Αυτοί που επέζησαν - Jane Harper

Η ιστορία εξελίσσεται στο Έβελιν Μπέι, ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό στην Τασμανία, γενέθλιο τόπο του Κίρεν και τόπο κατοικίας των γονιών του.
Ο Κίρεν μαζί με την κοπέλα του και τη μόλις λίγων μηνών κόρη τους επισκέπτονται το χωριό προκειμένου να επισκεφτούν τους γονείς του. Προλαβαίνουν να βγουν ένα βράδυ με την παιδική/ εφηβική παρέα του Κίρεν και το επόμενο πρωί γίνονται μάρτυρες στον εντοπισμό του πτώματος μιας νεαρής κοπέλας, επισκέπτριας στο χωριό. Αυτό δυστυχώς δεν είναι το πρώτο φριχτό γεγονός που βιώνει ο Κίρεν, αφού πριν από περίπου 12 χρόνια κατά τη διάρκεια μιας υπερ- καταιγίδας ο αδερφός του σκοτώθηκε μαζί με έναν φίλο του. Ταυτόχρονα εξαφανίστηκε και μια έφηβη κοπέλα, τα ίχνη της οποίας δεν έχουν ακόμη εντοπιστεί.
Παρότι υπάρχει ένας φόνος και όλη η ιστορία περιστρέφεται γύρω από τις έρευνες για την εύρεση του δολοφόνου, υπάρχει πολύ έντονο και το κοινωνικό υπόβαθρο του βιβλίου, αφού σχεδόν όλοι οι πρωταγωνιστές πρέπει να διαχειριστούν το πένθος και τις ενοχές τους για ό,τι έκαναν στο παρελθόν που μπορεί να συνετέλεσε στον θάνατο του αγαπημένου τους ανθρώπου.
Για άλλη μια φορά ο τρόπος που γράφει η Harper με ικανοποίησε πλήρως. Μου άρεσε πολύ το ότι σταδιακά και μέχρι τις τελευταίες σελίδες οι χαρακτήρες της εξελίσσονται, σε βαθμό που πια στο τέλος του βιβλίου ένιωθα σαν να ξέρω τους βασικούς πρωταγωνιστές προσωπικά, σαν να είναι πραγματικά άτομα. Επίσης, ευχαριστήθηκα πολύ και με τις περιγραφές των τοπίων. Βασικό ρόλο στην ιστορία παίζει μια παραλία και κάποιες παραθαλάσσιες σπηλιές, και η συγγραφέας κατάφερε να με μεταφέρει μέσα στον χώρο, ήταν σαν να βλέπω το σκοτάδι των σπηλιών και να νιώθω την παλίρροια που πλησιάζει και καλύπτει σιγά σιγά τον χώρο.
Όσον αφορά την ίδια την ιστορία, μου άρεσε επίσης πολύ. Δεν ξέρω αν θα το σύστηνα για καθαρόαιμο αστυνομικό, νομίζω ότι θα ικανοποιήσει μεγαλύτερο ποσοστό αναγνωστών από αυτούς που διαβάζουν μόνο αστυνομική λογοτεχνία. Κάποιες στιγμές η αστυνομική πλοκή μπαίνει σε δεύτερη μοίρα ή απλά εξελίσσεται στο παρασκήνιο, ενώ στο προσκήνιο έρχονται τα συναισθήματα και οι σκέψεις των ηρώων. Παρόλα αυτά, εμένα μου άρεσε και το αστυνομικό κομμάτι του βιβλίο, η αιτιολόγηση της δολοφονίας με έπεισε και μου άρεσε.
Γενικά να πω ότι θα συστήσω το συγκεκριμένο βιβλίο σε όσους αγαπούν να διαβάζουν όμορφες και σωστά δομημένες ιστορίες και δεν ζητούν απαραίτητα ένταση και ταχύτητα στην πλοκή, μια και στο «Αυτοί που επέζησαν» όπως και στα υπόλοιπα βιβλία της συγκεκριμένης συγγραφέως η πλοκή εξελίσσεται αργά. Είναι όμως σίγουρα ένα από τα πιο όμορφα βιβλία που διάβασα και νομίζω θα βρει και αυτό μια θέση στην καρδιά πολλών αναγνωστών.

Βαθμολογία :9/10

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Μερικοί τύποι δεν καταλαβαίνουν παρά μόνο ένα δυνατό, σταθερό «ΟΧΙ».
Η ζωή του Κίρεν Έλιοτ μέσα σε μια μέρα άλλαξε για πάντα, από μια απερισκεψία με ολέθριες συνέπειες. Η ενοχή που ακόμα τον κατατρύχει αναδύεται στη διάρκεια μιας οικογενειακής επίσκεψης στη μικρή παραθαλάσσια κοινότητα που κάποτε αποκαλούσε σπίτι του.
ΜΕΡΙΚΟΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΑΥΤΟ.
Οι γονείς του Κίρεν παλεύουν να επιβιώσουν σε μια πόλη όπου η θάλασσα ορίζει τις μοίρες των ανθρώπων. Ανάμεσά τους στέκει πάντα η ανάμνηση του αδερφού του, του Φιν, που χάθηκε πριν δώδεκα χρόνια κατά τη διάρκεια της μεγαλύτερης καταιγίδας των τελευταίων ογδόντα χρόνων.
Όταν το πτώμα μιας γυναίκας βρεθεί στην παραλία, βαθιά θαμμένα μυστικά απειλούν να έρθουν στο φως. Ένα ναυάγιο, ένα αγνοούμενο κορίτσι και ερωτήματα που δεν τα πήρε ποτέ το κύμα…