Πρωτότυπο αστυνομικό, λίγο διαφορετικό από αυτά της σκανδιναβικής αστυνομικής λογοτεχνίας που βγήκαν μαζικά στην Ελλάδα τον τελευταίο καιρό (και για κάποιον λόγο μου φαίνονται όλα παρόμοια μεταξύ τους). Αναφέρεται σε μια παλιότερη εποχή, χωρίς ιντερνετ, κινητά τηλέφωνα, αναγνώριση μέσω δακτυλικών αποτυπωμάτων και ταυτοποίηση μέσω dna.
Όταν εντοπίζεται το πτώμα μιας κοπέλας καλούν την Κάριν Μίλερ (επικεφαλή του τμήματος Ανθρωποκτονιών της αστυνομίας του Ανατολικού Βερολίνου) να συνεργαστεί με αστυνομικούς της Στάζι προκειμένου να γίνει η αναγνώριση του θύματος.
(Στο βιβλίο υπάρχει ένα εισαγωγικό σημείωμα δύο- τριών σελίδων όπου εξηγείται η διαφορά ανάμεσα στη Στάζι και την αστυνομία της Ανατολικής Γερμανίας, οπότε θα τα ξεκαθαρίσετε στο μυαλό σας και δεν θα μπερδευτείτε).
Ως αστυνομικό μου άρεσε. Δεν είχε πολύ αίμα, ούτε πολλή ένταση, οπωσδήποτε όμως ήταν ενδιαφέρον. Η δε ιστορία της κοπέλας που παρουσιάζεται σε πρώτο πρόσωπο εμβόλιμα στην προσπάθεια της Κάριν να βρει στοιχεία για το πτώμα είναι εξαιρετική, η αμεσότητα της διήγησης με έβαλε μέσα στην ιστορία και την καθημερινότητά της.
Όμως αυτό που κάνει το βιβλίο διαφορετικό και ο λόγος που με προκάλεσε να το διαβάσω είναι ότι διαδραματίζεται στην Ανατολική Γερμανία, μια περιοχή για την οποία γνωρίζω τόσο λίγα και δεν μπορώ εύκολα να βρω μυθιστορήματα που να αναφέρονται σε αυτήν. Περιγράφονται όμορφα οι συνθήκες ζωής της εποχής στην κλειστή αυτή χώρα του ανατολικού μπλοκ, ενίοτε και σε αντιπαραβολή με τα όσα γίνονταν την ίδια χρονική περίοδο στη Δυτική Γερμανία. Προφανώς δεν ξέρω αν είναι τραβηγμένες οι καταστάσεις που περιγράφονται ή όχι αλλά αυτό δεν έχει τόσο σημασία αφού το μυθιστόρημα είναι αστυνομικό και όχι ιστορικό.
Γενικά είναι ένα πολύ καλογραμμένο βιβλίο με επαρκή περιγραφή χαρακτήρων αλλά και με μια πολύ δυνατή ιστορία.
Βαθμολογία: 8/10
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Όταν η υπολοχαγός Κάριν Μίλερ καλείται να διαλευκάνει τον φόνο μιας έφηβης που το πτώμα της ανακαλύφθηκε στη νεκρή ζώνη περιμετρικά του Τείχους του Βερολίνου, σκέφτεται ότι έχει δει πολλές φορές το ίδιο έργο. Μόλις φτάνει στον τόπο του εγκλήματος, συνειδητοποιεί ότι η υπόθεση αυτή δεν θυμίζει καμία άλλη αντίστοιχη. Απ’ ό,τι φαίνεται, το κορίτσι προσπαθούσε να δραπετεύσει - όχι όμως από την Ανατολική προς τη Δυτική Γερμανία, αλλά το αντίστροφο - και, όπως θα αποδειχθεί, το σκηνικό του φόνου ήταν σκηνοθετημένο.
Η Μίλερ είναι μέλος της Αστυνομίας του Λαού, ωστόσο σε ένα καθεστώς όπως αυτό της Ανατολικής Γερμανίας η δύναμή της είναι περιορισμένη. Οι αξιωματικοί της Στάζι της ζητούν να ανακαλύψει την ταυτότητα του δολοφονημένου κοριτσιού, αλλά στην πορεία τη βγάζουν από την υπόθεση με την αιτιολογία ότι έχει υπερβεί τα όρια της δικαιοδοσίας της. Εκείνη όμως δεν πτοείται. Συνεχίζει την έρευνα και οδηγείται σε επικίνδυνα μονοπάτια και επώδυνες αλήθειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου