Άγιο Αίμα - Θοδωρής Παπαθεοδώρου

(Πρώτο μέρος τριλογίας)

Σε αυτό το βιβλίο στήνεται το σκηνικό για την έναρξη της Επανάστασης. Οι συνθήκες ζωής των υπόδουλων Ελλήνων αποδίδονται εξαιρετικά. Η φτώχεια, η πείνα, ο φόβος της αιχμαλωσίας στις τούρκικες φυλακές ή στα χαρέμια και η απειλή ενός άγριου επώδυνου θανάτου για τιμωρία και παραδειγματισμό, είναι καταστάσεις που συνθέτουν την καθημερινότητα των ραγιάδων της εποχής. Δεν μπορώ να σας περιγράψω τη δύναμη των λέξεων του συγκεκριμένου συγγραφέα, μόνο όσοι έχετε διαβάσει και άλλα βιβλία του καταλαβαίνετε για τί μιλάω. Είναι καταπληκτικός ο τρόπος που με ελάχιστες λέξεις καταφέρνει να αποτυπώσει στο χαρτί όσα έχει δημιουργήσει η φαντασία του, σε κάνει να νιώσεις (στο βαθμό που είναι εφικτό) την δύσκολη ζωή που βίωναν οι υπόδουλοι, την απελπισία και την ελπίδα τους για περισσότερη ελευθερία.

Όσο για τους πρωταγωνιστές της ιστορίας; Ε, αυτούς είναι αδύνατον να μην τους συμπαθήσεις. Ο συγγραφέας για άλλη μια φορά έχει πλάσει χαρακτήρες ζωντανούς, ανθρώπους καθημερινούς που για να σώσουν τους αγαπημένους τους ή τον εαυτό τους αναγκάζονται να φερθούν ηρωικά. Έντονες, ζωντανές περιγραφές τόπων και συναισθημάτων, παγώνεις μαζί με τις μητέρες που φοβούνται για το μέλλον των παιδιών τους, συμπάσχεις νιώθοντας την αγωνία όσων βλέπουν ότι κινδυνεύουν να αιχμαλωτιστούν από τους Τούρκους.

Από την πλοκή δεν λείπουν και τα ιστορικά πρόσωπα που ήδη αρχίζουν και παίζουν τον ρόλο τους στην Ιστορία. Υπαρκτές προσωπικότητες όπως για παράδειγμα ο καλόγερος Σαμουήλ, ο Κολοκοτρώνης και ο Καραϊσκάκης συνυπάρχουν με τους φανταστικούς χαρακτήρες, συνομιλούν μαζί τους και όλοι μαζί προχωρούν ταυτόχρονα. Φαντάζομαι στα επόμενα βιβλία ο ρόλος τους στις εξελίξεις προφανώς και θα είναι μεγαλύτερος, αφού πρόκειται για ιστορικό μυθιστορήματα και δεν βλέπω πώς θα είναι δυνατή η καταγραφή της ιστορίας χωρίς τη συμμετοχή τους.

Για τα ιστορικά γεγονότα που περιγράφονται στο βιβλίο δεν θα πω κουβέντα, ο συγγραφέας έχει κάνει έρευνα και προφανώς αποδίδονται σωστά. Το "Άγιο Αίμα" ξεκινά στο Σούλι το 1803 και τελειώνει στα Γιάννενα στις αρχές του 1821, όταν ο παντοδύναμος Αλή πασάς χάνει την εμπιστοσύνη της Υψηλής Πύλης και τα στρατεύματα του Σουλτάνου καταφθάνουν με εντολή θανάτωσής του. Για άλλη μια φορά η ιστορία αποτυπώνεται μέσα από τα μάτια και τη συμμετοχή των προσώπων του βιβλίου, χωρίς στείρα καταγραφή, καθόλου κουραστικά αλλά αντιθέτως απίστευτα ζωντανά, όπως ακριβώς θα έπρεπε να είναι όλα τα ιστορικά μυθιστορήματα

Βαθμολογία: 10/10

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Το μικρό αγόρι κρεμιέται απάνω της, τα χεράκια του δεμένα στον λαιμό της, το προσωπάκι του φωλιασμένο στον κόρφο της. Η μάνα τον σφίγγει στην αγκάλη της, ανασαίνει με λαχτάρα τις ανάσες του και μια στιγμή καρτερά. Μια στιγμή για το στερνό της κοίταγμα, το στερνό της δάκρυ, τα στερνά της λόγια. «Γιε μου… Αϊτέ μου…» Μια στιγμή μονάχα πριν ριχτεί στο βάραθρο.

Σουλιώτισσες, Μοραΐτισσες, δολιομάνες, μορφές σκλαβωμένες μα και μορφές θεριεμένες που ρίχνονται σε αγώνα ανείπωτο για ν’ αλλάξουν την αλυσόδετη μοίρα τους.
Στο Σούλι και στα Γιάννενα, στον Μοριά και στα Ψαρά, στη Ρούμελη και στο Μεσολόγγι, φτάνει η στιγμή του σηκωμού, η ώρα της Επανάστασης. Τότε αρχινά τούτο δω το μυθιστόρημα, όταν οι γονατισμένοι πιάνουν τ’ άρματα και ορθώνουν ψυχή και μπόι στον πανίσχυρο δυνάστη.
Η Λέγκω, ο Σίμος, η Δέσπω, ο Νικόλας, η Αργυρώ και σιμά τους οι Κολοκοτρωναίοι, οι Τζαβελαίοι, ο Ανδρούτσος, ο Καραϊσκάκης, οι αρματωμένοι της Kλεφτουριάς κι οι απόστολοι της Φιλικής, οι μπουρλοτιέρηδες κι οι καπετάνισσες. Ήρωες και ηρωίδες του λαού μας που βαφτίστηκαν μια φορά στο λάδι για την πίστη τους και μια φορά στο αίμα για την πατρίδα τους. Αυτός είναι ο αγώνας τους. Αυτή είναι η Ιστορία μας.