Μου πήρε αρκετές μέρες αυτό το βιβλίο για να το διαβάσω, πάνω από βδομάδα, και δεν έφταιγε μόνο ότι δεν είχα χρόνο. Περίπου 550 σελίδες κειμένου, σχετικά πυκνογραμμένες, απολαυστικές, διαβάζεις και ευχαριστιέσαι. Μερικές φορές δεν χρειάζεται βιασύνη, κάποια βιβλία θέλουν περισσότερο χρόνο, να διαβάσεις καλά και προσεκτικά κάθε πρόταση, να δημιουργήσεις μέσα στο μυαλό σου σε εικόνα τις περιγραφές που κάνει ο συγγραφέας.
Είναι αρκετοί οι πρωταγωνοστές του βιβλίου, εκτείνεται σε μεγάλο χρονικό διάστημα, καλύπτει ιστορία περίπου ενός αιώνα. Βασικότεροι όλων ο Πάολο και ο Στέφανος, και λίγο αργότερα ο Λιωνής. Ζωές που μπλέκονται ώστε να μας δώσουν τη συνέχεια μιας όμορφα δομημένης ιστορίας, ήρωες που παρακολουθήσαμε σχεδόν όλη τη ζωή τους, από τη γέννηση μέχρι τον θάνατό τους. Και πίσω από όλους αυτούς η Χατισέ, που εμφανίστηκε και επηρέασε με διαφορετικό τρόπο όλες αυτές τις ζωές. Εξαιρετική ιστορία, και πολύ όμορφα δοσμένη.
Εξίσου όμορφα με την ιστορία αποδίδονται και οι συνθήκες ζωής των κατοίκων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκείνη την εποχή, οι διαφορές στην καθημερινότητα ανάμεσα στη Σμύρνη και σε μικρά χωριά, όπως τα Αλάτσατα και το Κορδελιό. Πραγματικά, οι περιγραφές του συγγραφέα είναι εξαιρετικές. Απλώνει μπροστά μας τη Σμύρνη των αρχών του 19ου αιώνα με τόσο περιγραφικό τρόπο που ένιωσα σαν να βλέπω σε ταινία τις αγορές, τις παραλίες, τα σπίτια και τα χάνια. Και φυσικά, όλο το βιβλίο γραμμένο σε πολύ σωστά Ελληνικά, να χαίρεσαι να διαβάζεις.
Υ.Γ. Διάβασα πριν καιρό την Ιάσμη. Κάτι είχα βρει που δεν μου άρεσε, τώρα πάω να την ξαναδιαβάσω, δεν μπορεί, λογικά δεν θα την έπιασα σε κατάλληλη στιγμή...
Βαθμολογία: 9/10
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Το τρένο από τη Σμύρνη, που χειμώνα του 1876 έβγαινε από την πρωινή ομίχλη, δεν έφερνε μόνο τον ξένο. Ξοπίσω του κουβαλούσε στροβιλίζοντας και το θαλασσινό αγέρι, που πολλά χρόνια πρωτύτερα, από τη μαγευτική πολιτεία των καναλιών είχε φερμένη την οικογένεια του Βενετσιάνου ζωγράφου Πάολο στη Σμύρνη των χρωμάτων και των αρωμάτων.
Κουβαλούσε μέρες και νύχτες ενός μοιραίου έρωτα, πολλές αναμνήσεις, μεγάλα πάθη, μια δολοφονία… μαζί και έναν πίνακα με την ημίγυμνη Χατισέ, που όλους και όλα τα κοίταζε κρύβοντας επτασφράγιστα τα μυστικά της, άλαλη όπως ήτανε όχι μόνο στο κάδρο αλλά και στη ζωή της.
Από τη Σύρο και το Κορδελιό, μέχρι τη Χίο και τα Αλάτσατα, κι από την Πέργαμο ως την Πόλη, πολλών ανθρώπων οι ζωές θα διαγράψουν την τροχιά τους γύρω από τη Χατισέ, ανυποψίαστα τόσο κοντά η μία με την άλλη∙ ο Στέφανος, η Μαριώ, ο Λιωνής. Ο Ζοζέφ και η Πηνελόπη.
Ο Τζοβάνι, η Φραντσέσκα, η Αντζελίνα. Ο Χακάν και η Ακτσού. Και η Χατισέ, παντού… Ένα μυθιστόρημα που, μετά την ΙΑΣΜΗ, εξακολουθεί να ταξιδεύει τον αναγνώστη στη χαραυγή του 19ου αιώνα, σ’ εκείνα τα χρόνια τα παλιά, στα χρόνια της ομίχλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου