Αν νομίζετε ότι θα διαβάσετε κάποιο δακρύβρεχτο κείμενο στο οποίο τα υγιή (ή και τα άρρωστα) μέλη της οικογένειας θα περιγράφουν με μελοδραματικό τρόπο τη ζωή τους, κάνετε λάθος. Εξίσου λάθος κάνετε αν πιστεύετε ότι θα διαβάσετε κάτι που να μοιάζει με βιβλίο τρόμου, δεν υπάρχουν παραστατικές και αναλυτικές περιγραφές των συμπτωμάτων της νόσου, δεν "δημιουργεί ατμόσφαιρα" όταν μας περιγράφει τα όσα βίωναν οι ασθενείς. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια συγκεντρωτική καταγραφή των στοιχείων που έχει μαζέψει ο συγγραφέας όσον αφορά τη νόσο της σχιζοφρένειας. Το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου μιλά για τη ζωή της οικογένειας Γκάλβιν, ενώ υπάρχουν εμβόλιμα κεφάλαια στα οποία καταγράφονται με απλά λόγια οι προσπάθειες των επιστημόνων να εντοπίσουν τα αίτια που προκαλούν τη νόσο, αναφέροντας και κάποια λίγα βασικά για τις θεραπείες που ακολουθούσαν με την πάροδο των ετών.
Το κομμάτι του βιβλίου που αφορά τα μέλη της οικογένειας είναι μπορώ να πω κάτι σαν οικογενειακή βιογραφία, με τον συγγραφέα σαν παρατηρητή να γράφει για όλα τα μέλη της, σε άλλους να αφιερώνει περισσότερο χρόνο και σε άλλους λιγότερο. Αυτό προφανώς εξηγείται από τα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει, δηλαδή τον χρόνο που πέρασε μιλώντας με κάποιους από αυτούς και τα δεδομένα από τον ιατρικό φάκελο του καθενός όπου μπόρεσε να έχει πρόσβαση. Εκτός από τα συμπτώματα της νόσου και την πορεία του κάθε ασθενή, μας μιλά και για τις συνέπειες που είχε στους υγιείς η ζωή στον ίδιο χώρο με τόσους νοσούντες, πώς επηρέασε την καθημερινότητα και την ζωή τους. Δεν ασχολείται με την ανάλυση συναισθημάτων, κάνει απλή αναφορά- ο ίδιος καταφέρνει να μείνει αποστασιοποιημένος ενώ αντίθετα εγώ δεν τα κατάφερα, στεναχωρήθηκα και σφίχτηκα αρκετά με την πορεία που είχαν κάποια μέλη της οικογένειας.
Όσον αφορά το ιατρικό κομμάτι, μην το φοβηθείτε, δεν κουράζει. Μένει στα απολύτως βασικά, εξηγεί φυσικά κάποιες έννοιες που πρέπει να γνωρίζουμε αλλά κατά τ' άλλα απλά αναφέρει κάποιους ερευνητές που η συμβολή τους ήταν πολύ μεγάλη και το έργο τους. Σε εμένα άρεσε που έμαθα κάποια πράγματα, δεν θα πω ότι κατάλαβα πλήρως τι ακριβώς συμβαίνει μέσα στον ανθρώπινο εγκέφαλο των ασθενών αλλά σίγουρα ξέρω περισσότερα από πριν.
Βαθμολογία: 10/10
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Ο Ντον και η Μίμι Γκάλβιν φαίνονταν ζευγάρι-πρότυπο. Εκείνος διακεκριμένος στρατιωτικός, εκείνη καλλιεργημένη, αφοσιωμένη σύζυγος-μητέρα, ενσάρκωναν τον λαμπρό αμερικανικό αιώνα. Ο κόσμος τους έδειχνε τέλειος. Όμως μερικά χρόνια αργότερα, έχοντας αποκτήσει δώδεκα παιδιά, η εικόνα άρχισε να ξεθωριάζει. Ήταν όντως τόσο ταιριαστοί, τόσο ευτυχισμένοι; Πράγματι ανέθρεφαν τόσο πειθαρχημένα παιδιά; Τι κρυβόταν στο παρελθόν του Ντον, στην οικογενειακή ιστορία της Μίμι;
Ύστερα ήρθε η σφοδρή ανατροπή: Έξι γιοι της οικογένειας Γκάλβιν, ο ένας μετά τον άλλον, παρουσιάζουν ψυχωσική, βίαιη συμπεριφορά. Οι γονείς, τρομοκρατημένοι, αγνοούν την πραγματικότητα. Μέχρι που η τραγωδία, μια διπλή ανθρωποκτονία, τους αναγκάζει να δουν. Η σχιζοφρένεια χτυπά και σπάει την πόρτα του ειδυλλιακού σπιτιού τους. Τίποτα πια δεν θα είναι το ίδιο.
Εν μέρει οικογενειακή εποποιία, εν μέρει ιστορία της πιο μυστήριας μέχρι και σήμερα ψυχικής νόσου, αυτή η αληθινή ιστορία, η γραμμένη με αφοπλιστική ειλικρίνεια και κατανόηση, είναι κάτι περισσότερο από μια συναρπαστική διπλή αφήγηση με λογοτεχνικές αρετές. Ειπωμένη από την οπτική γωνία τριών γυναικών –της Μίμι και των θυγατέρων της Μάργκαρετ και Μέρι–, που άντεξαν καταστάσεις πέρα από τις ανθρώπινες αντοχές, επιβεβαιώνει την αξιοθαύμαστη ψυχική δύναμη και τη γενναιότητα του θεωρούμενου «αδύναμου και ευάλωτου φύλου». Είναι ακόμη μια χωρίς παρωπίδες υμνητική εξιστόρηση του πραγματικού νοήματος της οικογένειας: πόσα μας προσφέρει, αλλά και πόσο δυσβάσταχτο κόστος απαιτεί συχνά να πληρώνουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου