Κάτι από μένα - John Emmans

Δεν θα κρύψω πως όταν έπιασα στα χέρια μου το βιβλίο και διάβασα το οπισθόφυλλο μου έκανε εντύπωση που ένας άντρας διάλεξε να γράψει μυθιστόρημα με καθαρά κοινωνικό περιεχόμενο. Κακώς φυσικά, το λες και ρατσιστικό αυτό που είπα, αλλά έχω συνηθίσει να βλέπω τέτοια οπισθόφυλλα σε βιβλία γυναικών συγγραφέων. Ε, ο κ. Emmans απέδειξε ότι στους άντρες όταν το επιθυμούν δε λείπει ούτε η ευαισθησία ούτε η ενσυναίσθηση, αφού μας έδωσε ένα βιβλίο γεμάτο από συναισθήματα και εικόνες.

Η Κάθριν είναι μια γυναίκα συνηθισμένη, μια από εμάς, και αυτό ακριβώς με έκανε να τη συμπαθήσω πολύ, το ότι μου ήταν οικεία. Το ίδιο και η ιστορία της, οι επιθυμίες και τα όνειρά της δεν είναι κάτι πέρα από τα συνηθισμένα, ούτε και όσα της συμβαίνουν στην προσωπική της ζωή, κατά το μεγαλύτερο μέρος τους τουλάχιστον. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την ικανότητα του συγγραφέα να περιγράφει τις σκέψεις και να εξηγεί τις ενέργειές της, την κάνουν εξαιρετικά συμπαθή.

Δεν είναι όμως μόνο η Κάθριν στην ιστορία. Η Άσλεϊ, μια γυναίκα που αναγκάστηκε να μαζέψει τα συντρίμμια της, να βρει τρόπο να ξεφύγει από μια νοσηρή κατάσταση και να αρχίσει τη ζωή της από το μηδέν. Αδύνατον να μην τη συμπαθήσεις. Ο Κένεθ, ο άντρας που θα προσπαθήσει να βοηθήσει την Κάθριν να ξεπεράσει τον πόνο για τον χωρισμό της. Προσπαθεί να αλλάξει τη ζωή του και να κάνει πράγματα που πάντα ονειρευόταν, ενώ ταυτόχρονα παλεύει να είναι καλός πατέρας για τις ανήλικες κόρες του. Και ο Ντάρεν, ο μεγαλύτερος σε ηλικία ήρωας του βιβλίου και ταυτόχρονα ο λιγότερο αγαπημένος μου χαρακτήρας, ο μόνος που δεν ταυτίστηκα. Σίγουρα παίζει πολύ σημαντικό ρολό στην πλοκή και σαφώς το μήνυμα που περνά μέσα από τη δική του ιστορία είναι εξαιρετικά σημαντικό, αλλά ως χαρακτήρας είναι αντιπαθής, πιστεύω πως αυτό ήθελε να πετύχει ο  συγγραφέας, άσχετα αν στο τέλος προσπαθεί να τον εξιλεώσει στη συνείδησή μας

Σε γενικές γραμμές έχουμε ένα πολύ προσεγμένο μυθιστόρημα, με ωραίες στιγμές και εξαιρετικά σημαντικά μηνύματα, τα οποία ο συγγραφέας έχει καταφέρει να περάσει με όμορφο τρόπο. Παρά τις πολλές του σελίδες δεν με κούρασε καθόλου, το διάβασα μάλιστα πολύ γρήγορα. Ευτυχώς, δεν έχει δώσει μεγάλη έκταση (σε σελίδες) στο ειδύλλιο που πλέκεται ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές. Προσωπικά θα προτιμούσα να μην αμφιταλαντεύονται τόσο οι δυο τους, να είναι λίγο πιο σταθεροί στις απόψεις τους και να αποφασίζουν λίγο πιο γρήγορα τι θέλουν, αλλά αυτό μάλλον αντανακλά τμήματα του δικού μου χαρακτήρα και του πώς λειτουργώ εγώ. 

Αν θέλετε να διαβάσετε ένα μυθιστόρημα με ήρωες που θα μπορούσατε να συναντήσετε και στην πραγματική σας ζωή, ανθρώπους που αγαπούν και πληγώνονται, ελπίζουν και απογοητεύονται, θυμώνουν και παρεξηγιούνται αλλά συνεχίζουν να δίνουν ευκαιρίες, δώστε μια ευκαιρία στο βιβλίο, δεν θα σας απογοητεύσει. 

Βαθμολογία: 8/10 

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Μετά τον χωρισμό της με τον γιατρό Μπράντλει Ντάνβερ, η ζωή της τριάντα οκτάχρονης Κάθριν Τζόνσον γκρεμίζεται στο κενό. Ανήμπορη να διαχειριστεί την απώλεια του, επί δώδεκα χρόνια, συντρόφου της, κλείνεται στον εαυτό της και πέφτει στο ποτό για να ξεχαστεί και να βρει παρηγοριά. Τώρα πια η μελαγχολία και η κατάθλιψη τη συνθλίβουν, καθώς συνειδητοποιεί πως τα χρονικά περιθώρια στενεύουν και ο φόβος μήπως μείνει μόνη, μήπως δεν αποκτήσει ποτέ παιδί, την οδηγεί σε ένα αδιέξοδο.

Για να βρει τον εαυτό της, για να κερδίσει πίσω τη ζωή της, ταξιδεύει μέχρι το γραφικό Σέλινγκτον, ένα παραθαλάσσιο θέρετρο στην ανατολική ακτή της χώρας με πανέμορφες παραλίες και φιλόξενους κατοίκους. Εκεί, με θέα τον άγριο Ατλαντικό, η μοίρα τής παίζει τα πιο περίεργα παιχνίδια και την οδηγεί στην ελπίδα, τον έρωτα, την φιλία, την ανθρωπιά.

Ένας διάσημος και εκκεντρικός ηλικιωμένος ηθοποιός του Χόλυγουντ, ένας γοητευτικός σαραντάρης δικηγόρος και επίδοξος συγγραφέας, μια δυναμική γυναίκα, ιδιοκτήτρια του καλύτερου εστιατορίου της πόλης και ένας μεγάλος λευκός καρχαρίας, ένα στοιχειό της θάλασσας, την οδηγούν στη λύτρωση καθώς ο καθένας με τον τρόπο του έχει κάτι να της διδάξει…