Μου άρεσε πολύ, πάρα πολύ. Με απορρόφησε και το χάρηκα πραγματικά, με έπιασε απροετοίμαστη σε όλες ανεξαιρέτως τις ανατροπές του- δεν προέβλεψα ούτε μία. Ειδικά κάποιες στιγμές αν είχα καπέλο θα το έβγαζα στον συγγραφέα για τον τρόπο με τον οποίο παρουσίασε τα γεγονότα και με έκανε να πέσω από τα σύννεφα.
Καιρό είχα να διαβάσω ένα τόσο καλό βιβλίου μυστηρίου, ελπίζω να δούμε κι άλλα με τόσο έξυπνη πλοκή στο μέλλον. Η υπόθεση προχωρά γρήγορα και δεν βαρέθηκα ούτε για μια γραμμή. Η περιγραφή των χαρακτήρων ήταν πλήρης και η αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο βοήθησε στο να νιώθω πιο μεγάλη ένταση όσο εξελισσόταν η ιστορία. Δεν πρόκειται για πολυσέλιδο βιβλίο, ο συγγραφέας έχει επεκτείνει την ιστορία του σε όσες ακριβώς σελίδες χρειάζεται για να μας πει αυτό που θέλει, οπότε δεν υπάρχουν επαναλήψεις και ανούσιες περιγραφές και δεν χάνει καθόλου από τη δύναμή της η πλοκή.
Υπάρχει κάτι όμως που δεν μου ταίριαξε στο τέλος του βιβλίου. Η αιτιολόγηση ήταν πλήρης και σαφής, αν πω κάτι αντίθετο από αυτό θα το αδικήσω, όμως σε εμένα δεν άρεσε. Ένιωσα λίγο σαν να τα έδωσε όλα ο συγγραφέας στην εξέλιξη του βιβλίου και άφησε το τέλος να είναι απλώς ικανοποιητικό. Δεν ήταν το ίδιο δυνατό με την υπόλοιπη πλοκή, και μιλάω κυρίως για την πειστικότητα και τον τρόπο γραφής.
Αν το συστήνω; Ναι, φυσικά ναι. Είναι πολύ καλό και ειδικά για άτομα σαν εμένα που αρέσκονται στο να διαβάζουν βιβλία με στοιχεία ψυχολογίας μέσα νομίζω ότι θα είναι ένα πολύ ενδιαφέρον ανάγνωσμα.
Βαθμολογία: 8/10
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Η ζωή της Αλίσια Μπέρενσον είναι φαινομενικά τέλεια. Διάσημη ζωγράφος η ίδια, περιζήτητος φωτογράφος μόδας ο άντρας της, ζουν σ’ ένα μεγάλο σπίτι με θέα στο πάρκο, σε μια από τις πιο όμορφες περιοχές του Λονδίνου. Όταν ένα βράδυ ο σύζυγός της γυρίζει αργά από μια φωτογράφιση, η Αλίσια τον πυροβολεί πέντε φορές στο κεφάλι και βυθίζεται στη σιωπή.
Η άρνησή της να μιλήσει και να δώσει οποιαδήποτε εξήγηση θα μετατρέψει μια οικογενειακή τραγωδία σε κάτι πολύ μεγαλύτερο, σ’ ένα μυστήριο το οποίο μονοπωλεί τη φαντασία του κοινού και κάνει την Αλίσια διαβόητη. Η τιμή των έργων της απογειώνεται κι εκείνη, η «σιωπηλή ασθενής», μεταφέρεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας στο Γκρόουβ, μια ψυχιατρική μονάδα υψηλής ασφαλείας στο βόρειο Λονδίνο.
Ο Θίο Φέιμπερ είναι ένας ιατροδικαστικός ψυχοθεραπευτής που περίμενε πολύ καιρό την ευκαιρία να δουλέψει με την Αλίσια. Είναι πεπεισμένος ότι εκείνος θα πετύχει εκεί που οι άλλοι απέτυχαν. H αποφασιστικότητά του να την κάνει να μιλήσει και να ξετυλίξει το μυστήριο της δολοφονίας του άντρα της τον παρασύρει σ’ ένα δύσβατο μονοπάτι που οδηγεί στα βαθύτερα αίτια της σιωπής της…
Κι αν του μιλήσει, θα θέλει να ακούσει την αλήθεια;
Τον αγαπώ τόσο ολοκληρωτικά και απόλυτα, που μερικές φορές αυτή η αγάπη απειλεί να με καταβάλει.
Σκέφτομαι συχνά…
Όχι. Δεν θα γράψω γι’ αυτό.
Από το ημερολόγιο της Αλίσια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου