6/12/22

Το τελευταίο σπίτι της οδού Νίντλες - Catriona Ward

Catriona Ward

Ένα πάρα πολύ ωραίο μυθιστόρημα, από αυτά που δεν ξέρω τι χαρακτηρισμό να τους δώσω. Το κύριο χαρακτηριστικό του σίγουρα είναι το παιχνίδι με το μυαλό του αναγνώστη αλλά περιέχει επίσης κάποιες (λίγες δυστυχώς) σκηνές τρόμου και αρκετές δόσεις μυστηρίου. 

Ο Τεντ ζει στο πατρικό του, με συντροφιά τη γάτα του (Ολίβια) και τις περιστασιακές επισκέψεις της κόρης του (Λόρεν). Δεν είναι από τα άτομα που μπορείς να χαρακτηρίσεις ως συνηθισμένα, αυτό φαίνεται ήδη από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου, οπότε είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να παρακολουθείς τις σκέψεις, τις αντιδράσεις και γενικότερα τη ζωή του ολόκληρη. Η ιστορία εξελίσσεται και προχωρά μέσα από τις πρωτοπρόσωπες αφηγήσεις του ίδιου του Τεντ, της Λόρεν και της Ολίβια. (Ναι, ξέρω, και σε εμένα στην αρχή φάνηκε περίεργο που μας μιλάει μια γάτα, αλλά εν τέλει δεν με πείραξε, έχω συναντήσει και πιο παράξενα πράγματα σε μυθιστορήματα.) Και οι τρεις μας διηγούνται στιγμές από το παρόν και το παρελθόν τους, οι ιστορίες τους συγκλίνουν και αναφέρονται κυρίως στον Τεντ, οπότε στο τέλος έχουμε μια συνολική άποψη για όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε. 

Ταυτόχρονα με την περιγραφή της ζωής του Τεντ προχωρά και η υπόθεση της προ ετών εξαφάνισης ενός μικρού κοριτσιού στην περιοχή, η αδερφή της οποίας αρνείται να εγκαταλείψει τις προσπάθειες για την ανεύρεσή της. Θεωρώντας τον Τεντ ύποπτο μετακομίζει στο διπλανό σπίτι, τον παρακολουθεί σχεδόν μανιακά και ψάχνει να βρει έναν τρόπο να μάθει τι έχει συμβεί με την αδερφή της. Είναι πολύ ενδιαφέροντα και όλα όσα προκύπτουν από τη δική της οπτική γωνία. 

Σίγουρα είναι το πιο περίεργο μυθιστόρημα που έχει πέσει στα χέρια μου. Κατ' αρχήν, ο ίδιος ο Τεντ είναι ένας χαρακτήρας που δύσκολα θα ξεχάσω. Ξανά και ξανά άλλαξα συναισθήματα απέναντι του, τη μια τον συμπαθούσα και τον λυπομουν και την άλλη τον αντιπαθούσα και μου δημιουργούσε αηδία. Με τους άλλους χαρακτήρες δεν συνέβη το ίδιο , χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήταν αδιάφοροι. Το αντίθετο μάλιστα, ήταν όλοι έντονοι και η κάθε αντίδραση, το κάθε συναίσθημα που περιγράφηκε ήταν απαραίτητο για την πλοκή. 

Υπήρχαν στιγμές που υποψιαζόμουν τι μπορεί να κρύβεται από κάτω, ποιο μπορεί να είναι το μυστικό που μας κρύβει η συγγραφέας. Ή τέλος πάντων έτσι νόμιζα, γιατί στο τέλος όταν αποκαλύφθηκαν όλα έπεσα λίγο από τα σύννεφα. Τελικά, αυτά που κρύβονται στις σελίδες του βιβλίου είναι πάρα πολλά, οπότε ακόμη κι αν καταφέρεις και μαντέψεις κάποιο από αυτά θα νιώσεις έκπληξη με τα υπόλοιπα. 

Η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε πολύ το πρώτο μισό του βιβλίου, όταν δεν καταλάβαινα καθόλου τι γίνεται (καθόλου όμως) και προσπαθούσα να μαντέψω. Και το τέλος προφανώς μου άρεσε πολύ, όταν η αλήθεια φανερώθηκε και όλα τα κομμάτια μπήκαν στη θέση τους. Το λιγότερο αγαπημένο μου κομμάτι είναι κάποιες λίγες σελίδες στη μέση, αλλά και πάλι αυτό αφορά κυρίως την ταχύτητα με την οποία κινείται η ιστορία και όχι την ποιότητα της διήγησης, μου φάνηκε απλά λίγο πιο στατικό το τμήμα αυτό. Αλλά έτσι έπρεπε να γραφτεί αυτό το κομμάτι, κλείνοντας το βιβλίο μου είναι ξεκάθαρο. 

Σίγουρα η συγγραφέας ξέρει να γράφει. Σε όλο το βιβλίο έχει δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα εξαιρετική, σκοτεινή, ασφυχτική και τρομαχτική. Περιγράφει παραστατικά τον τόπο, τον χώρο, τη μυρωδιά και γενικότερα την αίσθηση που σου αφήνει, αλλά και τα συναισθήματα των ηρώων. Νομίζω ότι θα αγαπηθεί πολύ αυτό το βιβλίο, δεν μπορώ να φανταστώ αναγνώστες να βρίσκουν κάτι αρνητικό. Το θέμα είναι πολύ σωστά ανεπτυγμένο και μάλιστα είναι πρωτότυπο, διαβάζεις κάτι διαφορετικό από έναν συγγραφέα που ξέρει πώς να σε κάνει να μπερδευτείς. Μπράβο της. 

Βαθμολογία: 9/10

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου: 

Αυτή είναι η ιστορία ενός δολοφόνου. Ενός κλεμμένου παιδιού. Μια ιστορία εκδίκησης. Θανάτου. Η ιστορία του Τεντ που μένει μαζί με την κόρη του Λόρεν και τη γάτα του Ολίβια σε ένα συνηθισμένο σπίτι στο τέλος ενός συνηθισμένου δρόμου.

Όλα τα παραπάνω είναι αλήθεια. Κι ωστόσο κάποια είναι ψέματα…

Νομίζεις ότι ξέρεις τι βρίσκεται μέσα στο τελευταίο σπίτι της οδού Νίντλες. Νομίζεις ότι έχεις ξαναδιαβάσει αυτή την ιστορία. Εδώ κάνεις λάθος.

Στο σκοτεινό δάσος στο τέλος της οδού Νίντλες κάτι είναι θαμμένο. Αλλά δεν είναι αυτό που νομίζεις…

O Τεντ ζει στις παρυφές ενός δάσους, με μόνη του συντροφιά μια επιτιμητική γάτα, την Ολίβια, και την εντεκάχρονη κόρη του, τη Λόρεν. Όταν μπερδεύεται, τις αποκαλεί και τις δυο «ψιψίνα».

Ο Τεντ ήταν ανέκαθεν παράξενος – η ανησυχία της Ολίβια όμως εντείνεται καθώς η συμπεριφορά του γίνεται όλο και πιο αλλοπρόσαλλη. Ο Τεντ φτιάχνει ψεύτικα προφίλ σε σάιτ γνωριμιών, γυρνάει σπίτι αργά με χέρια που μυρίζουν οστά και φόβο. Περνάει ολόκληρα βράδια στο δάσος, σκάβοντας. Και γιατί άνοιξε τρύπες στην πόρτα του χαλασμένου ψυγείου;

Μια μυστηριώδης γυναίκα, που πιστεύει ότι ο Τεντ είχε κάποια σχέση με την εξαφάνιση της μικρής αδελφής της πριν από πολλά χρόνια, μετακομίζει στο εγκαταλελειμμένο διπλανό σπίτι…

Όταν η Λόρεν εξαφανίζεται, οι υποψίες της Ολίβια μετατρέπονται σε τρόμο. Καθώς γίνεται φανερή η αλήθεια για την παράξενη σύνδεσή της με τη Λόρεν, η Ολίβια αρχίζει να καταλαβαίνει ότι ποτέ δεν γνώρισε στ’ αλήθεια τον Τεντ, τον άνθρωπο με τον οποίο ζει τόσα χρόνια. Όσα η Ολίβια νομίζει ότι ξέρει για τον εαυτό της και τον κόσμο ανατρέπονται, αποκαλύπτοντας μια πραγματικότητα πέρα από κάθε φαντασία. Και στο τέλος θα πρέπει να αποφασίσει αν θα πάρει ή θα σώσει μια ζωή…

Ένα λογοτεχνικό ψυχολογικό θρίλερ γεμάτο ανατροπές, και μια ενδελεχής διερεύνηση του πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η φύση του ανθρώπου για να προστατεύσει ένα παιδί απ’ τον τρόμο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου