Το ημερολόγιο ενός βιβλιοπώλη - Shaun Bythell

Για κάποιον ακατανόητο λόγο το ημερολόγιο που κρατούσε για ένα χρόνο ένας παλαιοβιβλιοπώλης είναι επαρκώς ενδιαφέρον ώστε να καθίσω και να το διαβάσω ολόκληρο. Αφορά κυρίως την επαγγελματική του ζωή, γράφει για αγοραστές και πωλητές βιβλίων με τους οποίους συναναστράφηκε, για τους υπαλλήλους του, για το βιβλιοπωλείο και τις εργασίες που χρειάζεται να κάνει για τη συντήρηση του και για κάποιους τακτικούς πελάτες. Είναι ελάχιστα τα στοιχεία για την προσωπική του ζωή, οπότε αν ψάχνετε κάτι "κουτσομπολίστικο" δεν θα βρείτε ούτε ψήγμα του σε αυτό το βιβλίο. 

Αν με ρωτήσεις τι ακριβώς βρήκα ενδιαφέρον στις επαγγελματικές καταγραφές του συγγραφέα, δεν θα ξέρω να σου απαντήσω με βεβαιότητα. Νομίζω πως πιο μεγάλο ρόλο έπαιξε το ποσό ωραία και ανάλαφρα γράφει πάρα καθαυτό το περιεχόμενο. Έχει καταφέρει να μεταφέρει πολλά γεγονότα με χιουμοριστικό τρόπο, ακόμη και όταν κάτι πήγαινε στραβά στην καθημερινότητά του το μετέφερε με χιούμορ. Επίσης, κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι περίμενα να δω τι άλλο θα του φέρει να τον κεράσει η Νίκη (η υπάλληλος του) και ποιον άλλο τρόπο θα εμπνευστεί για να τον παρακούσει. Χωρίς αυτήν να του σπάει τα νεύρα κάθε τρεις και λίγο η ζωή του θα είχε σίγουρα ένα κενό, και το βιβλίο θα ήταν λιγότερο ενδιαφέρον. 

Δεν ξέρω αν το συνιστώ, ανοίξτε λίγο και διαβάστε το απόσπασμα που δίνει ο εκδοτικός. Σε εμένα άρεσε, ήταν ανάλαφρο και δεν χρειαζόταν να είμαι συγκεντρωμένη, οπότε με βόλεψε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Επίσης, το άφησα κάποια στιγμή και διάβασα ενδιάμεσα ένα ολόκληρο βιβλίο και μετά το συνέχισα, δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα αφού δεν υπήρχε πλοκή για να την ξεχάσω.

Βαθμολογία: Δεν ξέρω τι να βάλω...

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου: 

O Shaun Bythell είναι ο ιδιοκτήτης του Βιβλιοπωλείου του Ουίγκταουν, του μεγαλύτερου παλαιοβιβλιοπωλείου της Σκοτίας. Στους στριφογυριστούς διαδρόμους του υπάρχουν 100.000 βιβλία, τα οποία απλώνονται σε ράφια συνολικού μήκους 1,5 χμ., και όλα αυτά σε μια μικρή επαρχιακή πόλη δίπλα στη θάλασσα. Ο επίγειος παράδεισος για κάθε βιβλιόφιλο; Όχι ακριβώς…

Σε αυτό το έξυπνο και ξεκαρδιστικό ημερολόγιο, ο Σον προσφέρει με καυστικό τρόπο μία εκ των έσω ματιά στον κόσμο ενός πραγματικού βιβλιοπωλείου στην εποχή του Amazon – από τις ιδιοτροπίες των εκκεντρικών πελατών και τις λογομαχίες με το προσωπικό του μέχρι τις περιπλανήσεις του σε παλιές επαύλεις της βρετανικής υπαίθρου και σε οίκους πλειστηριασμών.

Η έξαψη της απροσδόκητης ανακάλυψης, τα κλασικά βιβλία, οι κρυμμένοι θησαυροί, οι ρυθμοί της μικρής πόλης, όλα μπλέκονται με τρυφερότητα σε ένα βιβλίο που θα λατρέψουν όσοι… αγαπάνε τα βιβλία.

Γουέιτζερ: Ναυάγιο, ανταρσία, φόνος - Ντέιβιντ Γκραν

Η αληθινή ιστορία του ναυαγίου του Γουέιτζερ στις δυτικές, ακατοίκητες μέχρι σήμερα ακτές της Χιλής. Ένας μικρός στόλος από πολεμικά πλοία ξεκινά από την Αγγλία με σκοπό να κάνει (στο περίπου) τον περίπλου της γης και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού αυτού να εκτελέσει κάποιες αποστολές. Βρισκόμαστε στα μέσα του 18ου αιώνα και η διαδρομή που ακολουθούσαν τότε τα πλοία  ήταν μέσω του ακρωτηρίου Χορν, μια περιοχή εξαιρετικά επικίνδυνη που σήμερα ευτυχώς δεν χρησιμοποιείται- ή τουλάχιστον έτσι κατάλαβα. Σε αυτήν λοιπόν την περιοχή το Γουέιτζερ χάνει τα υπόλοιπα πλοία, συνεχίζει όμως την πορεία που ακολουθούσαν μέχρι τη στιγμή που ναυαγεί σε ένα βραχώδες έρημο νησί. Κάποιοι ναυτικοί καταφέρνουν να επιβιώσουν και να βρουν τρόπο να μετακινηθούν σε ασφαλή περιοχή μέχρι να γυρίσουν στην Αγγλία, όμως αυτό δεν συμβαίνει χωρίς να πληρώσουν τίμημα. 

Η ιστορία είναι σωστά κατανεμημένη όσον αφορά τις σελίδες που καταλαμβάνει κάθε τμήμα της. Όσο περιγράφει το ταξίδι στη θάλασσα είναι ένα εξαιρετικό ναυτικό εξιστόρημα. Δεν είναι κουραστικό, σε καμία περίπτωση δεν βαρέθηκα ούτε για μια σελίδα: παρότι δεν έχω ιδέα από ναυσιπλοΐα δεν δυσκολεύτηκα καθόλου να παρακολουθήσω όσα συνέβαιναν. Επικεντρώνεται στο ταξίδι και στις δυσκολίες και όχι σε τεχνικά στοιχεία που αφορούν τα πλοία, δίνει όμως κάποιες περιγραφές για τον εξοπλισμό και τον τρόπο που πολεμούσαν, την ιεραρχία και το εσωτερικό του πλοίου. 

Το ναυάγιο, η ζωή στο νησί και οι προσπάθειες να φύγουν είναι σαν μυθιστόρημα. Παρότι ο συγγραφέας έχει βασίσει όλα όσα γράφει σε ημερολόγια και άλλες  πηγές οπότε δεν υπάρχει ανάλυση συναισθημάτων και σκέψεων- ούτε ιδιαίτερες περιγραφές χαρακτήρων, μου ήταν δύσκολο να μην αναπτύξω συμπάθειες και αντιπάθειες ανάμεσα στους ναυαγούς. 

Στο τελευταίο μέρος μιλά για το πώς και ποιοι από τους ναυαγούς κατάφεραν να γυρίσουν στην Αγγλία όπως και για τη δίκη από την οποία πέρασαν. Αν και είναι υποτονικό συγκριτικά με την ένταση που υπάρχει στο υπόλοιπο βιβλίο, είναι το σωστό κλείσιμο, θα μου ήταν αδιανόητο να μην ξέρω πως τέλειωσε όλη αυτή η ιστορία. 

Μεγάλο κομμάτι του βιβλίου το διάβασα με ανοιχτό το Google earth όπου παρακολουθούσα τη διαδρομή του πλοίου και αυτό έκανε την ανάγνωση ακόμη πιο συναρπαστική. Ακόμη κι αν οι αληθινές ιστορίες δεν είναι ένα είδος που προτιμάτε, δώστε μια ευκαιρία στο βιβλίο γιατί είναι πραγματικά καλό. 

Βαθμολογία: 10/10

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου: 

Στις 28 Ιανουαρίου 1742 ένα μισοδιαλυμένο πλοιάριο, με τα πανιά κουρελιασμένα και το κατάρτι κομμάτια, ξεβράστηκε στις ακτές της Βραζιλίας. Επιβάτες του ήταν τριάντα άντρες, σχεδόν ολότελα αποστεω­μένοι. Τα όσα αφηγήθηκαν έμοιαζαν απίστευτα. 

Οι άντρες ανήκαν στο πλήρωμα του Πλοίου της Αυτού Μεγαλειότητος Γουέιτζερ. Το Γουέιτζερ, που είχε αποπλεύσει δύο χρόνια νωρίτερα από την Αγγλία για να εκτελέσει μια μυστική αποστολή, τσακίστηκε σ’ ένα ερημονήσι στ’ ανοιχτά της Παταγονίας. Μετά από μήνες στο αφιλό­ξενο νησί οι άντρες εκείνοι κατάφεραν να κατασκευάσουν ένα θλιβερό πλεούμενο και να διασχίσουν μ’ αυτό πάνω από 3.000 μίλια άγριας θάλασσας. Τους υποδέχτηκαν σαν ήρωες. 

Έξι μήνες αργότερα ένα άλλο, ακόμα πιο άθλιο πλοιάριο ξεβράστηκε στις ακτές της Χιλής. Σ’ αυτό επέβαιναν μονάχα τρεις άντρες, οι οποίοι αφηγήθηκαν μια πολύ διαφορετική ιστορία: οι τριάντα ναυτικοί που είχαν φτάσει στη Βραζιλία δεν ήταν ήρωες ― ήταν στασιαστές.

Η διαμάχη που ακολούθησε, με εκατέρωθεν κατηγορίες για ανταρσία, προδοσία και φόνο, υποχρέωσε το Ναυαρ­χείο να διατάξει δίκη ώστε να κριθεί ποιος έλεγε αλήθεια. Τον ένοχο τον περίμενε η κρεμάλα. 

Έργο πολυετούς έρευνας σε αδημοσίευτα αρχεία και πηγές αλλά και επιτόπιας εξακρίβωσης, το Γουέιτζερ μιλά για το τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος σε συνθήκες αληθινά ακραίες: το μεγαλειώδες και μαζί το ελεεινό. 

Ο πόλεμος που έσωσε τη ζωή μου - Kimberly Bradley Brubaker

Νεανική λογοτεχνία απολύτως κατάλληλη και για ενηλίκους. Καθόλου βαρετή ιστορία, ίσα ίσα συγκινήθηκα κιόλας κάποιες στιγμές. 

Βρισκόμαστε στο Λονδίνο στις αρχές του δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου. Η Έιντα γεννήθηκε με μια αναπηρία και η μητέρα της τη θεωρεί "άχρηστη και ζαβή" και την κρατά φυλακισμένη στο σπίτι. Όταν τα υπόλοιπα παιδιά μετά από κυβερνητική εντολή απομακρύνονται υπό τον φόβο βομβαρδισμών, καταφέρνει και το σκάει και ακολουθεί τον αδερφό της σε μια μικρή πόλη στο Κεντ, στην εξοχή. Εκεί μαθαίνει έναν άλλο τρόπο ζωής, ζει ελεύθερη, έχει ίσα δικαιώματα με τα υπόλοιπα παιδιά. 

Έχει πολύ συγκινητικές σκηνές το βιβλίο. Είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, η ίδια η Έιντα διηγείται την ιστορία της. Η έλλειψη αποδοχής και αγάπης από τη μητέρα της την έχει κάνει να μην μπορεί να δεχτεί την αγάπη που κάποιοι προτίθενται να της προσφέρουν. Εμείς, σελίδα τη σελίδα βλέπουμε πώς αλλάζει η ψυχοσύνθεση της και πως αρχίζει να βασίζεται στις δυνάμεις της για να ζήσει μια φυσιολογική ζωή. 

Το μόνο που δεν μου άρεσε είναι ότι η συγγραφέας δεν αιτιολογεί πουθενά την συμπεριφορά της μητέρας, η οποία παρουσιάζεται αναίσθητη και σκληρή, αδιάφορη και για τα δύο της παιδιά, εξαιρετικά κακιά και καταστροφική για την Έιντα. Κατανοώ όμως ότι πρόκειται για νεανικό βιβλίο και σκοπεύει να μιλήσει για την διαφορετικότητα και την δύναμη της αγάπης. 

Είναι πολύ ωραίο, δεν έχει την αποδοχή που του αξίζει από το ελληνικό κοινό, δεν το ήξερα καθόλου, κατά λάθος βρέθηκε στα χέρια μου και πολύ κακώς. Χαίρομαι πολύ που το διάβασα,  πάρτε το άφοβα για εσάς η τα παιδιά σας. 

Βαθμολογία: 8/10

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου: 

Το βιβλίο αφηγείται τη συγκινητική ιστορία ενός γενναίου κοριτσιού την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η δεκάχρονη Έιντα, ξεπερνώντας τις κακουχίες της καθημερινής της ζωής, δραπετεύει με τον αδερφό της στη βρετανική επαρχία. Εκεί ξεκινάει μια νέα ζωή μαθαίνοντας το αυτονόητο: πως έχει ίσα δικαιώματα με τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας της. Παράλληλα, τα δύο αδέρφια αναπτύσσουν μια δυνατή σχέση με τη Σούζαν Σμιθ, τη γυναίκα που τα παίρνει υπό την προστασία της. Θα αποδειχτεί άραγε ο δεσμός τους αρκετά ισχυρός ώστε να τους κρατήσει ενωμένους, παρά τον πόλεμο και τις συνθήκες που απειλούν να τους χωρίσουν;

(Ενημερώθηκα ότι έχει και δεύτερο μέρος, μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ για αυτό).