Μόνο εκείνη ξέρει

Βασική πρωταγωνίστρια η Ανδριάνα, φαρμακοποιός με χρέη που προσπαθεί να επιβιώσει οικονομικά και να μην κλείσει το φαρμακείο της, μια γυναίκα που πλησιάζει τα σαράντα, ανύπαντρη και άτεκνη. Μόλις χώρισε από μια σχέση πολλών ετών και ψάχνει τον τρόπο να σταθεί στα πόδια της. Δεύτερος πρωταγωνιστής είναι ο Λευτέρης, πατέρας δύο ανήλικων παιδιών που έχασε την έγκυο γυναίκα του σε ένα πολύ άσχημο δυστύχημα, αφού ένας οδηγός την χτύπησε με το αυτοκίνητο και αντί να την βοηθήσει την άφησε να πεθάνει στον δρόμο. Με κάποιο τρόπο η Ανδριάνα και ο Λευτέρης θα έρθουν κοντά και θα προσπαθήσουν να αλλάξουν τις ζωές τους, αφήνοντας όμως κάποια μυστικά να υπάρχουν ανάμεσά τους. Θα καταφέρουν να συμβαδίσουν ή θα καταστραφούν όλα; 

Η Ανδριάνα είναι μια προσωπικότητα που συμπάθησα αρκετά. Ο συγγραφέας έχει δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα στην περιγραφή των συναισθημάτων και των σκέψεων της οπότε ανά πάσα στιγμή ήξερα τι σκοπεύει να κάνει και κυρίως για ποιο λόγο και έτσι μου ήταν εύκολο να την παρακολουθώ. Μπορεί να διαφωνώ με κάποιες αποφάσεις της αλλά σε κάθε περίπτωση όλες οι κινήσεις της είναι αιτιολογημένες. Ο Λευτέρης είναι αγαπημένος ήρωας, ένας πατέρας που προσπαθεί να συμπαρασταθεί στα παιδιά του με όλες του τις δυνάμεις, νιώθει τύψεις για κάθε σταγόνα ευτυχίας που βιώνει μετά το θάνατο της γυναίκας του και παλεύει όσο καλύτερα μπορεί με τις δυσκολίες της ζωής του. Ωραίος, αν και τον βρίσκω λίγο "αθώο" και επιπόλαιο στις αποφάσεις του. 

Η ιστορία είναι πολύ προσεγμένη, η ροή της γρήγορη, δεν υπάρχουν επαναλήψεις ή περιττές λεπτομέρειες. Μου άρεσε που κάποιες φορές έβαζε τις σκέψεις της Ανδριάνας και του Λευτέρη σε πλάγια γραμματοσειρά, ήταν σαν να βρίσκομαι στο μυαλό τους χωρίς να χάνεται η συνέχεια στην πλοκή. Επίσης, βρήκα εξαιρετική την προσπάθεια του συγγραφέα να προσθέσει κάποια σκοτεινά σημεία: βάζει την Ανδριάνα να βλέπει κάποιους εφιάλτες και παρότι δεν εμβαθύνει πολύ, οι περιγραφές έχουν μια πολύ ωραία ένταση. Μακάρι να ήταν περισσότερες. 

Δεν θέλω να πω πολλά γιατί φοβάμαι μην μαρτυρήσω στοιχεία της πλοκής οπότε θα σταματήσω κάπου εδώ. Απλά θα προσθέσω ότι πρόκειται για μια όμορφη ιστορία που αξίζει τον χρόνο σας. 

Βαθμολογία: 8/10

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου: 

Βουρβουρού Χαλκιδικής.

Ένα θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα θα αλλάξει για πάντα τις ζωές δυο ανθρώπων και των οικο­γενειών τους. Η μοίρα θα υφάνει μια σπαρακτική ερωτική ιστορία φέρ­νοντάς τους αντιμέτωπους με τη σκληρή πραγματι­κότητα.

Εκείνη, για πρώτη φορά στη ζωή της, συνειδη­το­ποιεί με τον χειρότερο τρόπο πως δεν υπάρχουν όμορφα πριγκιπόπουλα, μήτε το έωλο: «Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα». Ο πρώην αγαπη­μέ­νος της παντρεύεται κάποιαν άλλη και η περιουσία της κινδυνεύει να γίνει βο­ρά των τραπεζών.

Εκείνος, προσπαθεί να ορθοποδήσει μετά την τρα­­γωδία που τον συγκλόνισε, κρατώντας για συ­ντρο­φιά τις αναμνήσεις της αδικοχαμένης συζύγου του που εκείνο το μοιραίο βράδυ του Ιουλίου ένας ασυνείδητος οδηγός τη χτύ­πησε με το αυτοκίνητό του και την παράτησε να αρ­γοπεθαίνει στη μέση του δρό­μου.

Μόνο εκείνη ξέρει την αλήθεια. Θα βρει το κου­ράγιο να την ομολογήσει;

Οι μάγισσες του Βάρντε - Kiran Millwood Hargrave

Εξαιρετικό βιβλίο, με καταπληκτική ατμόσφαιρα και μια πολύ ωραία ιστορία (διαβάστε το οπισθόφυλλο, δεν χρειάζεται να πω κάτι περισσότερο για την πλοκή, τα λέει πολύ ωραία). Διαδραματίζεται στις αρχές του 17ου αιώνα στο Βάρντε, μια περιοχή στον βορρά της σημερινής Νορβηγίας. Η επιλογή των χαρακτήρων που έχει κάνει η συγγραφέας είναι εξαιρετική, κυρίως των γυναικών (οι περισσότεροι χαρακτήρες είναι γυναικείοι). Άλλες είναι πιο δυνατές και αναλαμβάνουν να ηγηθούν όταν χρειάζεται ώστε να μπορέσει όλο το χωριό να επιβιώσει, άλλες είναι πιο αδύναμες, υποκύπτουν στο πένθος τους και αδυνατούν να συνεχίσουν, ενώ φυσικά υπάρχουν και οι κακοί χαρακτήρες που λειτουργούν για προσωπικό όφελος. Συμπάθησα πολύ τόσο την Μάρεν και την Ούρσα (τις δύο βασικές πρωταγωνίστριες που μας διηγούνται την ιστορία) όσο και την Ντίινα, μια προσωπικότητα αρκετά διαφορετική από τις υπόλοιπες. 

Η συγγραφέας εκτός από την δημιουργία εξαιρετικών χαρακτήρων που πιστεύω θα θυμάμαι για πολύ καιρό, κατάφερε και δημιούργησε μια πολύ όμορφη ατμόσφαιρα. Το "όμορφη" μάλλον θα έπρεπε να το βάλω σε εισαγωγικά, αφού μιλάμε για μια περιοχή όπου το χειμώνα δεν ξημερώνει ποτέ, ακόμη και το καλοκαίρι έχει κρύο, το φαγητό είναι ελάχιστό όλες τις εποχές του χρόνου και η θάλασσα που είναι δίπλα στο χωριό μπορεί να θρέψει τους κατοίκους με τα ψάρια της, δεν είναι όμως επιτρεπτό στις γυναίκες να ψαρέψουν. Οι συνθήκες που ζούσαν εκείνη την εποχή περιγράφονται εξαιρετικά. Οι δουλειές που έπρεπε να κάνουν, οι ενδυμασίες και τα φαγητά, τα σπίτια και τα ταξίδια, όλα είναι δοσμένα με αρκετές λεπτομέρειες. Και γενικά, μέσα σε αυτήν την περιγραφή της πολύ δύσκολης  καθημερινότητας κυλά το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου, μέχρι το τελευταίο τμήμα του όπου επικεντρώνεται στις κατηγορίες περί μαγείας και στην καταδίκη ως μάγισσες κάποιων από τις γυναίκες.

Πολύ ωραίο, γρήγορο, καλογραμμένο, μας άφησε να ρίξουμε μια μικρή ματιά σε έναν κόσμο και μια εποχή άγρια και ευτυχώς ξεπερασμένα. 

Βαθμολογία: 9/10 

(θα μπορούσε να λείπουν οι λεπτομέρειες για την προσωπική σχέση της Ούρσα και της Μάρεν, δεν με ενδιέφεραν και δεν μου ταίριαξαν τόσο με την υπόλοιπη ιστορία. Δεν με ενόχλησαν όμως ιδιαίτερα...) 

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου: 

Την παραμονή των Χριστουγέννων του 1617, μια τρομερή καταιγίδα ξέσπασε στη θάλασσα της απομακρυσμένης νορβηγικής νήσου Βάρντε. Η Μάρεν Μαγκνουσντάττερ στέκει και παρακολουθεί, ενώ τα κύματα καταπίνουν σαράντα ψαράδες, ανάμεσά τους τον πατέρα της και τον αδελφό της. Οι άντρες του χωριού χάνονται από τη µια στιγμή στην άλλη –το Βάρντε είναι πλέον τόπος γυναικών.

Δεκαοχτώ μήνες αργότερα καταφθάνει στο χωριό µια απειλητική μορφή. O Αβεσσαλώμ Κόρνετ ήρθε από τη Σκοτία για να τιθασεύσει ένα μέρος άγριο, στην άκρη του πολιτισμένου κόσμου, και ξέρει τι πρέπει να κάνει για να υποτάξει τις γυναίκες του Βάρντε. Μαζί του ταξιδεύει και η νεαρή του σύζυγος, η Ούρσα. Στο Βάρντε, και στο πρόσωπο της Μάρεν, η Ούρσα βρίσκει κάτι που δεν έχει ξαναδεί – γυναίκες ανεξάρτητες. Ο Αβεσσαλώμ όµως δε βλέπει παρά ένα μέρος όπου ξεχειλίζει ανυπέρβλητο κακό, το οποίο πρέπει να ξεριζώσει πάση θυσία…

Οι μάγισσες του Βάρντε , που είναι εμπνευσμένες από τα πραγματικά γεγονότα της καταιγίδας του Βάρντε και τις δίκες των μαγισσών που έλαβαν χώρα στο νησί, είναι ένα μυθιστόρηµα για το πώς η καχυποψία διαβρώνει έως εσχάτων μια κοινότητα και για το πώς η αγάπη μπορεί να αποδειχτεί επικίνδυνη αλλά και πανίσχυρη.

Αριάδνη - Jennifer Saint

Κόρη της Πασιφάης και του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα, εγγονή του Θεού Ήλιου και αδερφή του Μινώταυρου και της Φαίδρας, η Αριάδνη έγινε γνωστή επειδή συμμάχησε με τον Θησέα, τον νεαρό πρίγκιπα της Αθήνας και τον βοήθησε να βρει την έξοδο του λαβύρινθου αφού πρώτα σκότωσε τον Μινώταυρο. Και μετά; Μετά τι έγινε; Μέχρι εδώ φτάνανε οι γνώσεις μου από τα σχολικά χρόνια. Κάποια στιγμή, ενήλικη πλέον, πήρε κάπου το μάτι μου ότι η Αριάδνη διέφυγε από την Κρήτη μαζί με τον Θησέα και ότι αυτός αντί να την πάει στην Αθήνα την εγκατέλειψε μόνη της σε κάποιο νησί. Και σε αυτήν ακριβώς την εκδοχή, που φαίνεται να είναι η πιο διαδεδομένη, έχει βασίσει την ιστορία της η συγγραφέας.

Στο βιβλίο μας μιλά για τη ζωή της σε πρώτο πρόσωπο η ίδια η Αριάδνη, ξεκινώντας από τα παιδικά της χρόνια στο παλάτι, τη γέννηση του Μινώταυρου και όσα άλλαξαν μετά από αυτήν και προχωρά στη γνωριμία με τον Θησέα και την απόφασή της να τον βοηθήσει ενάντια στα συμφέροντα της πόλης και του πατέρα της. Και φυσικά συνεχίζει με τη ζωή της όπως εξελίχθηκε αφού έφυγε από την Κρήτη, ενώ σε κάποια κεφάλαια μας μιλά και η Φαίδρα συμπληρώνοντας όπου χρειάζεται την ιστορία. Εμβόλιμα στην πλοκή και σε κάθε διαθέσιμη ευκαιρία, η συγγραφέας έχει βάλει γνωστούς μύθους και κάποια (λίγα είναι η αλήθεια) στοιχεία για τη ζωή εκείνη την εποχή. 

Δεν έχασα ούτε για λίγο το ενδιαφέρον μου, ούτε καν στα σημεία που ήξερα τι θα ακολουθήσει. Πολύ καλογραμμένη η ιστορία και η επιλογή της συγγραφέως να μας την διηγηθεί μέσα από τα μάτια της Αριάδνης είναι εξαιρετική, αφού μας περιγράφει συνεχώς τα συναισθήματά της και τις σκέψεις της. Δεν μου άρεσε  ιδιαίτερα ο χαρακτήρας που απέδωσε στον Θησέα (και νομίζω στο πρόσωπο αυτού σε όλους τους μυθολογικούς ήρωες), αλλά ταίριαζε στον τρόπο διήγησης και στην τροπή που πήρε η ιστορία.

Δεν θέλω να ρισκάρω να μαρτυρήσω στοιχεία της πλοκής σε κάποιούς που όπως εγώ δεν γνωρίζουν τι συνέβη στην Αριάδνη αφού έφυγε από την Κρήτη , οπότε θα σταματήσω κάπου εδώ. Απλά θα προσθέσω ότι χαίρομαι πολύ που τείνει να γίνει μόδα η αναβίωση της ελληνικής μυθολογίας και ελπίζω να συνεχίσουμε ως αναγνώστες να είμαστε τυχεροί και να αναλαμβάνουν το "retelling" ικανοί συγγραφείς, όπως ακριβώς συνέβη και σε αυτήν την περίπτωση. 

Βαθμολογία: 8/10

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου: 

Η Αριάδνη, πριγκίπισσα της Κρήτης, μεγαλώνει χαιρετίζοντας κάθε πρωί την αυγή με χορούς και ακούγοντας τις ιστορίες της τροφού της για θεούς και ήρωες. Όμως κάτω από το χρυσό παλάτι αντηχούν τα συνεχή χτυπήματα από τις οπλές του αδερφού της, του Μινώταυρου, ενός τέρατος που ζητά θυσίες αίματος.

Όταν ο πρίγκιπας της Αθήνας Θησέας φτάνει για να εξοντώσει το τέρας, η Αριάδνη διακρίνει στα πράσινα μάτια του όχι μια απειλή αλλά ένα μέσο διαφυγής. Αψηφώντας τους θεούς, προδίδοντας την οικογένεια και τη χώρα της και διακινδυνεύοντας τα πάντα για την αγάπη, η Αριάδνη βοηθά τον Θησέα να σκοτώσει τον Μινώταυρο.

Όμως η απόφαση της Αριάδνης θα της εξασφαλίσει μια ευτυχή κατάληξη; Και τι θα γίνει με τη Φαίδρα, την αγαπημένη μικρότερη αδερφή της, την οποία αφήνει πίσω;

Σαγηνευτικό και άκρως συναρπαστικό, το βιβλίο της Jennifer Saint φέρνει τις "ξεχασμένες" γυναίκες της ελληνικής μυθολογίας στην καρδιά της αφήγησης, καθώς αγωνίζονται για έναν καλύτερο κόσμο.