13/1/23

Ο Στόουνερ - John Williams

Gohn Williams

Αχ, τι θέλω και παρακούω το ένστικτό μου, το ίδιο λάθος ξανά και ξανά και τελικά δεν μαθαίνω ποτέ. Τόσο καιρό δεν ήθελα να τον διαβάσω αυτόν τον Στόουνερ και τι έκανα τελικά; Τον πήρα να τον διαβάσω. Ναι. Από όλα τα βιβλία της δημοτικής βιβλιοθήκης αυτό βρήκα να πάρω. Και φυσικά δεν μου άρεσε. 

Λοιπόν, το έφτασα μέχρι περίπου τη σελίδα 100 (από τις 416) και μετά το άφησα. Στην αρχή μια χαρά μου φάνηκε, ήρεμο και ήσυχο και μάλλον λίγο ενδιαφέρον- αν μπορείς να πεις ότι είναι ενδιαφέρον να μαθαίνεις περιληπτικά τα γεγονότα της ζωής ενός ανθρώπου για τον οποίο κανείς δεν σου λέει τίποτα για τον χαρακτήρα και τις σκέψεις του. Πολύ γρήγορα όμως βαρέθηκα τελείως, κάπου στο σημείο που αναφέρεται πρώτη φορά στους φίλους του άρχισε να μου φαίνεται ασαφές, ανούσιο και σαν να πάει να αναλύσει κάτι αλλά τελικά το αφήνει μισοειπωμένο.  Ε, λίγο μετά που τελείωσε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος το άφησα, δεν ήθελα άλλο. 

Αυτά, πάμε για άλλα. 

Βαθμολογία: Γιοκ. 

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου: 

Το μυθιστόρημα περιγράφει τη ζωή και τη σταδιοδρομία του Στόουνερ, ενός βοηθού καθηγητή της Αγγλικής Φιλολογίας: τη διδασκαλία του, τις σχέσεις του στο Πανεπιστήμιο, τις φιλίες του, την αποτυχία του γάμου του αλλά και τον έρωτά του για μια νεαρή καθηγήτρια, σχέση που θα εμπλακεί αναπόφευκτα στις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς της πανεπιστημιακής ζωής.

"Το σημαντικότερο στοιχείο του μυθιστορήματος", γράφει ο συγγραφέας, "είναι η συνείδηση του έργου, του επαγγέλματος που έχει ο Στόουνερ. Η αγάπη για κάτι είναι αυτό που μετράει"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου