8/5/25

Και εγένετο φως - Στέφανος Αλεξιάδης

Στέφανος Αλεξιάδης

Στο εξώφυλλο ο εκδοτικός χαρακτηρίζει το βιβλίο ως ψυχολογικό θρίλερ, αλλά προσωπικά για να θεωρήσω κάποιο βιβλίο ως θρίλερ θα πρέπει να με αγχώσει, και όσον αφορά το "ψυχολογικό" θα πρέπει να παίξει με την ψυχολογία μου. Εδώ, δεν αγχώθηκα. Το παρακολούθησα με ενδιαφέρον αλλά χωρίς να αγχωθώ, δεν ένιωσα ότι κινδύνεψε κάποιος από τους πρωταγωνιστές, όχι στα αλήθεια. Οπότε, δεν θα συμφωνήσω με τον χαρακτηρισμό του "ψυχολογικού θρίλερ". 

Ούτε αστυνομικό θα το χαρακτηρίσω. Υπερτερεί ξεκάθαρα τόσο χωρικά όσο και σε ένταση το κοινωνικό κομμάτι που μιλά για την προσωπική ιστορία του Μάρκου, του έφηβου πρωταγωνιστή, αφήνοντας το αστυνομικό να υπολείπεται. 

Δίνω πολλούς πόντους στον συγγραφέα επειδή  ασχολήθηκε με καυτό θέμα: την μοναξιά στην εφηβική ηλικία, την απομόνωση που νιώθουν κάποιοι έφηβοι είτε επειδή κάτι σοβαρό έχει συμβεί στην προσωπική τους ζωή είτε επειδή σε κάτι διαφέρουν από τους υπόλοιπους. Και επιπλέον αυτού: ασχολήθηκε και με τους κινδύνους που κρύβονται πίσω από τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. 

Μου άρεσε και ο τρόπος που παρουσιάζει την πλευρά του πατέρα, τις σκέψεις του και την αμηχανία του στο πώς θα διαχειριστεί την απομάκρυνση του γιου του. Εξίσου ωραία βρήκα και την προσπάθεια να εμπλέξει στοιχεία της ελληνικής μυθολογίας στην πλοκή, ήταν ωραία ιδέα και την ενσωμάτωσε έξυπνα στην ιστορία. 

Γενικά, πρόκειται για ένα γρήγορο, εύκολο στην ανάγνωση μυθιστόρημα με μια ιστορία που μου κράτησε το ενδιαφέρον. 

Βαθμολογία: 5/10 (δεν είναι αυτό που υπόσχεται στο εξώφυλλο, ο λάθος χαρακτηρισμός ενός βιβλίου όσον αφορά το είδος του με ενοχλεί πολύ και μου χαλάει όλη την διάθεση). 

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου: 

Δύο έφηβοι εξαφανίζονται. Ένα στοιχείο μένει πίσω: μια θήκη κινητού τηλεφώνου με έναν κίτρινο αρκούδο. Στους τοίχους βρίσκονται γραμμένες λέξεις από μια απεγνωσμένη Περσεφόνη που ψάχνει τρόπο να γλιτώσει. Ποιος είναι ο άνθρωπος πίσω από τον κίτρινο αρκούδο; Το φως και το σκοτάδι στο ίδιο νόμισμα, με διαφορετική όψη – το φως σού ψιθυρίζει «ζωή» την ίδια στιγμή που το σκοτάδι γελά, κρατώντας το χέρι σου. Κι εσύ προσπαθείς να φύγεις μακριά, μα κάτι σε κρατάει εδώ. Είναι το φως. Ένα βιβλίο που ακροβατεί ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο. Ένα παραμύθι που ψάχνει λέξεις για να γραφτεί όσο πιο επώδυνα μπορεί. Κι όταν τα καταφέρνει, γεννιέται το φως.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου