Πολύ ωραίο βιβλίο που περιγράφει μια εποχή δύσκολη για τη χώρα μας. Αμέσως μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και τον ελληνικό εμφύλιο, όταν ο κόσμος προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια του και να επιβιώσει, ο Φώτης και ο αδερφός του μεγαλώνουν ορφανοί από πατέρα σε ένα μικρό χωριό. Η μαμά και η γιαγιά τους αγωνίζονται καθημερινά να βρουν τρόπο να τους προσφέρουν τα απαραίτητα για την επιβίωσή τους αλλά δεν τα καταφέρνουν, οπότε η λύση της μεταφοράς τους στις παιδουπόλεις της βασίλισσας Φρειδερίκης ήταν μονόδρομος.
Αν και το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου αναφέρεται στην παιδική ηλικία του Φώτη, δεν τελειώνει εκεί αλλά μας περιγράφει και το πώς κατάφερε να επιβιώσει αφού έφυγε από τους χώρους φιλοξενίας παιδιών. Έτσι έχουμε μια ολοκληρωμένη γνώση για τη ζωή του πρωταγωνιστή, τον οποίο ομολογώ ότι συμπάθησα και συμπόνεσα πολύ.
Η περιγραφή της ζωής του Φώτη στο ίδρυμα είναι εξαιρετική. Δίνει αρκετά στοιχεία για την καθημερινότητα των παιδιών εκεί, αλλά το βασικό δεν είναι αυτό. Ο συγγραφέας κατάφερε και μετέφερε εξαιρετικά τα συναισθήματα εγκατάλειψης και αποξένωσης που ένιωθε ο Φώτης, καθώς και την αποφασιστικότητά του να επιβιώσει. Επίσης, ειδικά στην αρχή της ιστορίας ο τρόπος που μεταφέρει την απελπισία της μητέρας του και τη δυσκολία της να πάρει την απόφαση να αφήσει τα παιδιά της στο ίδρυμα είναι συγκλονιστικός.
Γενικά, να πω ότι πρόκειται για ένα πολύ καλογραμμένο βιβλίο, που γράφτηκε με σεβασμό και αγάπη για τον πρωταγωνιστή του.
Βαθμολογία: 9/10
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Το νήμα της ζωής, τυλιγμένο με αγκάθια και πόνο, ενώνει απρόσμενα δυο πιτσιρίκια σε μια από τις παιδοπόλεις της Φρειδερίκης, τον Ζηρό. Ο Φώτης κι ο Διονύσης περνάνε μαζί με την Ελλάδα τον δικό τους Γολγοθά. Δυο τρομοκρατημένες παιδικές ψυχές γνωρίζουν σκληρούς επιτηρητές και ομαδάρχες, μακριά από την αγκαλιά και την ασφάλεια της μάνας. Γίνονται σταυραδέλφια και προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον. Ο Φώτης μετατρέπεται σε αγρίμι κι η ζωή του σημαδεύεται από αποδράσεις, μετέωρες σκέψεις, αγάπη και μίσος για τη μάνα του, αμφισβήτηση της ίδιας της ζωής. Όλα στην κόψη του ξυραφιού, δίπλα στη λίμνη της κυρα-Φροσύνης. Τα δυο παιδιά χάνονται μέσα στον χρόνο. Η ζωή δεν έχει πει την τελευταία λέξη…
Ένα μοναδικό ταξίδι στην Ιστορία της Ελλάδας, στα χρόνια της βασιλείας, της δικτατορίας και της Μεταπολίτευσης. Μια αληθινή σπαρακτική ιστορία, μέσα από τα μάτια του αγριμιού της Ηπείρου, που συγκλονίζει και τον πιο ψυχρό αναγνώστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου