Η κούκλα - Yrsa Sigurdardottir

Να λοιπόν το νέο βιβλίο της Sigurdardottir με πρωταγωνιστές τον Χούλνταρ και την Φρέιγια, καθαρά αστυνομικό, χωρίς στοιχεία θρίλερ. Η πλοκή στα χέρια κάποιου άλλου που δεν έχει την τέχνη της συγκεκριμένης συγγραφέως θα μπορούσε να είναι πολύ μπερδεμένη. Στην ουσία έχουμε αρκετές επιμέρους ιστορίες που με κάποιο τρόπο μπλέκονται μεταξύ τους. Η Φρέιγια καλείται να παρασταθεί σε ανακρίσεις ατόμων που είχαν φιλοξενηθεί σε μια δομή ο διευθυντής της οποίας κατηγορείται για σεξουαλική κακοποίηση ενός εφήβου. Ταυτόχρονα, ο Χούλνταρ προσπαθεί να εντοπίσει τα άτομα στα οποία ανήκουν οστά που βρέθηκαν στη θάλασσα. Κατά τις έρευνες που κάνουν προκύπτουν συνεχώς νέα στοιχεία και ταυτόχρονα γνωρίζουμε νέα άτομα που με κάποιον τρόπο εμπλέκονται στις υποθέσεις. Μεταξύ αυτών είναι και ένα κορίτσι που η ζωή του άλλαξε όταν αποφάσισε να κρατήσει μια κούκλα που πιάστηκε στα δίχτυα της όταν βγήκε με τη μητέρα της και έναν φίλο τους για ψάρεμα.

Λοιπόν. Πραγματικά, μέχρι την τελευταία σελίδα δεν μπορούσα να φανταστώ τι ακριβώς έγινε, ούτε και το πώς θα κατάφερνε η συγγραφέας να δέσει τις ιστορίες μεταξύ τους. Και αυτό είναι φυσιολογικό αφού ως αναγνώστες ακολουθούμε τις έρευνες της αστυνομίας και συνεπώς τα στοιχεία μας αποκαλύπτονται με τον ρυθμό που τα εντοπίζουν αυτοί. Εντύπωση μου έκανε επίσης και η ανατροπή στο τέλος της ιστορίας, ούτε αυτό το περίμενα. Γενικά, είναι ένα πολύ καλό αστυνομικό μυθιστόρημα γεμάτο με εκπλήξεις, καλά μελετημένο και προσεγμένο στις λεπτομέρειές του ώστε να μην μείνουν κενά και απορίες. Επίσης, πάρα το ότι οι εμπλεκόμενοι είναι πολλοί και οι ιστορίες τους φαινομενικά ασύνδετες, πραγματικά δεν υπάρχει τίποτα περιττό στην διήγηση.

Δεν κυλά πολύ γρήγορα η ιστορία, ούτε κάνει κοιλιά όμως. Είναι από τα αστυνομικά που δεν έχουν μέσα λεπτομερείς περιγραφές των εγκλημάτων, οπότε αν θέλετε αίματα και διάφορα ανθρώπινα κομματάκια να πετάγονται σε διάφορα σημεία να ξέρετε ότι δεν θα τα βρείτε σε αυτό το βιβλίο. Περιγράφει τις σκέψεις των ερευνητών, τις συνεντεύξεις με τους εμπλεκόμενους και κάποιες στιγμές, όταν αυτό είναι απαραίτητο, βάζει και κάποιους από τους υπόπτους να μας εξηγούν όσα πρέπει να μας πουν. Κάτι που η συγγραφέας θα μπορούσε να παραλείψει είναι το να είναι εξαιρετικά αναλυτική και περιγραφική σε κάποια σημεία, πλατειάζει λίγο και δεν χρειάζεται. Βέβαια δεν συμβαίνει σε βαθμό που να σε αποσπά από την πλοκή, απλά σίγουρα θα μπορούσε να το παραλείψει. Για παράδειγμα σας βάζω ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο: 

Μόλις μπήκε στο άδειο γραφείο, κοίταξε με προσοχή όλες τις κούτες και προσπάθησε να ξεχωρίσει αυτή που τον ενδιέφερε. Για να το καταφέρει, κοίταξε τους αριθμούς που η Λίνα είχε σημειώσει προσεκτικά πάνω σε καθεμιά απ' αυτές. Ήταν σχεδόν σίγουρος ότι θα την έβρισκε ανάμεσα στις τελευταίες, πιο απομακρυσμένες κούτες. Όμως αυτή τη φορά ο Χούλνταρ είχε την τύχη με το μέρος του. Κι αυτό δεν του συνέβαινε συχνά. Η κούτα ήταν μπροστά μπροστά. Ανάμεσα στις πρώτες. Και ήταν μικρότερη από τις υπόλοιπες.

Γενικά πάντως, πρόκειται για ένα ωραίο μυθιστόρημα που με απορρόφησε και το ευχαριστήθηκα.

Βαθμολογία: 8/10

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου: 

ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΗΣΥΧΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ. ΑΛΛΑ ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ ΘΑΝΑΣΙΜΗ.

Πέντε χρόνια πριν μια μητέρα με την κόρη της και έναν οικογενειακό φίλο ανοίγονται με μια μικρή βάρκα για ψάρεμα. Το μόνο που πιάνουν στα δίχτυα τους, όμως, είναι μια κούκλα γεμάτη κοχυλάκια και φύκια. Η όψη της είναι τρομακτική. Η μητέρα υποκύπτει στις παρακλήσεις της κόρης της να την κρατήσουν. Το επόμενο πρωί η μητέρα θα είναι νεκρή και η κούκλα εξαφανισμένη.

Στο παρόν ο ντετέκτιβ Χούλνταρ βρίσκεται πάνω σε ένα σκάφος, αναζητώντας ανθρώπινα οστά στον βυθό της θάλασσας. Όταν τα εντοπίσει θα χρειαστεί τη βοήθεια της Φρέιγια για την ταυτοποίηση του νεκρού. Καθώς το μυστήριο πυκνώνει, ο Χούλνταρ αρχίζει να ερευνά και τον φόνο ενός άστεγου, ενώ η Φρέιγια καταπιάνεται με μια υπόθεση παιδικής κακοποίησης.

Σύντομα θα αποδειχτεί ότι οι υποθέσεις σχετίζονται μεταξύ τους. Το κλειδί το κρατάει το κορίτσι, που ήθελε εκείνη την κούκλα. Και που τώρα πια αγνοείται…

 Η ΠΕΜΠΤΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΝΤΕΤΕΚΤΙΒ ΧΟΥΛΝΤΑΡ

ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ ΦΡΕΪΓΙΑ