Από τη στιγμή που διάβασα την περίληψη πίστεψα ότι θα μου αρέσει το συγκεκριμένο βιβλίο, και ευτυχώς δεν έπεσα έξω. Δέκα γυναίκες, εκεί, λίγο μετά τα 50 τους συναντιούνται για να περάσουν ένα τριήμερο μαζί, να θυμηθούν τα παλιότερα χρόνια και να κάνουν ανασκόπηση της ζωής τους.
Δεν υπάρχει κάποια βασική πρωταγωνίστρια, ο ρόλος της καθεμιάς στην πλοκή είναι ίσος με των υπολοίπων. Συνήθως όταν διαβάζω βιβλία με πολλά ονόματα χάνομαι, μπερδεύομαι. Εδώ όμως, η συγγραφέας έδωσε στην καθεμιά από τις γυναίκες τον απαιτούμενο χώρο ώστε να τη γνωρίσουμε, περιγράφοντας με σαφήνεια τα απαραίτητα σημεία του χαρακτήρα και της ζωής της ώστε να μην υπάρχει μπέρδεμα ανάμεσά τους.
Οι ιστορίες των γυναικών... τι να πω τώρα εγώ για αυτές; Είναι όλες τους αληθοφανείς, θα μπορούσαν να συμβούν σε άτομα που γνωρίζουμε, σε κάποιες από αυτές σίγουρα θα δούμε στοιχεία της δικής μας ζωής. Είναι όλες ιστορίες σύγχρονων γυναικών και των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους, χωρίς να υπάρχουν σημεία που να τα χαρακτηρίσω υπερβολικά, όπως συμβαίνει πολλές φορές σε άλλα κοινωνικά μυθιστορήματα.
Δε λείπει μέσα από τις διηγήσεις η βία σε όλες τις μορφές της καθώς και η εκμετάλλευση, αλλά ευτυχώς υπάρχουν στον αντίποδα και οι γυναίκες που ζουν μια ήρεμη, συμβατική ζωή, ευτυχισμένες δίπλα στον άνθρωπο που επέλεξαν να παντρευτούν.
Θα μπορούσε το βιβλίο να αποτελείται από 10 ξεχωριστές αυτοτελείς νουβέλες, καθεμιά με την ιστορία μιας γυναίκας και πάλι θα ήταν ένα ωραίο βιβλίο. Η συγγραφέας όμως κατάφερε και τις έδεσε σε ένα ενιαίο μυθιστόρημα με την αφορμή της συνάντησής τους. Αυτό ήταν καλό επειδή αφενός βλέπουμε την εξέλιξη της καθεμιάς στο χρόνο και το πώς επηρεάστηκε η ζωή της από τα βιώματά της και αφετέρου, μέσω του διαλόγου με τις υπόλοιπες πρώην συμμαθήτριες δίνονται σημαντικά μηνύματα σχετικά με σύγχρονα θέματα που απασχολούν πολλούς στην εποχή μας, καθώς και κάποιες προτεινόμενες λύσεις.
Πρόκειται για ένα σύγχρονο βιβλίο, με ιστορίες που αφορούν όλους μας. Νομίζω ότι θα προβληματίσει όποιον το διαβάσει αλλά και θα τον ευχαριστήσει επίσης, αφού είναι εξαιρετικά καλογραμμένο και με μια ιστορία που ρέει χωρίς να κουράζει.
Βαθμολογία: 7/10
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Μία παρέα δέκα γυναικών, συμμαθήτριες από το Λύκειο, αποφασίζουν να περάσουν την ετήσια συνάντηση της τάξης τους, πηγαίνοντας εκδρομή στο εξοχικό σπίτι της μίας από
αυτές. Σε αυτή την ξεχωριστή συνάντηση, η καθεμία τους θα ξετυλίξει το κουβάρι της ζωής της, ξεκινώντας από την εποχή της αποφοίτησης έως την τωρινή τους επανένωση, μετρώντας τριάντα πέντε χρόνια εμπειριών.
Θα συστηθούν και πάλι μεταξύ τους.
Θα μιλήσουν για λάθη… για πάθη… Θα ζητήσουν συγνώμη.
Θα αναζητήσουν λύσεις. Θα ακούσουν συμβουλές.
Θα επαναπροσδιορίσουν τη στάση τους σε σχέση με ορισμένα άτομα που τις πλήγωσαν βαθιά. Και στο τέλος, κάνοντας την αυτοκριτική τους, θα έρθουν αντιμέτωπες με τους
δαίμονές τους.
Κάποιες, θα καταφέρουν να τους πολεμήσουν και κάποιες άλλες, απλώς θα συμβιβαστούν.
Μέσα στις δύο μέρες που έχουν στη διάθεσή τους, εκτός από αναπολήσεις, θα βρουν χρόνο για να διασκεδάσουν, να γελάσουν, να κλάψουν…
Να θυμώσουν και να μαλώσουν, μα στο τέλος να μονοιάσουν.
Θα μπορέσουν να ξεφύγουν από την καθημερινότητά τους.
Θα νιώσουν και πάλι έφηβες.
Το σίγουρο πάντως είναι πως μετά από αυτή την εκδρομή, κάποιες από αυτές δεν θα είναι ίδιες ξανά…
«Τι θα ήταν το παρελθόν μας εάν δεν είχαμε τις αναμνήσεις να μας το θυμίζουν; Και τι θα είναι το μέλλον μας αν σταματήσουμε να κάνουμε όνειρα…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου