Ένα καλό βιβλίο. Δεν θα το πω αριστούργημα, ούτε οτιδήποτε άλλο εκθειαστικό, δεν ήταν έτσι για εμένα. Δεν βαρέθηκα όμως κιόλας όταν το διάβαζα, πέρασα αρκετά καλά.
Ξέρεις ποιο ήταν το πρόβλημά μου; Από το οπισθόφυλλο περίμενα ότι θα διαβάσω ένα -ας το πούμε οικολογικό θρίλερ, αφού μιλάει για εξαφανίσεις ειδών της πανίδας και για μια πρωταγωνίστρια η οποία αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια της και να ακολουθήσει το μεταναστευτικό ταξίδι που κάνει η τελευταία αποικία κάποιων πουλιών (τα αρκτικά γλαρόνια ή χιονογλάρονα). Είχα μια περιέργεια να δω τι ακριβώς μπορεί να κάνει ώστε να αποτρέψει την εξαφάνισή τους, να μην πω ότι ήλπιζα να είναι κάπως δυστοπικό το μυθιστόρημα με έναν κόσμο στον οποίο δεν υπάρχουν πια ζώα και πώς είναι αυτός ο κόσμος... Ναι, ξέρω, έχω ισχυρή φαντασία, κανείς δεν μου τα υποσχέθηκε αυτά.... Επίσης, περίμενα να διαβάσω περισσότερες περιγραφές για το ταξίδι που κάνει η πρωταγωνίστρια και τα μέρη από τα οποία περνάει, ωστόσο αυτές είναι ελάχιστες.
Αυτό που διάβασα είναι ένα μυθιστόρημα που μιλάει για τη ζωή της Φράνι, και η αφορμή για να μας τη διηγηθεί είναι το μεγάλο ταξίδι που κάνουν τα συγκεκριμένα πουλιά και η θέλησή της να τα ακολουθήσει στο ταξίδι τους.
Αν αγνοήσω το ότι άλλα περίμενα και άλλα βρήκα, να πω ότι το βιβλίο ως κοινωνικό μυθιστόρημα είναι καλό. Η συγγραφέας περιγράφει με πολύ ωραίο τρόπο όλη τη ζωή της Φράνι και πραγματικά καταφέρνει να δημιουργήσει έναν αντιπαθητικό χαρακτήρα. Συγγνώμη, αλλά δεν κατάφερα να τη λυπηθώ ή να τη συμπαθήσω ούτε στο ελάχιστο. Το ίδιο ισχύει και για τον σύζυγό της, και αυτός αντιπαθής μου φάνηκε, κολλημένος με τη δουλειά του και έρμαιο των διαθέσεων της Φράνι. Βρήκα πολύ ενδιαφέρον να παρακολουθώ την εξέλιξη, μου άρεσε πολύ και ο τρόπος που ήταν δομημένο το μυθιστόρημα, με την ιστορία να πηγαίνει από το παρόν (το ταξίδι προς τον εντοπισμό των γλαρονιών) στο παρελθόν- και μάλιστα σε δύο χρόνους, πριν τη γνωριμία της Φράνι με τον άντρα της και μετά από αυτήν.
Βαθμολογία: 5/10
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Τα ζώα πεθαίνουν. Σύντομα θα είμαστε μόνοι μας εδώ…
Η Φράνι Στόουν έχει περάσει όλη της τη ζωή δίπλα στη θάλασσα, αφοσιωμένη στα πουλιά που πετούν πάνω απ’ τα νερά. Όταν όμως τα πουλιά αρχίζουν να εξαφανίζονται εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής η Φράνι αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια της. Στην απομακρυσμένη Γροιλανδία, βρίσκει το τελευταίο σμήνος χιονογλάρονων, το είδος με τη μακρύτερη αποδημία σε όλο το ζωικό βασίλειο, και αποφασίζει να τα ακολουθήσει ως το τέλος της διαδρομής τους, την Ανταρκτική. Καθώς αντιμετωπίζει τις δυσκολίες του ταξιδιού προς τον νότο, ξετυλίγεται η ιστορία της ζωής της: η εξαφάνιση της μητέρας της, τα μοναχικά παιδικά χρόνια της, ο παθιασμένος, αλλά μπερδεμένος γάμος της και, τέλος, η βάναυση απώλεια που την οδήγησε σε αυτή την ύστατη αποδημία. Όταν τα πράγματα στο ταξίδι γίνονται άσχημα η Φράνι φοβάται για την αγριότητα εντός της: αυτό απ’ το οποίο τρέχει να ξεφύγει, κι ωστόσο ταυτόχρονα αναζητά όλη της τη ζωή, τελικά την προφταίνει...
Μια ωδή στους άγριους τόπους και τα πλάσματα που απειλεί η κλιματική αλλαγή. Μια άχρονη ιστορία για τις διαδρομές που όλοι κάνουμε, ως την άκρη του κόσμου και ξανά πίσω, για τους αγαπημένους μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου