Ρουά - Ματ - John Donoghue

Δεν μου άρεσε ιδιαίτερα. Καταλαβαίνω όσους δίνουν πέντε αστέρια, η ιστορία είναι αρκετά έντονη και σαν βιβλίο είναι προσεγμένο, φαίνεται ότι ο συγγραφέας έχει ψάξει πολύ το θέμα της ζωής στο Άουσβιτς πριν το γράψει. Αν σου αρέσει έστω και λίγο το σκάκι φαντάζομαι θα το βρεις πιο ενδιαφέρον από όσο εγώ. Τώρα θα μου πεις: τι δουλειά έχεις να διαβάσεις ένα βιβλίο που ονομάζεται "Ρουά- Ματ" αν με το που βλέπεις σκακιέρα σε πιάνει υπνηλία; Ε, να, ταυτόχρονα αφορά και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο που γενικά αυτό είναι ένα θέμα που κυνηγάω πολύ, οπότε είπα ότι μπορεί να μη με ενοχλήσει. Και εντάξει, πέρασα λίγο επιπόλαια τα κομμάτια που περιέγραφε τις παρτίδες, δεν ήταν δα και τόσο πολλά. Όμως και η ιστορία δεν με συγκλόνισε. Δύσκολα πια θα βρεθούν πληροφορίες που να αφορούν τη ζωή στο Άουσβιτς που να μην τις ξέρω, είναι πάρα πολλά τα βιβλία που έχουν γραφτεί για το θέμα και εγώ τα κυνηγάω από την εφηβεία μου. 

Η ιστορία κινείται σε δύο περιόδους, το 44 και τις αρχές του 60, νομίζω το 62. Με κούρασε η πολύ γρήγορη εναλλαγή χρονικής περιόδου, άλλαζε πολλές φορές στο ίδιο κεφάλαιο οπότε δεν προλάβαινα να αφοσιωθώ στην ιστορία, δεν ένιωσα να δημιουργείται καθόλου ατμόσφαιρα. Καταλαβαίνω ότι ήταν ωραίο σαν εύρημα να μας μεταφέρει την ιστορία του '40 μέσα από την διήγηση (κυρίως) του Εμίλ που συντελείται στο '60, αλλά σε εμένα δεν λειτούργησε όπως θέλησε ο συγγραφέας. 

Κάτι ακόμη αρνητικό είναι ότι το δικό μου αντίτυπο είχε πολύ άχνη γραμματοσειρά που με κούρασε, σε πολλές σελίδες ήταν πιο προς το γκρίζο τα γράμματα αντί για μαύρα. Τέλος πάντων, δεν πειράζει, ίσως δεν έπρεπε καθόλου να το πάρω αφού δεν με ενδιαφέρει καθόλου το σκάκι και συνεπώς βασικό κομμάτι της πλοκής μου ήταν εξ ορισμού αδιάφορο. 

Βαθμολογία: 5/10

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου 

Στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς, 1944

Ο αξιωματικός των Ες-Ες Πάουλ Μάϊσνερ, για να αναπτερώσει το ηθικό των αντρών που υπηρετούν στο στρατόπεδο του Άουσβιτς, αποφασίζει να στήσει μια σκακιστική λέσχη.

Όταν μαθαίνει ότι και οι κρατούμενοι παίζουν σκάκι μεταξύ τους, του κινεί την περιέργεια η φήμη για έναν εβραίο ωρολογοποιό, τον Εμίλ Κλεμάν, που θεωρείται ανίκητος.

Τον βάζει τότε να αναμετρηθεί με τους καλύτερους σκακιστές των Ες-Ες του στρατοπέδου και ο Εμίλ, για τον οποίο το σκάκι δεν είναι απλώς ένα πνευματικό παιχνίδι, καταλήγει να παίζει για τις ζωές των συγκρατούμενών του, κερδίζοντας σιγά σιγά το σεβασμό του Γερμανού αξιωματικού.

Άμστερνταμ, 1962

Στο πλαίσιο ενός επίσημου τουρνουά σκακιού, ο πρώην κρατούμενος του Άουσβιτς Εμίλ Κλεμάν, που πιστεύει ότι δεν υπάρχουν καλοί Γερμανοί, γνωρίζει τον Βίλχελμ Σβένινγκερ, άλλοτε μέλος του Ναζιστικού Κόμματος και υπάλληλο του γερμανικού Υπουργείου Δημόσιας Διαφώτισης και Προπαγάνδας στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Σχεδόν είκοσι χρόνια μετά τον πόλεμο, οι δύο άντρες καταλήγουν να θυμούνται και να συζητούν ο καθένας τη δική του πλευρά της ιστορίας και μια απρόσμενη φιλία, μέχρι τότε αδιανόητη, αρχίζει να αναπτύσσεται μεταξύ τους.

Μια ιστορία για τη συμφιλίωση, τη συγχώρεση και τελικά τη λύτρωση.