Ένα βιβλίο που διάβασα πριν κάποια χρόνια. Φαίνεται από το οπισθόφυλλο ότι είναι ένα βιβλίο σκληρό, στενάχωρο. Το έβλεπα (τότε) συχνά σε διάφορα σάιτ και όλοι μιλούσαν για αυτό με πολύ καλά λόγια, δίσταζα όμως να το προμηθευτώ, φοβούμενη ότι θα μου χαλάσει πολύ την ψυχολογία και την διάθεση. Φυσικά, ακριβώς αυτό έγινε, όμως όχι με τον τρόπο που φοβόμουν. Πίστευα ότι θα διαβάζω τον μονόλογο μιας μάνας που θα κάθεται και θα μεμψιμοιρεί σε 500 σελίδες για το πόσο κακιά μάνα ήταν και για το πόσο άτυχη στάθηκε κι το παιδί της έγινε δολοφόνος. Δεν ήταν όμως έτσι, καθόλου.
Όλο το βιβλίο είναι γραμμένο σε μορφή επιστολών από τη μητέρα προς τον σύζυγο- πατέρα του παιδιού της και περιγράφει με απλά και αληθινά λόγια όλη την κοινή τους πορεία, όμως οι επιστολές αυτές κυριαρχούνται από τόσο πολύ συναίσθημα που αναγκαστικά μπαίνεις στη διαδικασία να σκεφτείς πράγματα που μέχρι πριν λίγο τα θεωρούσες δεδομένα.
Η Ίβα και ο Κέβιν. Μητέρα και γιος. Από τη φύση έχει προβλεφθεί να δημιουργείται ένας ισχυρός δεσμός ανάμεσα στη μητέρα και το παιδί, αναγκαίος για την επιβίωση του απόλυτα εξαρτημένου από τους άλλους ανθρώπινου μωρού. Ο δεσμός αυτός ξεκινά από τη σύλληψη του εμβρύου και ενισχύεται μετά τη γέννα, μεγαλώνει και δυναμώνει μαζί με το μωρό. Είναι όμως πάντα έτσι; Είναι δεδομένο ότι θα υπάρχει πάντα η απόλυτη και αδιαπραγμάτευτη αγάπη της μητέρας προς το παιδί της; Αγάπη από αυτές που συγχωρεί όλα τα λάθη, που απλώνεται σαν ομπρέλα και σκεπάζει το παιδί ό,τι κι αν έχει κάνει αυτό, ακόμη και αν απέναντί της βρίσκεται ένα παιδί που δεν φαίνεται να αισθάνεται αγάπη για την μητέρα του, ίσως ούτε και για κάποιον άλλον άνθρωπο... Δεν ξέρω. Σε βάζει σε σκέψεις το βιβλίο, οι περιγραφές των συναισθημάτων της Ίβα είναι τόσο έντονες που αναγκαστικά μπαίνεις στη θέση της και προβληματίζεσαι.
Τελικά, νομίζω ότι είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει. Γνωρίζω ότι έχει γυριστεί και σε ταινία όμως δεν θα τη δω, καλύφθηκα από εικόνες μέσω του βιβλίου. Και θα συνιστούσα και σε αυτούς που θέλουν να το διαβάσουν να μην δουν πρώτα την ταινία, ας αφήσουν το κείμενο να τους πάει εκεί που πρέπει από μόνο του. Εξάλλου το βιβλίο είναι πολύ καλογραμμένο και ευκολοδιάβαστο, οι σελίδες φεύγουν γρήγορα.
Βαθμολογία: 9/10
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Τι συμβαίνει όταν η μητρότητα δεν είναι μια ονειρεμένη εμπειρία;
Πώς νιώθει μια μητέρα απέναντι στον γιο της τον δολοφόνο;
Ποιες είναι οι ευθύνες της;
Εγκληματίας γεννιέσαι ή γίνεσαι;
Η Ίβα ποτέ δεν ήθελε πραγματικά να γίνει μητέρα. Σίγουρα δεν ήθελε να γίνει η μητέρα ενός ψυχρού αγοριού που δολοφόνησε εφτά συμμαθητές του, έναν υπάλληλο της σχολικής καντίνας και μια δημοφιλή καθηγήτριά του λίγες μέρες πριν κλείσει τα δεκάξι.
Δύο χρόνια μετά τα τραγικά γεγονότα, ήρθε η ώρα η Ίβα να αναλύσει με ειλικρίνεια τον γάμο, την καριέρα της, την οικογένειά της, τη σχέση της με τα παιδιά της, το φονικό ξέσπασμα του Κέβιν σε μια σειρά από αφοπλιστικά εξομολογητικές επιστολές που απευθύνονται στον χαμένο σύζυγό της, τον Φράνκλιν.
Αφυπνιστικό και προκλητικό, το μυθιστόρημα αυτό αγαπήθηκε από εκατομμύρια αναγνώστες σε ολόκληρο τον κόσμο και προκάλεσε θύελλα συζητήσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου