Το σημάδι του Κάιν, της Ελένης Κεκροπούλου

Είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα τοποθετημένο σωστά στο χρόνο στον οποίο διαδραματίζεται. 

Έχει ωραίες αναφορές στον τρόπο ζωής των κατοίκων των Τρικάλων στα τέλη του 19ου αιώνα και χρησιμοποιεί σε σωστό βαθμό τις ιστορικές αναφορές, αφού εκείνη την περίοδο στη χώρα μας συνέβαιναν τεράστιες αλλαγές. 

Όμως δεν κατάφερε να με συναρπάσει. Η βασική ιστορία ήταν εξαιρετικά απλή και μπράβο στη συγγραφέα που κατάφερε να στηρίξει πλοκή 860 σελίδων στην κεντρική ιδέα ότι δύο αδέρφια ερωτεύονται την ίδια γυναίκα, αλλά βρήκα τον Χριστόφορο εξαιρετικά ρηχό και αναίτια κολλημένο, χωρίς να δικαιολογείται αυτό του το κόλλημα από την περιγραφή του χαρακτήρα του.

Επίσης με ενόχλησαν οι επαναλήψεις και οι πολλαπλές αναφορές στα ίδια γεγονότα και η επαναλαμβανόμενη περιγραφή των συναισθημάτων των δυο αδερφών, νομίζω ότι δεν χρειαζόταν.  

Βαθμολογία: 5/10

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου: 

1881. Η Θεσσαλία με την Συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως επιστρέφει στους κόλπους της μητέρας Ελλάδας. Πολλοί Έλληνες της Μικρασίας αγοράζουν μεγάλα τσιφλίκια και έρχονται για εγκατάσταση στον θεσσαλικό κάμπο που βράζει από την αντίδραση των εξαθλιωμένων αγροτών που βλέπουν τα όνειρά τους να σβήνουν.
Ο Αχιλλέας Κωνσταντινίδης, υιός μεγαλοτσιφλικά των Τρικάλων, πνεύμα ανήσυχο και μεγάλος γυναικάς, από ένα γύρισμα της Τύχης και της Ανάγκης, θα βρεθεί αρραβωνιασμένος με τη μικρή ορφανή Ειρήνη, το κορίτσι που ονειρευόταν να παντρευτεί ο μικρότερος αδελφός του ο ευαίσθητος κι ονειροπόλος Χριστόφορος.
Ανάμεσα στα δυο αδέλφια σιγοκαίει ο συγκαλυμμένος ανταγωνισμός και το μίσος. Ο ένας οπαδός ένθερμος του Δηλιγιάννη κι ο άλλος Τρικουπικός, θα στέκονται πάντοτε απέναντι ο ένας στον άλλον. Το μόνο που τους ενώνει, είναι ο τυφλός έρωτας για την ίδια γυναίκα. Το ξέσπασμα του Ελληνοτουρκικού Πολέμου το 1897 θα φέρει τη χώρα στο χείλος της καταστροφής και τα δυο αδέλφια θα δουν τις ζωές τους να ανατρέπονται…