Το πέμπτο παιδί, Doris Lessing

Να μια πρωτότυπη ιστορία και μάλιστα πολύ ωραία δοσμένη. Η Χάριετ και ο Ντέιβιντ αγοράζουν ένα τεράστιο σπίτι το οποίο σκοπεύουν να γεμίσουν με τα παιδιά που θα κάνουν. Σε όλες τις διακοπές το σπίτι γεμίζει από συγγενείς και φίλους, ενώ έρχονται στον κόσμο τα τέσσερα πρώτα παιδιά τους, και φαίνεται ότι το όνειρό τους για μια μεγάλη οικογένεια πραγματοποιείται χωρίς προβλήματα. Μέχρι την επόμενη εγκυμοσύνη της Χάριετ και τη γέννηση του πέμπτου τους παιδιού, του Μπεν, ο οποίος είναι διαφορετικός από τα υπόλοιπα παιδιά, με αποτέλεσμα η ζωή τους να αλλάξει συθέμελα. 

Και από τη γέννηση του Μπεν και μετά, η ιστορία σαν να αρχίζει να τρέχει. Σιγά σιγά οι σχέσεις της οικογένειας αλλάζουν, οι κοινωνικοί και οι οικογενειακοί δεσμοί σπάνε και η καθημερινότητα γίνεται πολύ δύσκολη, η διαφορετικότητα του Μπεν είναι μια μόνιμη πηγή άγχους και στεναχώριας, ακόμη και φόβου. Προσωπικά βρίσκω ότι ο τρόπος που είναι γραμμένο το βιβλίο που δεν έχει κεφάλαια, βοήθησε στη δημιουργία μιας αγχώδους ατμόσφαιρας απολύτως ταιριαστής με την πλοκή.

Μου άρεσε πολύ η γραφή της συγγραφέως. Χωρίς να πολυλογεί καταφέρνει να πετύχει εξαιρετικό ψυχογράφημα της Χάριετ ως μητέρας. Βγάζει στη φόρα σκέψεις της που σε οποιαδήποτε κοινωνία δεν είναι αποδεκτό να εκφραστούν με λέξεις (κάτι που το έχω συναντήσει μόνο στο βιβλίο "Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν"). Σίγουρα μπήκα στη θέση της Χάριετ και νομίζω ότι και εγώ αν ήμουν στη θέση της θα έκανα τα ίδια ακριβώς πράγματα, αλλά και πάλι δεν είμαι σίγουρη. Σίγουρα είναι ένα βιβλίο που αξίζει την καλή φήμη που έχει και θα ήταν καλό να διαβαστεί από πολλούς, μια και καταπιάνεται με το σοβαρότατο κοινωνικό ζήτημα της διαφορετικότητας και του πώς αυτή επιδρά στην καθημερινή και την οικογενειακή ζωή. Πιστεύω όμως ότι τελειώνει απότομα, με αφήνει με απορίες για την υπόλοιπη ζωή της Χάριετ και του Μπεν κυρίως, αλλά και όλων των υπόλοιπων μελών της οικογένειας. 

Βαθμολογία: 9/10

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Η Χάριετ και ο Ντέιβιντ Λόβατ επιθυμούν τα ίδια πράγματα: αφοσίωση, αγάπη, οικογενειακή ζωή και, πάνω απ' όλα, ένα δικό τους σπίτι. Πεισματικά αποκομμένοι από τη μόδα της δεκαετίας του '60, αποφασίζουν να παντρευτούν και να βάλουν τα θεμέλια του παραδείσου τους σ' ένα μεγάλο βικτοριανό σπίτι. Στην αρχή όλα είναι ειδυλλιακά. Τα παιδιά γεμίζουν τη ζωή τους και οι συγγενείς ξανανταμώνουν στο τραπέζι των Χριστουγέννων και του Πάσχα για να απολαύσουν τη θαλπωρή του σπιτιού των Λόβατ. Στην πέμπτη εγκυμοσύνη, ωστόσο, κάτι δεν πάει καλά. Το έμβρυο αρχίζει από πολύ νωρίς να στριφογυρίζει βίαια στην κοιλιά της Χάριετ. Ύστερα από ένα δύσκολο τοκετό, το νεογέννητο αναπτύσσεται ταχύτερα από τα συνηθισμένα μωρά. Επιθετικό και άστοργο, γνωρίζει γρήγορα την ενστικτώδη αντιπάθεια των αδελφιών του. Η αλλόκοτη ύπαρξή του καταστρέφει την ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή τους.