Τελικά, με δεδομένο ότι βρίσκω την κεντρική ιδέα τελείως χαζή και ανεδαφική, το βιβλίο μου άρεσε. Επιλέγω προφανώς να αγνοήσω όλη τη βασική ιδέα του και το γεγονός ότι σύμφωνα με τη συγγραφέα η μητέρα ήξερε την κόρη καλύτερα απ' ότι η ίδια τον εαυτό της και επιπλέον περίμενε να πεθάνει για να της το πει μέσω της διαθήκης. Surprise!!!
Κατά τ' άλλα η ιστορία ήταν μια χαρά. Προχωρούσε γρήγορα, είχε ανατροπούλες μέσα, περνάει ωραία μηνύματα σχετικά με την αγάπη, ήταν και καλογραμμένο, είχε και λίγη πλάκα κάποιες στιγμές...μια χαρά, πέρασα καλά μαζί του.
Δεν ξέρω αν σας το συστήνω να το διαβάσετε. Αν θέλετε κάτι που θα μπορούσε να πρωταγωνιστεί ο Χιου Γκραντ με τη Τζούλια Ρόμπερτς (παλιά, όταν ήταν νέοι) διαβάστε το, ξέρω και 'γω, μπορεί να σας αρέσει. Αν θέλετε κάτι πιο σοβαρό (που έχει ψήγματα αληθοφάνειας) αφήστε το.
Βαθμολογία: 6/10
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Η Μπρετ Μπολίνγκερ φαίνεται να έχει τα πάντα: μια καλή δουλειά, ένα τεράστιο σπίτι, έναν ακαταμάχητα όμορφο φίλο. Μια υπέροχη ζωή, απ’ όλες τις απόψεις. Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που πεθαίνει η πολυαγαπημένη της μητέρα, αφήνοντας στη διαθήκη της έναν και μοναδικό όρο: Προκειμένου να πάρει την κληρονομιά της, η Μπρετ θα πρέπει να εκπληρώσει τη λίστα με τους στόχους που είχε γράψει όταν ήταν ένα αφελές δεκατετράχρονο κορίτσι.
Συντετριμμένη από τη θλίψη, η Μπρετ δεν μπορεί να καταλάβει το νόημα της απόφασης της μητέρας της – τα παιδικά της όνειρα δεν έχουν καμία σχέση με τις φιλοδοξίες της στην ηλικία των τριάντα τεσσάρων χρόνων. Κάποια φαντάζουν αδύνατα. Πώς είναι δυνατόν να χτίσει μια σχέση με τον πατέρα της, ο οποίος πέθανε πριν από επτά χρόνια; Κάποιοι άλλοι στόχοι (να γίνει μια φανταστική δασκάλα!) απαιτούν να ξανασχεδιάσει από την αρχή ολόκληρο το μέλλον της.
Καθώς η Μπρετ ξεκινάει, θέλοντας και μη, ένα παράξενο ταξίδι αναζήτησης των εφηβικών της ονείρων, ένα πράγμα γίνεται ξεκάθαρο:
Μερικές φορές τα πιο γλυκά δώρα της ζωής βρίσκονται στα πιο απρόσμενα μέρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου