣ ΤΑ ΤΑΚΟΥΝΙΑ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ, ΠΟΙΑ ΣΤ’ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΣΑΙ;

Η Νίσα Κάντορ ζούσε μια κοσμοπολίτικη ζωή μες στα πλούτη ώσπου ο σύζυγός της, αφού την αποκόπτει από όλα αυτά, της ανακοινώνει ότι θέλει διαζύγιο. Η Νίσα είναι αποφασισμένη να μη χάσει τα προνόμιά της, αλλά στο μεταξύ πρέπει να σταθεί στα πόδια της με κάποιον τρόπο – αν και δεν έχει ούτε καν τα ψηλοτάκουνα τα οποία φορούσε μέχρι πριν από λίγο.

Κι αυτό επειδή η Σαμ Κεμπ –στη σκοτεινότερη στιγμή της ζωής της– πήρε κατά λάθος την τσάντα του γυμναστηρίου της Νίσα. Ωστόσο η Σαμ δεν μπορεί να ασχοληθεί με μια τσάντα γυμναστηρίου, καθώς παλεύει να συντηρήσει την οικογένειά της. Όταν, μάλιστα, δοκιμάζει τα κόκκινα κροκό δωδεκάποντα που βρίσκει μέσα στην τσάντα, η αυτοπεποίθησή της τονώνεται και συνειδητοποιεί ότι έχει έρθει η ώρα για αλλαγή – και η αλλαγή αφορά την ίδια.

Με το χαρακτηριστικό χιούμορ της Τζότζο, τη ζεστασιά και την ανυπέρβλητη αφηγηματικότητά της, αυτή η ιστορία παρεξηγήσεων και ανατροπών εστιάζει στο πώς κάτι μικρό, όπως ένα ζευγάρι τακούνια, μπορεί να αλλάξει τα πάντα.