Ο ήχος των πουλιών. Από αυτή τη φράση που την αναφέρει περιστασιακά στο βιβλίο ο συγγραφέας, δημιουργήθηκαν (αυθαίρετα) στο μυαλό μου εικόνες που θα με συντροφεύουν νομίζω για πολύ καιρό. Τα πουλιά που αθέατα ακούγονται όταν μια παρέα γελάει και ψαρεύει σε ένα ποτάμι, όταν μια οικογένεια κάνει πικ νικ σε ένα σκιερό δασάκι μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα, όταν ένα ζευγάρι βγαίνει σε ένα ραντεβού γνωριμίας, όταν στρατιώτες προσπαθούν να γράψουν γράμμα στους αγαπημένους το βράδυ πριν από μία μεγάλη επίθεση, όταν σταματά ο ήχος των πυροβόλων και οι κραυγές των αγοριών που αιμορραγούν διαμελισμένα και πεθαίνουν με δάκρυα στα μάτια χωρίς να έχουν προλάβει να ζήσουν. Γιατί αυτό είναι η φύση: όταν η ανθρώπινη φασαρία τελειώνει, τα πουλιά πετούν και κελαηδούν ακόμη κι αν το έδαφος λίγο πιο πέρα είναι γεμάτο πτώματα ντυμένα με στρατιωτικές στολές, ακόμη κι αν το χώμα είναι κόκκινο και λασπωμένο από αίμα.
Το μεγαλύτερο τμήμα του βιβλίου διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και περιγράφει τη ζωή των Άγγλων στρατιωτών που συμμετείχαν στις μάχες εναντίον των Γερμανών. Είναι γεμάτο με πόλεμο, έναν πόλεμο που σε γενικές γραμμές μου ήταν άγνωστος παρότι ήταν εξίσου φριχτός με τον Δεύτερο Παγκόσμιο. Περιγράφει την δουλειά ενός τάγματος πολιτών που επιστρατεύτηκαν ώστε να σκάβουν χαρακώματα στο μέτωπο. Είναι γεμάτο από στενούς διαδρόμους κάτω από το χώμα, από πνιγηρή ατμόσφαιρα με λιγοστό οξυγόνο και από ζέστη. Και φυσικά από κίνδυνο. Είπαμε, οι πρωταγωνιστές είναι στο μέτωπο, μια καθημερινή μέρα στη δουλειά ενέχει τον κίνδυνο να ανατιναχτεί από τους Γερμανούς η υπόγεια στοά με αυτούς μέσα. Και έχει και πιο φριχτό: περιγράφει μια από τις πιο αιματηρές μάχες του πολέμου. Σκηνές που τις διαβάζεις και σφίγγεται το στομάχι σου, δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που θα τις προσπεράσει ατάραχος. Όμως έχει και πολλή αγάπη, είναι γεμάτο από συναισθήματα για τους ανθρώπους που μάχονται δίπλα δίπλα, που καλύπτουν ο ένας τον άλλον, που οι ζωές τους κινδυνεύουν κάθε μέρα.
Υπάρχει ένα αρκετά μεγάλο τμήμα του βιβλίου που μιλά για τη ζωή "πριν". Μια συνηθισμένη ζωή με συνηθισμένα προβλήματα. Είναι οι χαρούμενες στιγμές που έρχονται σε απόλυτη αντίθεση με το υπόλοιπο βιβλίο. Και υπάρχουν και λίγες σελίδες στο τέλος, που μιλούν για τη ζωή "μετά", όπου μαθαίνουμε για τις προσπάθειες όσων βίωσαν τη φρίκη να συνεχίσουν να ζουν με τον συμβατικό τρόπο, σαν να μην πέρασαν μέσα από την κόλαση. (Δεν τα κατάφεραν, όχι οι πρωταγωνιστές του βιβλίου τουλάχιστον).
Είναι πολύ, πάρα πολύ δυνατό βιβλίο. Οι σκηνές έχουν ένταση, ακόμη και αυτές στο πρώτο μέρος που με έκαναν να νιώθω ότι διαβάζω βιβλίο τύπου άρλεκιν, αν και γραμμένο από την αντρική οπτική γωνία κατά κύριο λόγο. Η μετάφραση είναι εξαιρετική, ήταν σαν να γράφτηκε στη γλώσσα μου το βιβλίο . Και φαίνεται η έρευνα που έχει κάνει ο συγγραφέας, στο τέλος πια είχα καταλάβει τη δομή των χαρακωμάτων και τον τρόπο που τα χρησιμοποιούσαν.
Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος δεν μας είναι οικείος, δεν είναι διαδεδομένος στη λογοτεχνία. Θα έπρεπε όμως. Χάθηκαν πολλές ζωές τότε οι οποίες νιώθω ότι δεν μνημονευτήκαν όσο θα έπρεπε. Αν δεν είστε κλειστοφοβικοί διαβάστε οπωσδήποτε το βιβλίο, προσωπικά μετανιώνω που δεν το είχα διαβάσει τόσα χρόνια.
Βαθμολογία: 10/10
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Μια οικογενειακή σάγκα που εμπνεύστηκε ο Βρετανός Sebastian Faulks προκειμένου να φωτίσει τις εμπειρίες και τις αναμνήσεις των βετεράνων του ΒΠΠ.
O ήχος των πουλιών είναι ένα μυθιστόρημα με συντριπτική συναισθηματική δύναμη, μια ιστορία αγάπης, θανάτου, έρωτα και επιβίωσης.
Ο Στίβεν Ρέισφορντ, ένας νεαρός βρετανός, φτάνει στην Αμιέν της Βόρειας Γαλλίας το 1910 για να μείνει με την οικογένεια Αζέρ. Εκεί ερωτεύεται την Ιζαμπέλ, η οποία είναι δυστυχισμένη στον γάμο της. Αλλά, καθώς ο κόσμος βρίσκεται στη δίνη του πολέμου, η σχέση τους διαλύεται και ο Στίβεν κατατάσσεται εθελοντικά στο Δυτικό Μέτωπο.
Με την αγάπη του για την Ιζαμπέλ θαμμένη για πάντα στην καρδιά του, βιώνει την απίστευτη φρίκη του πολέμου από την οποία ούτε ο ίδιος αλλά ούτε και κανένας αναγνώστης του βιβλίου δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου