Πρόκειται για μια συλλογή διηγημάτων, μικρών ιστοριών, που θα μπορούσαν και να είναι αληθινές. Ειπωμένες από άντρες, έχουν όλες στο επίκεντρο μια γυναίκα. Γυναίκες που ηθελημένα ή άθελά τους επηρέασαν τη ζωή και την καθημερινότητα ενός άντρα που βρέθηκε δίπλα τους. Άντρες που είδαν τη ζωή τους να αλλάζει ριζικά μετά τη συνάντησή τους με μια γυναίκα.
Υπάρχουν ιστορίες για όλα τα γούστα. Ιστορίες για παντρεμένους, για ελεύθερους, για μηχανόβιους και για dj, για τον "μάγκα" και το "λαμόγιο", τον καθηγητή και τον ηθοποιό και τόσους πολλούς άλλους... Έφηβοι, μεσήλικες και ακόμη πιο μεγάλοι, άνθρωποι που ζουν συνηθισμένες ζωές, ιστορίες που ειπώθηκαν όμορφα και θα μπορούσαν να έχουν συμβεί στον καθένα από εμάς. Άλλες στενάχωρες και άλλες αισιόδοξες, όλες όμως καλοειπωμένες.
Ο τρόπος που γράφει ο κ. Φαρούπος είναι εξαιρετικός. Όλες οι ιστορίες είναι γραμμένες απλά, με το δικό της στυλ "ομιλίας" η καθεμιά, ανάλογα με τον άντρα που διηγείται την ιστορία. Η πλοκή ρέει γρήγορα και η κάθε ιστορία είναι τελείως διαφορετική από την άλλη, όλες όμως έχουν κοινό στοιχείο την όμορφη αφήγηση.
Να ξεχωρίσω κάποιες που μου άρεσαν λίγο περισσότερο από τις υπόλοιπες;
- Άσπας εγκώμιων: επειδή συμπάθησα πολύ τον πρωταγωνιστή. Δεν είναι το είδος του άντρα που θα ήθελα δίπλα μου ή δίπλα σε μια φίλη μου, όμως ήταν πολύ κινηματογραφικός χαρακτήρας και μου άρεσε.
- Μαρία η Κρητικιά: Μου άρεσε επειδή με μπέρδεψε. Δεν ξεκαθάρισα αν ο Βίνι, ο άντρας πρωταγωνιστής ήταν "καλός ή κακός" και αυτό μου άρεσε πολύ. Ιδιαίτερα το τέλος της ιστορίας το βρήκα πολύ πρωτότυπο και εμπνευσμένο.
- Η Δάφνη και η μονομαχία στον Άλιμο: Νεανικό μυθιστόρημα, σαν γραμμένο από έφηβο, ξεχειλίζει από ορμή και επιπολαιότητα αλλά και νεανικό ενθουσιασμό.
- Αθηνά, μια σωστή κυρία. Πολύ γλυκιά ιστορία τη βρήκα και πολύ ανθρώπινη. Έπιασα τον εαυτό μου να συμπαθεί πολύ τον Δημητράκη αντί να θυμώσω μαζί του όπως θα περίμενα φυσιολογικά, και αυτό δείχνει το πόσο προσεγμένα αποδόθηκε η ιστορία από τον συγγραφέα.
Βαθμολογία: 7/10
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Ιστορίες εποχής και ιστορίες σύγχρονες. Από το Περιστέρι του ’70, την Κυψέλη και τη Φωκίωνος Νέγρη του ’80, την παλιά και τη νέα Αθήνα, την Κρήτη, έως και την Αυστρία. Ιστορίες εγκληματικών ερώτων. Ιστορίες που έζησα, που άκουσα, που φαντάστηκα, που έκλεψα. Ιστορίες με γυναίκες υπέροχες, γυναίκες αράχνες, γυναίκες ερωμένες, γυναίκες μητέρες, γυναίκες αγέρωχες, γυναίκες επιπόλαιες, γυναίκες μεγαλοπρεπείς, γυναίκες άντρες, γυναίκες θύματα, γυναίκες θεές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου