Καρτερία - Alfred Lansing

Ξεκάθαρα το βιβλίο μπαίνει στην πεντάδα των καλύτερων βιβλίων που έχω διαβάσει ποτέ μου (και δεν μπορείς να πεις ότι έχω διαβάσει και λίγα βιβλία). Μην πω στην τριάδα... Μιλά για το ταξίδι του Σάκλετον και της ομάδας του στην Ανταρκτική το 1914 με σκοπό να εξερευνήσουν και να καταγράψουν περιοχές επί της ηπείρου της Ανταρκτικής που δεν είχαν μέχρι τότε χαρτογραφηθεί. Όμως το πλοίο τους (η Καρτερία) παγιδεύτηκε στους πάγους λίγο πριν φτάσουν στην ξηρά, συνετρίβη, και το πλήρωμα αναγκάστηκε να το εγκαταλείψει και να επιβιώσει στην εξαιρετικά αφιλόξενη ύπαιθρο για πολλούς μήνες. Και μόλις άνοιξε μια θαλάσσια δίοδος μέσα από τους παγετώνες ανέβηκαν σε τρεις μικρές λέμβους με σκοπό να διασχίσουν τον παγωμένο ωκεανό και να φτάσουν σε κατοικημένη περιοχή, αφού κανείς εκτός από τους ίδιους δεν ήξερε ότι ήταν ζωντανοί και δεν μπορούσαν να περιμένουν βοήθεια από πουθενά. 

Καταλαβαίνεις μέχρι εδώ ότι η ιστορία από μόνη της είναι έτσι και αλλιώς πολύ δυνατή. Προτίμησα αυτή τη φορά να μην διαβάσω κριτικές πριν ξεκινήσω το βιβλίο (διάβασα όμως όλες όσες βρήκα τώρα που το τελείωσα), με το ζόρι πέρασα μια "διαγώνια ανάγνωση" το οπισθόφυλλο, έτσι και αλλιώς μόλις κατάλαβα το θέμα του βιβλίου το ήθελα απεγνωσμένα. Λίγο πολύ ήξερα αυτά που σας γράφω στην παραπάνω παράγραφο, όπως επίσης και ότι ο Σάκλετον έχει γράψει ένα δικό του βιβλίο για την περιπέτειά του.  Αποτέλεσμα ήταν να έχω συνέχεια αγωνία, παρότι ήξερα πώς τελειώνει όλη η ιστορία. 

Δεν πρόκειται για μυθιστόρημα, είναι η αληθινή ιστορία όπως την κατέγραψε ο συγγραφέας που βασίστηκε σε ημερολόγια των μελών του πληρώματος και σε συνεντεύξεις που πήρε από όσους μπόρεσε να συναντήσει. Δεν έχει μέσα διαλόγους, είναι κατά κύριο λόγο αφήγηση των γεγονότων με χρονολογική σειρά, εκτός από κάποια λίγα σημεία που άφησε τις καταγραφές των ημερολογίων έτσι όπως τις βρήκε. Είναι όμως γραμμένο με εξαιρετικό τρόπο, ισάξιο με τα καλύτερα μυθιστορήματα ικανότατων συγγραφέων. Πραγματικά ο Lansing κατάφερε να μεταφέρει σε μια απλή κόλλα χαρτί τις δυσκολίες που είχαν να αντιμετωπίσουν τα μέλη του πληρώματος με τόσο δυνατό και έντονο τρόπο που πραγματικά νιώθεις το κρύο, την πείνα και τη δίψα, τον άνεμο που ουρλιάζει παγωμένος, τον απότομο κλυδωνισμό της βάρκας μέσα στην θάλασσα την ώρα της θύελλας. Η σκηνή που παλεύουν με τα πελώρια κύματα και καταφέρνουν να μην αναποδογυρίσει η βάρκα έκανε το στομάχι μου να σφιχτεί τόσο πολύ, ήταν λίγο σαν να είμαι σε τρενάκι του λούνα παρκ όπου παρότι ξέρεις ότι κατά πάσα πιθανότητα στο τέλος όλα θα πάνε καλά, δεν μπορείς να σταματήσεις το στομάχι σου από το να χοροπηδήσει. 

Ακόμη περισσότερο στο κλίμα σε βάζουν οι φωτογραφίες που υπάρχουν στο βιβλίο. Είναι αρκετές, μακάρι να ήταν άλλες τόσες. Επίσης, η μετάφραση είναι εξαιρετική, δεν μπορώ να φανταστώ πιο σωστή απόδοση κειμένου. Δεν έχω να πω πολλά πράγματα, είναι ένα βιβλίο που χαίρομαι πάρα πολύ που υπάρχει στη βιβλιοθήκη μου, σίγουρα θα το διαβάσω ξανά κάποια στιγμή στο μέλλον. Και  όπως λέει και η Ζωή Τσούρα στην άποψή της για το ίδιο βιβλίο: "Η Καρτερία είναι ένα από αυτά τα βιβλία που αποτελούν παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές – ένα βιβλίο που θα ανακαλύψει ένα παιδί στην εφηβεία στη βιβλιοθήκη των γονιών του και η ανάγνωσή του θα του κάνει τον κόσμο του χίλιες φορές μεγαλύτερο. Ένα πολύτιμο βιβλίο που διδάσκει, εντυπωσιάζει και εμπνέει, ένα αφηγηματικό κατόρθωμα, μια ιστορία θριάμβου της ανθρώπινης αντοχής, επιμονής και συντροφικότητας."

Βαθμολογία: 10/10

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Τον Αύγουστο του 1914, ο εξερευνητής των πόλων Έρνεστ Σάκλετον επιβιβάστηκε στο ιστιοφόρο Καρτερία και άνοιξε πανιά για την Ανταρκτική, σχεδιάζοντας να διασχίσει την τελευταία αχαρτογράφητη ήπειρο με τα πόδια. Τον Ιανουάριο του 1915, αφού είχε αγωνιστεί για να περάσει μέσα από χίλια μίλια παγωμένης θάλασσας και ενώ απείχε μόλις μια μέρα ταξίδι από τον προορισμό της, η Καρτερία παγιδεύτηκε μέσο σε μια νησίδα πάγου. Έτσι ξεκίνησε η θρυλική δοκιμασία του Σάκλετον και του πληρώματος των είκοσι επτά ανδρών.

Επί δέκα μήνες, η παγιδευμένη Καρτερία παρασυρόταν βορειοδυτικά μέχρι που τελικά συνετρίβη ανάμεσα σε δυο μεγάλα κομμάτια πάγου. Μη έχοντας άλλη επιλογή, ο Σάκλετον και οι άνδρες του πληρώματος επιχείρησαν ένα σχεδόν ακατόρθωτο ταξίδι. Διαβαίνοντας τεράστιες παγονησίδες και πλέοντας μέσα σε 850 μίλια των πιο φουρτουνιασμένων θαλασσών του Νότιου Ατλαντικού, αναζητούσαν το πλησιέστερο σημείο ανθρώπινης παρουσίας. Η επιβίωσή τους εξαρτιόταν από το αν μια μικρή σωσίβια λέμβος τους θα κατάφερνε να φτάσει στη Νήσο της Νότιας Γεωργίας - μια μικροσκοπική κουκίδα ξηράς μέσα σε έναν απέραντο και εχθρικό ωκεανό.

Στο παρόν βιβλίο, το οποίο κυκλοφορεί γιο πρώτη φορά στα ελληνικά, ο Άλφρεντ Λάνσινγκ προσφέρει την καλύτερη περιγραφή του μοιραίου ταξιδιού του Έρνεστ Σάκλετον που δημοσιεύτηκε ποτέ. Μέσα από τα ημερολόγια και τις προσωπικές μαρτυρίες του Σάκλετον και του πληρώματος, αφηγείται με καθηλωτικό τρόπο αυτή τη νεότερη, θαυμαστή Οδύσσεια η οποία έμελλε να δώσει έναν νέο ορισμό του ηρωισμού στη σύγχρονη εποχή μας.