Η ιστορία ξεκινά στο τέλος του 19ου αιώνα στον Βόλο. Η περιοχή έχει πρόσφατα προσαρτηθεί στην Ελλάδα αλλά οι Τούρκοι επιτίθενται για να την κυριεύσουν ξανά. Εμείς βρισκόμαστε μέσα στο φτωχικό σπίτι μιας οικογένειας μουσουλμάνων. Η εποχή είναι δύσκολη. Εκτός από τον καθημερινό αγώνα να βρεθεί έστω και ελάχιστη τροφή για να επιβιώσουν, έχουν να αντιμετωπίσουν και την φυματίωση που σκοτώνει κόσμο χωρίς λύπηση. Από αυτήν πεθαίνει και η κόρη της οικογένειας. Η τυχαία γνωριμία με τον χριστιανό γιατρό Αλέξανδρο Πατραμάνη που ακολουθεί, θα αλλάξει την πορεία της ζωής όλων των μελών της οικογένειας.
Μέσα από την ιστορία της Αφέτ, του Αλέξανδρου και των υπολοίπων πρωταγωνιστών, ο συγγραφέας μας μεταφέρει αρκετά στοιχεία της καθημερινότητας την εποχή εκείνη. Οι εμπλεκόμενοι στην πλοκή είναι αρκετοί και εμφανίζονται τακτικά νέα άτομα μέχρι και το τέλος, και όλοι έχουν κάτι να προσθέσουν στην ιστορία. Υπάρχουν αρκετές ανατροπές τις οποίες δεν είχα υποψιαστεί μέχρι τη στιγμή που τις διάβασα. Ιδιαίτερα με εντυπωσίασε η αλλαγή στο χαρακτήρα δύο βασικών πρωταγωνιστών, με έπιασε απροετοίμαστη ο συγγραφέας.
Δεν πρόκειται για ιατρικό μυθιστόρημα. Δεν ασχολείται δηλαδή με την φυματίωση, τα συμπτώματα, τους τρόπους θεραπείας, ούτε περιγράφει το πόσο άσχημα ένιωθαν οι ασθενείς ή τις προσπάθειες των γιατρών. Υπάρχουν φυσικά όλα αυτά μέσα, η φυματίωση παίζει βασικό ρόλο ως υπόβαθρο σε όλη την πλοκή, όμως η έμφαση δίνεται στους χαρακτήρες και στις μεταξύ τους σχέσεις. Ιδιαίτερα έντονος μέσα σε όλο το βιβλίο είναι ο φόβος και η απομόνωση που δέχονταν οι νοσούντες και οι συγγενείς τους, το στίγμα που κουβαλούσε όλη η οικογένεια όταν κάποιο μέλος αρρώσταινε και πέθαινε από το "χτικιό".
Γενικά είναι ένα μυθιστόρημα για τη ζωή κυρίως του γιατρού Πατραμάνη αλλά περιγράφει έντονα και πολλούς από τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές. Είναι όμορφο να διαβάζεις μια ιστορία βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, αφού το σανατόριο όντως υπήρξε και μέσα στην πλοκή ο συγγραφέας έχει ενσωματώσει πολλά στοιχεία της ιστορίας του που φαντάζομαι είναι αληθινά γεγονότα. Αν σας ενδιαφέρει το θέμα δώστε μια ευκαιρία στο βιβλίο, πιστεύω ότι θα σας αρέσει.
Βαθμολογία 7/10 (ήθελα να είναι πιο "ιατρικό")
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Σε μια εποχή που η φυματίωση θερίζει, ο γιατρός Πατραμάνης τολμά να σταθεί απέναντι στον φόβο. Με όραμα τη φροντίδα ανθρώπων στιγματισμένων από το «χτικιό», δημιουργεί το πρώτο ορεινό σανατόριο στην Ελλάδα, έναν τόπο σωτηρίας και μνημείο πίστης και ανθρωπιάς. Στο πλευρό του, η Αφέτ, μια γυναίκα από έναν κόσμο ξένο, που διαλέγει να γίνει σύμμαχος σ’ έναν αγώνα σχεδόν χαμένο από την αρχή. Δύο ψυχές ενώνονται απέναντι στην αρρώστια, στις προκαταλήψεις και στη μοίρα.
Πόσο αντέχει ένας άνθρωπος όταν μάχεται ενάντια σε μια ολόκληρη κοινωνία; Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η πίστη, όταν το τίμημα είναι η ίδια η ζωή; Μπορεί η αγάπη να σταθεί πιο δυνατή κι από τον φόβο του θανάτου;
Αυτές οι σελίδες κουβαλούν την ανάσα εκείνων που πάλεψαν με ό,τι τους ξεπερνούσε. Είναι μια ιστορία για το θάρρος, την επιμονή και τη δύναμη του ανθρώπου να δημιουργεί φως ακόμη και μέσα στο πιο πνιγηρό σκοτάδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου