Το κορίτσι της ντροπής - Σοφία Βόικου

Τα μυθιστορήματα που αφορούν την εποχή του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου τα αγαπώ πολύ. Η συγκεκριμένη εποχή είναι τόσο κοντά κι όμως τόσο μακριά από την γενιά μου, οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας τη ζήσανε, όμως εμείς την μάθαμε μέσω των βιβλίων και των ελάχιστων διηγήσεων. Γιατί δεν μιλούσαν όσοι την έζησαν. Λίγα ήταν τα λόγια για την κατοχή, ακόμη πιο λίγα για τον πόλεμο. Και ελάχιστα για τον εμφύλιο που ακολούθησε (φαίνεται ακόμη πονούσαν πολύ τα γεγονότα, παρότι είχε περάσει μια ολόκληρη ζωή). 

Το συγκεκριμένο βιβλίο της κ. Βόικου μπορώ να πω ότι με εξέπληξε με τη θεματολογία του. Αυτή η καημένη η Βιολέτα (η μια πρωταγωνίστρια του βιβλίου). Ήδη από την αρχή τη συμπάθησα- ο πόλεμος ήρθε και όχι μόνο της στέρησε τα νιάτα της, αλλά η πείνα την εξώθησε να δώσει τον εαυτό της σε έναν Γερμανό ώστε να έχει τα ελάχιστα από όσα η καρδιά και το σώμα της επιθυμούσαν: τροφή και μια υποψία κανονικής ζωής. Συμπόνεσα και τη μάνα της- τι θα έκανα άραγε εγώ αν ήμουν στη θέση της; Και η Λένη φυσικά, τι έφταιγε και αυτή η καημένη να αντιμετωπίζει την κατακραυγή και την κακία του κόσμου μόνο και μόνο επειδή γεννήθηκε νόθα και μάλιστα από Γερμανό πατέρα; 

Εκτός από τους βασικούς ήρωες όμως εξαιρετική είναι και η παρουσίαση των υπολοίπων. Ειδικά η ζωή του Γιόχαν είναι συναρπαστική- πολλές φορές αναρωτήθηκα πώς να ένιωθαν άραγε οι (σκεπτόμενοι) Γερμανοί μετά του τέλος του πολέμου και την αποκάλυψη των όσων φριχτών εγκλημάτων διέπραξαν οι στρατιώτες του Ράιχ και η συγγραφέας προσπάθησε να δώσει μια απάντηση στην ερώτηση αυτή. 

Ο τρόπος που γράφει η συγγραφέας είναι πολύ όμορφος. Κατάφερε και με τράβηξε μέσα στην ιστορία τόσο βαθιά, που διάβασα όλο το βιβλίο μέσα σε μιάμιση μέρα. Η ροή είναι γρήγορη και η πλοκή κυλάει στρωτά και όμορφα. Γενικά, χάρηκα πολύ που το διάβασα, μου άρεσε η παρουσίαση αυτής της κατάστασης που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν αθώα παιδιά και που για τα σημερινά δεδομένα μπορεί να φαίνεται απαράδεκτη, όμως εκείνη την εποχή ήταν για πολλούς απόλυτα δικαιολογημένη. 

Βαθμολογία: 9/10

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Είναι ντροπή να μην ξέρεις το όνομα του πατέρα σου… Είναι ντροπή η μάνα σου να μένει αστεφάνωτη… Είναι ντροπή να είσαι η κόρη του εχθρού… Η Λένη είναι το κορίτσι της ντροπής.
Ο πόλεμος έχει τελειώσει και οι Έλληνες προσπαθούν να ξεχάσουν τη γερμανική Κατοχή. Η Λένη, όμως, με τα γαλανά της μάτια και τα ξανθά της μαλλιά, τους εμποδίζει. Προσβάλλει με την ύπαρξή της τα χρηστά ήθη της εποχής. Απέναντι σε μια πατρίδα που δεν την αποδέχεται, θα αναζητήσει ένα καλύτερο μέλλον στο Μόναχο. Εκεί θα γνωρίσει τον Γιόχαν, που προσπαθεί να αποτινάξει το στίγμα που του κληροδότησε ο πατέρας του.
Η Λένη θέλει να βρει τις ρίζες της, ο Γιόχαν θέλει να κάψει τις δικές του. Όλοι γνωρίζουν, μα κανείς δε μιλάει. Στα πρόσωπά τους οι άλλοι βλέπουν τον εχθρό. Είναι όμως στ’ αλήθεια εχθρός το παιδί του εχθρού;

Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα, βασισμένο στις αληθινές ιστορίες των παιδιών που έζησαν τα λάθη της Ιστορίας και πλήρωσαν τις αμαρτίες των γονιών τους.