Καλή αντάμωση εκεί ψηλά - Πιέρ Λεμέτρ

Ντρέπομαι λίγο που το λέω αλλά απ' όσο μπορώ να θυμηθώ αυτό το βιβλίο είναι το πρώτο του συγγραφέα που διαβάζω. Δεν πειράζει, κάλιο αργά παρά ποτέ. Μέσα από μια πολύ καλά μελετημένη και προσεγμένη πλοκή διακρίνουμε την κατάσταση που επικρατούσε στη Γαλλία (και προφανώς σε όλες τις χώρες της Ευρώπης) στο τέλος του πολέμου. Μεγάλο ποσοστό του αντρικού πληθυσμού επιστρέφει από το μέτωπο έχοντας επιβιώσει από έναν εφιάλτη, με σοβαρά σωματικά και ψυχικά τραύματα. Και όλοι καλούνται τώρα να μάθουν να ζουν μέσα σε μια καθημερινότητα όπου κυριαρχεί η φτώχεια και η θλίψη. Σε αυτό το περιβάλλον επιστρέφουν οι πρωταγωνιστές μας.

Η περιγραφή των χαρακτήρων και των τριών πρωταγωνιστών είναι εξαιρετική, ειδικά του  Αλμπέρ που έχει και τον μεγαλύτερο ρόλο. Ο συγγραφέας έχει μελετήσει τον ήρωα του πολύ καλά, εξηγεί την κάθε του αντίδραση και περιγράφει το κάθε του συναίσθημα, είσαι μέσα στο μυαλό του όλη την ώρα. Μου ήταν εξαιρετικά συμπαθής, τον θεωρώ ένα από τα πιο αθώα θύματα που έχω συναντήσει σε βιβλίο  αφού η ζωή του πήρε τέτοια τροπή που αναγκάστηκε να ακολουθήσει τη μοίρα του χωρίς να έχει πολλές επιλογές να παρέμβει και να αλλάξει πορεία. Δεν συνέβη το ίδιο με (αυτό το σίχαμα) τον Πραντέλ, τον οποίο αντιπάθησα σφοδρότατα. Και με μπέρδεψε εντελώς ο Εντουάρ, μου φάνηκε λίγο επιπόλαιος, λίγο αδιάφορος για τις συνέπειες των πράξεών του και αρκετά εγωιστής, αλλά παρόλα αυτά δεν μπορώ να τον αντιπαθήσω αφού το τίμημα που κλήθηκε να πληρώσει είναι υπερβολικά βαρύ. 

Η γραφή του συγγραφέα είναι μαγική. Αν και είμαι κατά των υπερβολών και δεν συνηθίζω να χρησιμοποιώ τέτοιες εκφράσεις, μερικές φορές απλά δεν μπορώ να σκεφτώ πιο κατάλληλη λέξη...Οι προτάσεις του είναι δουλεμένες πολύ προσεχτικά ώστε να σε οδηγεί ακριβώς εκεί που θέλει τη στιγμή που το θέλει. Μάλιστα κάποιες φορές σε φέρνει με τόσο γλυκό και ήρεμο τρόπο μπροστά σε μια απόλυτα φριχτή εικόνα, που προσωπικά χρειάστηκε να διαβάσω δύο φορές την πρόταση για να βεβαιωθώ ότι όντως είναι γραμμένο αυτό που κατάλαβα, ότι δεν έκανα λάθος στην κατανόηση. Σίγουρα εδώ αξίζει έπαινος και στον μεταφραστή, δεν μπορεί να ήταν εύκολο να βγάλει αυτό το τόσο ωραίο αποτέλεσμα. 

Υπάρχει και συνέχεια. Ίσως τη διαβάσω, δεν ξέρω, πολλές φορές έχω απογοητευτεί από τις συνέχειες και φοβάμαι. Και δεν νομίζω ότι θα δω την ταινία, είμαι μια χαρά καλυμμένη από την ιστορία που διάβασα, δεν μου χρειάζονται οι εικόνες που δημιούργησε ο σκηνοθέτης, θα μου χαλάσουν τη μαγεία. Δεν χρειάζεται να πω κάτι άλλο, είναι ένα από τα βιβλία που συστήνω χωρίς δεύτερη σκέψη.  

Βαθμολογία: 10/10

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Με τη λήξη του Α' Παγκοσμίου πολέμου δύο στρατιώτες επιστρέφουν από τα χαρακώματα φέροντας σοβαρά σωματικά και ψυχικά τραύματα. Θα προσπαθήσουν να επιβιώσουν σε μια Γαλλία που ξέρει να δοξάζει τους νεκρούς της, δεν μπορεί όμως να εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή ζωή σε αυτούς που της χάρισαν τη νίκη.

Οι δύο φίλοι -ο Αλμπέρ, ένας ταπεινής καταγωγής δημόσιος υπάλληλος, και ο Εντουάρ, ένας καλλιτέχνης, περιφρονημένος από τον αυταρχικό τραπεζίτη πατέρα του- ζουν περιθωριοποιημένοι και αφημένοι στη μοίρα τους. Καταφεύγουν στην απάτη και καταστρώνουν ένα άνευ προηγουμένου θεαματικό σχέδιο εθνικών διαστάσεων. Παράλληλα, ο αξιωματικός τους Ανρί ντ' Ονλέ-Πραντέλ, υπεύθυνος για τον θάνατο πολλών ανδρών του στο μέτωπο, προσπαθεί να πλουτίσει μετατρέποντας την οργάνωση των στρατιωτικών νεκροταφείων σε μια επιχείρηση αισχροκέρδειας.

Οι ζωές αυτών των πρωταγωνιστών θα συγκλίνουν δραματικά σε ένα αποκαλυπτικό, δυναμικό και λυτρωτικό φινάλε. Ο συγγραφέας με αριστοτεχνικό τρόπο αναπαριστά το παρελθόν και μεταφέρει τη βαριά ατμόσφαιρα μιας κοινωνίας όπου θριαμβεύουν αδίστακτοι καιροσκόποι και δειλοί που παριστάνουν τους ήρωες. Με αμείωτο σασπένς και αστυνομική πλοκή συνθέτει τη μεγάλη τραγωδία εκείνης της χαμένης γενιάς.