Εδώ έχουμε ένα βιβλίο που μας περιγράφει την ιστορία μιας οικογένειας και ταυτόχρονα την ιστορία του Τέξας από τα μέσα του 19ου αιώνα έως περίπου τις μέρες μας.
Η αφήγηση γίνεται από τρία μέλη της οικογένειας των ΜακΚάλα: τον Ίλαϊ, τον Πίτερ και την Τζίνι Αν (ή αλλιώς Τζέι Έι). Ο Ίλαϊ, γεννημένος το 1836 απάγεται από τους Ινδιάνους Κομάντσι, ζει μαζί τους και ανατρέφεται ως ισότιμο μέλος της φυλής, μαθαίνει τα ήθη και τις συνήθειές τους, γίνεται ένας από αυτούς. Κάποια στιγμή επιστρέφει στην οικογένεια από την οποία είχε απαχθεί, μαθαίνει ξανά να ζει σε πόλη και γίνεται ιδιοκτήτης μιας τεράστιας έκτασης και ενός μεγάλου κοπαδιού. Ο Πίτερ, ο γιος του Ίλαϊ, είναι ένας άνθρωπος ήπιος, ζει όμως σε εποχές όπου ο κόσμος αλλάζει και πρέπει να διατηρήσει την περιουσία της οικογένειας. Δεν είναι αυτό που θέλει να κάνει στη ζωή του, δεν έχει όμως επιλογή αφού όλοι περιμένουν πολλά από αυτόν. Η Τζέι Έι, η δισέγγονη του Ίλαϊ, είναι μια σύγχρονη Αμερικανίδα που παρέλαβε μια ανασφαλή περιουσία και δημιούργησε μια οικονομική αυτοκρατορία.
Σαφώς η ιστορία του Ίλαϊ είναι αυτή που μου άρεσε περισσότερο. Έζησε την εποχή που οι Ινδιάνοι σιγά σιγά εγκαταλείπουν την ύπαιθρο και τον τρόπο ζωής που διατηρούσαν για αιώνες και αφομοιώνονται από τους Λευκούς, σε μια περιοχή που αποτελεί σημείο διαμάχης ανάμεσα στο Μεξικό και την Αμερική. Σίγουρα η ιστορία του είναι ολόκληρη εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αλλά η αφήγηση της ζωής με τους Ινδιάνους ξεφεύγει από κάθε περιγραφή που έχω διαβάσει. Η έρευνα που έκανε ο συγγραφέας προφανώς είναι σοβαρή, (εκτός και αν όλοι οι Αμερικάνοι γνωρίζουν τον τρόπο που ζούσαν οι Ινδιάνοι, εγώ πάντως ήξερα ελάχιστα από αυτά). Πραγματικά, τα στοιχεία που μας δίνει είναι πάρα πολλά, τόσο για την καθημερινότητά τους όσο και για τον τρόπο που κυνηγούσαν, για τα όπλα και τις πολεμικές τους συνήθειες. Επειδή η αφήγηση εναλλάσσεται ανά κεφάλαιο ανάμεσα στα άτομα, ανυπομονούσα να τελειώσουν οι άλλοι δύο για να ξαναέρθει κεφάλαιο με τον Ίλαϊ. Αυτά μέχρι τη στιγμή που επιστρέφει στον "πολιτισμό", εκεί δεν είναι τόσο ενδιαφέρουσα η ιστορία του.
Οι ιστορίες του Πίτερ και της Τζέι Έι δυστυχώς δεν μπορούν να πλησιάσουν σε ένταση τη ζωή του 'Ιλαϊ. Ειδικά η Τζέι Έι ήταν λίγο σαν να έβλεπα τηλεοπτική σειρά, δεν είχε κάτι που να διαφέρει και να μου κρατήσει το ενδιαφέρον πέρα από την στρωτή αφήγηση και τον δυναμισμό της πρωταγωνίστριας. Παρομοίως και ο Πήτερ, μου ήταν σχεδόν αδιάφορος σαν χαρακτήρας. Δεν ξέρω, ίσως φταίει ότι ήταν πραγματικά πολύ καλή η ιστορία του Ίλαϊ και συγκρινόμενες με αυτήν οι ιστορίες των άλλων δύο πρωταγωνιστών χάσανε έδαφος
Σίγουρα πάντως το βιβλίο αξίζει να διαβαστεί, είναι καταγεγραμμένη ολόκληρη η ιστορία της περιοχής.
Βαθμολογία: 6/10
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Τέξας, 1849. Ο Ίλαϊ ΜακΚάλα είναι μόλις δεκατριών χρόνων όταν οι Κομάντσι κάνουν μια βίαιη επιδρομή στο σπίτι του, δολοφονούν άγρια τη μητέρα και την αδερφή του και παίρνουν τον ίδιο αιχμάλωτο. Θαρραλέος και εύστροφος, προσαρμόζεται γρήγορα στη ζωή των Ινδιάνων, γίνεται ο θετός γιος του αρχηγού της φυλής και εξαπολύει έναν φοβερό πόλεμο εναντίον των εχθρών του. Έρχεται όμως η στιγμή που η αρρώστια, η πείνα και υπεράριθμοι οπλισμένοι Αμερικανοί αποδεκατίζουν τους συντρόφους του. Όταν ο Ίλαϊ απομένει μόνος, διεκδικεί μια θέση σε έναν κόσμο όπου δεν ανήκει πραγματικά. Τότε ξεκινά μια πορεία γεμάτη περιπέτειες και ανατροπές, κακουχίες και τραγωδίες, μια πορεία αναλγησίας και αμείλικτου πραγματισμού, η οποία θα μεταμορφώσει και τις επόμενες γενιές των απογόνων του, μια δυναστεία γαιοκτημόνων και πετρελαιοπαραγωγών που θα συντριβεί από τις φιλόδοξες επιλογές της. Ο γιος είναι ένα επικό βιβλίο για τη βία και την εξουσία στην αιματοβαμμένη επικράτεια της αμερικανικής Δύσης. Μετά την Αμερικάνικη σκουριά, ο Φίλιπ Μάγιερ επιστρέφει με ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα που αντλεί απ’ όλες τις μεγάλες λογοτεχνικές δεξαμενές των ΗΠΑ, από τον Τζον Στάινμπεκ και τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ ως τον Κόρμακ ΜακΚάρθυ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου