Ένα βήμα πίσω - Χένινγκ Μανκέλ

Λογικά όλοι τον ξέρετε τον Μανκέλ και τον ντετέκτιβ του τον Κουρτ Βαλάντερ, οκ, παραδέχομαι ότι έμεινα πίσω σε αυτό το θέμα, αλλά προς υπεράσπιση μου θα πω ότι υπήρξε κάποια στιγμή που βαρέθηκα τις σειρές αστυνομικών μυθιστορημάτων και μαζί με σχεδόν όλους τους Σκανδιναβούς πήρε η μπάλα και τον Μανκέλ. 

Λοιπόν, το βιβλίο είναι πάρα πολύ ωραίο. Υπάρχει απόλυτη αρμονία στις σελίδες που αφιερώνει ο συγγραφέας στην προσωπική ζωή του πρωταγωνιστή του και στις ενέργειες για τον εντοπισμό του δολοφόνου. Επίσης, ένιωσα να με σέβεται όταν περιέγραφε τις δολοφονίες - δεν υπάρχουν πουθενά υπερβολικές λεπτομέρειες που θα μπορούσαν να με ταράξουν, όλη η ένταση που δημιουργείται οφείλεται στην ατμόσφαιρα και στην απολαυστική περιγραφή των σκέψεων και των προσπαθειών της ομάδας αστυνομικών. 

Πάρα πολύ καλογραμμένο, απολαυστικό, είχα χρόνια να ευχαριστηθώ τόσο πολύ με αστυνομικό μυθιστόρημα. 

Βαθμολογία: 9/10

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου: 

Στα μέσα του καλοκαιριού, τρεις νεαρές κοπέλες ντυμένες με ρούχα εποχής βρίσκονται δολοφονημένες σ' ένα απομονωμένο λιβάδι στη σουηδική επαρχία Σκόνε. Όταν δολοφονείται και ένας από τους πιο στενούς και έμπιστους συνεργάτες του επιθεωρητή Κουρτ Βαλάντερ πάνω στον οποίο στηριζόταν για να λύσει το έγκλημα, ο Βαλάντερ υποψιάζεται ότι οι δύο φόνοι συνδέονται με κάποιο τρόπο. Αλλά δεν ξέρει από πού να αρχίσει να ξετυλίγει το κουβάρι, αφού το μόνο στοιχείο που έχει στα χέρια του είναι η φωτογραφία μιας γυναίκας την οποία κανείς δε φαίνεται να γνωρίζει στη Σουηδία. Παλεύοντας να ξεπεράσει το θάνατο του πατέρα του και να αντιμετωπίσει τα δικά του προβλήματα υγείας, ο Βαλάντερ ακολουθεί απεγνωσμένα τα ίχνη του δολοφόνου σε μια προσπάθεια να τον πιάσει προτού ξαναχτυπήσει. Ό,τι κι αν κάνει, όμως, φαίνεται ότι είναι πάντα ένα βήμα πίσω...

Ο Χένινγκ Μανκέλ επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά ότι κατέχει την κορυφή στο είδος του αστυνομικού μυθιστορήματος.