Κι άλλο - Χακάν Γκιουντάι

Άλλο περίμενα και άλλο μου βγήκε τελικά. Έχει αρκετές ενδιαφέρουσες στιγμές αλλά έχει και άλλες τόσες όπου  ο συγγραφέας παίρνει φόρα και μιλά για κάποια θέματα που ο ίδιος θέλησε να θίξει μέσα στο μυθιστόρημα (όπως η δημοκρατία, οι σχέσεις εξουσίας που αναπτύσσονται ανάμεσα στους ανθρώπους και άλλα τέτοια). Δε λέω, βρήκε έναν ωραίο τρόπο και συνέδεσε την πλοκή με τις σκέψεις του, δεν είναι άσχετες οι αναλύσεις με την ιστορία, εγώ όμως δεν ήθελα να διαβάσω κάτι τέτοιο, όχι σε τόσο μεγάλη έκταση τέλος πάντων. Το καλό είναι ότι αυτές (οι αναλύσεις) είναι διάσπαρτες μέσα στο κείμενο (όχι συνεχόμενες) και όλη η υπόλοιπη πλοκή είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. 

Τέλος πάντων, μόνο το πρώτο μέρος του βιβλίου αφορά τους λαθρομετανάστες, και το λέω αυτό επειδή δεν φαίνεται από το οπισθόφυλλο. Ο Γκαζά με κάποιον τρόπο φεύγει από το "επάγγελμα" και από εκείνη τη στιγμή και μετά ο συγγραφέας εμβαθύνει περισσότερο στην ανάλυση της ψυχολογίας του και μας περιγράφει πιο πολύ τις σκέψεις και τα συναισθήματά του. Στην ουσία παρακολουθούμε μεγάλο μέρος της ζωής του Γκαζά και το πώς αλλάζει ο χαρακτήρας του αφενός λόγω του τρόπου που τον μεγάλωσε ο πατέρας του αλλά και αφετέρου λόγω της επαφής του με τους λαθρομετανάστες και το κύκλωμα διακινητών.  

Δεν μετανιώνω που το διάβασα, λέει αρκετά ωραία πράγματα μέσα, δεν είναι όμως τόσο συναισθηματικό όσο περίμενα (και πώς να είναι, αφού όταν κατά τη γνώμη μου ο συγγραφέας  θα έπρεπε να εμβαθύνει στο συναίσθημα, αναλύει τις σχέσεις των ανθρώπων που επικρατούν σε μια κοινωνία). Επίσης, βρίσκω ότι κάποιες φορές ξεφεύγει από τα όρια της αληθοφάνειας, γίνεται θα έλεγα λίγο υπερβολικό ως προς την πλοκή χωρίς να υπάρχει λόγος, και αυτό επίσης δεν μου πολυάρεσε. 

Βαθμολογία: 5/10 (ανάμεσα σε 4 και 5)

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου: 

Ο εννιάχρονος Γκαζά αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σχολείο και να ακολουθήσει τα χνάρια του πατέρα του, του Αχάντ, ο οποίος είναι διακινητής μεταναστών. Κάθε τόσο παραλαμβάνει ομάδες ταλαιπωρημένων ανθρώπων και τους οδηγεί στις ακτές της Τουρκίας, στο Αιγαίο, όπου άλλοι διακινητές αναλαμβάνουν την παράνομη μεταφορά τους στην Ελλάδα με σαπιοκάραβα, σε μια αλυσίδα παρανομίας που, μπροστά στο κέρδος, δεν υπολογίζει ζωές. Ο μικρός Γκαζά, αντιμέτωπος καθημερινά με την απελπισία, επιφορτισμένος με το καθήκον να καλύπτει τις απολύτως απαραίτητες ανάγκες των μεταναστών, ανακαλύπτει πως ο μόνος τρόπος για να επιβιώσει σε αυτόν τον κόσμο είναι να θρέψει για τα καλά το μικρό δυνάστη που όλοι οι άνθρωποι κρύβουν μέσα τους. Όταν από αμέλεια προκαλεί το θάνατο ενός νεαρού Αφγανού που κρύβει μέσα στο φορτηγό του πατέρα του, του μοναδικού ανθρώπου που, μέσα στη δυστυχία του, του έδειξε λίγη ανθρωπιά, ο κόσμος του μικρού Γκαζά ανατρέπεται και τότε ο ίδιος έρχεται αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα μιας ύπαρξης στερημένης από ένα χάδι, μια αγκαλιά, έναν λόγο παρηγοριάς κι αγάπης. Και τότε ο μικρός τύραννος γιγαντώνεται και ζητάει κι άλλο... κι άλλο... κι άλλο...